EU voor Turkije een brug te ver?

Dit is een gastbijdrage van Merlijn Olnon. Hij is doctorandus in de Turkse Talen en Culturen (Universiteit Leiden), Advanced Master in Asian, African and Amerindian Studies (Research School CNWS, Leiden) en rondt momenteel een proefschrift af over de geschiedenis van de Europees-Osmaanse betrekkingen (Universiteit Leiden). In het dagelijks leven is hij wetenschappelijk boekverkoper bij Athenaeum Boekandel Amsterdam. Onderstaand artikel verscheen ook op: fadsandfancies.com Onlangs voegde ook de regerende ChristenUnie zich bij monde van Gert-Jan Segers, directeur van het Wetenschappelijk Instituut van de partij, in het spreekkoor tegen een volwaardig EU-lidmaatschap voor Turkije en voor een geprivilegieerd partnerschap met dat land. Het opiniestuk waarmee hij dat deed (in het NRC van 28 oktober '09) bood een korte en bondige samenvatting van het Turkije-sceptische sentiment van de gemiddelde Europese burger en menig politicus en opiniemaker, maar getuigde - net als dat sentiment zelf - van zo weinig historisch besef en intellectuele nieuwsgierigheid dat het tijd is het simplistische "voor" of "tegen" even te vergeten en de geschiedenis eens aan het woord te laten. Wat er mis is met Turkije Het Turkije-sceptische betoog luidt ongeveer zo: sommige Europese politici mogen Turkije dan een belangrijke partner vinden, de Europeaan voelt wel aan zijn theewater dat Turkije geen Europees land kan worden omdat het geen deel heeft gehad in de historische ontwikkeling die vanuit het westers Christendom, via Renaissance en Verlichting, resulteerde in onze tolerante en democratische samenleving. Dat het land sinds de jaren 1920 ingrijpend moderniseerde onder Atatürk en diens republikeinse opvolgers doet niet ter zake, want door elites doorgevoerde juridische en politieke veranderingen kunnen "nooit een geschiedenis en een cultuur veranderen" en Turkije zal dan ook altijd intoleranter, corrupter, autoritairder en vooral islamitischer blijven dan Europa lief is. Alle modernisering ten spijt zullen het eeuwenoude Europees-Turkse antagonisme en de daarmee samenhangende culturele verschillen sterker blijken dan de wens tot integratie. We moeten dan ook niet langer het onmogelijke verlangen (noch van de Europese burger, noch van de Turkse) en een alternatieve vorm zoeken voor de Europees-Turkse samenwerking.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Israëlische marine richt bloedbad aan bij aanval op hulpkonvooi

, door


Mogelijk 10 doden bij aanval Israëlische commando’s op hulpkonvooi Freedom Flotilla voor Gaza. Schip Turkse hulporganisatie voer nog in internationale wateren. Poging tot bestorming Israëlisch consulaat in Ankara voorkomen. Abbas noemt aanval op konvooi “bloedbad”. Ook aan boord: Nederlandse antropologe Anne de Jong, drie leden Europees parlement, evenals Nobelprijswinnares Mairead Corrigan Maguire en Holocaust survivor Hedy Esptein.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Geef de Turken eens ongelijk

, door
Turkse vlag

Al een jaar of vijftig wordt Turkije de worst van Europese toetreding voorgehouden. Dat was altijd een lekker makkelijke belofte: de Turken voldeden toch voor geen meter aan de criteria. Maar sinds het land onder premier Tayyip Erdogan ineens serieus werk lijkt te maken van een poging tot toetreding, slaat de schrik Europeanen om het hart. De onderhandelingen duren voort, maar de Turken hebben een stortvloed van Europese scepsis over zich heen gekregen.

Dus vragen de Turken zich inmiddels af of de Europeanen hun vrienden wel zijn, bericht de Volkskrant vanochtend. Turkije heeft de afgelopen maanden ruzie gemaakt met Israel, toenadering gezocht tot Rusland, vrede gemaakt met Armenië, het opgenomen voor Iran en de banden met Syrië aangehaald.

