Het Portugese alternatief

Eind 2015 won rechts de verkiezingen in Portugal. Er kwam uiteindelijk toch een linkse regering. Iets om elders in Europa over na te denken. De rechtse coalitie die onder druk van de Europese partners Portugal strenge bezuinigingen oplegde werd bij de verkiezingen in 2015 wel de grootste partij, maar miste uiteindelijk de meerderheid in het parlement. De socialisten bereikten een historische deal met het Linkse Blok en de coalitie van communisten en Groenen voor de vorming van een minderheidsregering onder leiding van Antonio Costa. Die regering zit er nu ruim een jaar, en met succes. Costa stopte direct met het door Europa en het IMF opgelegde bezuinigingsbeleid. Tot nu toe bleef dit zonder gevolgen. De Europese Commissie heeft het afgelopen zomer niet aangedurfd Portugual te beboeten voor een te hoog begrotingstekort. Dit was vooral het gevolg van de steun van de regering aan een bank die in de problemen was gekomen. De Portugese economie groeit sterk. De werkloosheid is gedaald naar 10,2%, het laagste niveau sinds april 2009. De OECD komt maandag met een rapport waarin het geleidelijke herstel van een diepe crisis en de bijdrage van overheidsmaatregelen nader zal worden uiteengelegd. 'De lente van Lissabon' kopte De Groene.

Door: Foto: r2hox (cc)

Quote du Jour | Refusing my cost-cutting exercise

I discovered at some point that the law that constituted the EFSF allowed me one power, and that was to determine the salary of these people. I realised that the salaries of these functionaries were monstrous by Greek standards. In a country with so much hunger and where the minimum wage has fallen to €520 a month, these people were making something like €18,000 a month.

So I decided, since I had the power, I would exercise that power. I used a really simple rule. Pensions and salaries have fallen by an average of 40% since the beginning of the crisis. I issued a ministerial decree by which I reduced the salaries of these functionaries by 40%. Still a huge salary, still a huge salary. You know what happened? I got a letter from the Troika, saying that my decision has been overruled as it was insufficiently explained. So in a country in which the Troika is insisting that people on a €300-a-month pension now live on €100, they were refusing my cost-cutting exercise, my ability as a minister of finance to curtail the salaries of these people.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Quote du Jour | Vindictive Privatization Plan

The plan is politically toxic, because the fund, though domiciled in Greece, will effectively be managed by the troika. It is also financially noxious, because the proceeds will go toward servicing what even the IMF now admits is an unpayable debt. And it fails economically, because it wastes a wonderful opportunity to create homegrown investments to help counter the recessionary impact of the punitive fiscal consolidation that is also part of the July 12 summit’s “terms.”

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.