Los van de vraag of Turkije op korte termijn voldoet aan de criteria voor toetreding: wanneer je al vijftig jaar aan het lijntje gehouden wordt en het naar je gevoel nooit goed kunt doen, dan gooi je een keer je kont tegen de krib. Als Europa Turkije in de richting van Rusland en Iran ziet afdrijven, dan heeft het dat helemaal aan zichzelf te danken.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doe de Öcalan met Saban Baran

, door

De rol van het Arnhemse Gerechtshof in de ontsnapping van de geweldadige vrouwenhandelaar Saban Baran is verbijsterend en ten hemel schreiend. Doorgaans pleit ik niet direct voor het rollen van koppen, maar hier lijkt er zo’n geweldige inschattingsfout te zijn gemaakt dat de verantwoordelijken van mij subiet het veld mogen ruimen. Niet in de laatste plaats vanwege het directe gevaar en de trauma’s die de ontsnapping voor de slachtoffers van Baran oplevert.

gevangen ocalanMaar nu moeten we verder. Baran is zeer waarschijnlijk ontsnapt naar Turkije, een land waarmee Nederland geen uitleveringsverdrag heeft. Nu kan de Nederlandse overheid de omslachtige carrot & stick benadering richting Ankara inzetten: dreigen dat als Turkije niet meewerkt aan de opsporing het de EU-kanditatuur niet steunt. Maar dat zal een hopeloos langdurig traject worden. Misschien kan Den Haag wat leren van hoe Ankara zelf dergelijke dilemma’s oplost? Velen van u herinneren zich waarschijnlijk nog hoe de Turkse geheime dienst op 15 februari 1999 in Kenia de voorvluchtige PKK-leider Abdullah Öcalan arresteerde (beeld). Het was een onrechtmatige clandestiene operatie, maar ach daar hoor je tien jaar later niemand meer over. Ik denk dat daarom de Turkse regering er zelf ook niet zo zwaar aan zal tillen als Nederlandse geheimagenten Baran ergens uit een hutje op de Anatolische Hoogvlakte plukken en hem geboeid en geblinddoekt terug naar Nederland voeren. Laten we zeggen: “Nederland kan het weer, over grenzen heen kijken, dynamiek …tóch?!“

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Quote du Jour

Quote du Jour | Niet Neo-Ottomaans

, door

“They also call it the neo-Ottoman foreign policy which is supposed to be much more proactive generally as a global player” (Deutsche Welle)

Senem Aydın Duezgit politicoloog aan de Bilgi Universiteit in Instanbul plakt een naamkaartje op het nieuwe Turkse buitenlandbeleid: “neo-ottomaans”. Een tweede Turkse wetenschapper haast zich om te zeggen dat men voorzichtig moet zijn met dat label want het kan de verkeerde associaties oproepen. Hij doelt ongetwijfeld op die van een groot expanderend rijk en de belegering van Wenen: koren op de molen van de Europese xenofoben. Het moderne Turkije is mondain en niet geïnteresseerd in landje-pik maar in handel.

Quote du Jour

Quote du Jour | Snel herstel wereldeconomie

, door

“We find ourselves at an important new stage of the crisis. A global depression has been averted. The world economy is recovering, and recovering better than we had previously thought likely.” (IMF.org)

Olivier Blanchard directeur van het IMF Research Department is hoopvol over het herstel van de wereldeconomie. Maar de laatste World Economic Outlook waarop hij deze hoop baseert laat zien dat er nog steeds grote verschillen zijn in hoe snel economieën opveren na de recessie. De Verenigde Staten doen het beter dan Europa en Japan. Ook al ziet het IMF de economie in Eurozone dit jaar met 1,0% groeien, de Spaanse economie blijft nog steeds krimpen met -0,4%. Dit is in schril contrast met de groeicijfers van China en India van respectievelijk 10,0% en 8,8%. Ook de economieën in de Sub-Sahara, het Midden-Oosten en Brazilië groeien inmiddels weer gestaag door. Wie een blik werpt in het WEO-rapport treft o.a. bovenstaand figuur aan dat duidelijk laat zien dat de kredietcrisis met bijbehorende economische malaise vooral een Westerse aangelegenheid was. Zat de veerkrachtige turkse economie nu al maar in de Eurozone…

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

Mededeling

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Vorige Volgende