Van je ploeggenoten moet je het hebben

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Deze keer een bijdrage van Harry Zevenbergen dat ook als column verschijnt op de site van SUB. Voor het achtste jaar volgt hij onder de naam Tour de ZevenBal de Tour de France met columns en gedichten. De voortekenen kunnen bedriegen, maar voorlopig maak ik me op voor een broederstrijd in de Astana-ploeg. Eén van mijn favoriete Tours was in 1986. In 1985 won Bernard Hinault zijn vijfde Tour, hij deed dat met de steun van zijn jonge ploegmaat Greg Lemond, zijn gedoodverfde opvolger. Hinault had het zwaar en het was Lemond die hem er doorheen sleepte. De vraag die bij iedereen speelde was of Lemond eigenlijk niet veel sterker was en de Tour had kunnen winnen? Het antwoord van de meeste kenners was Ja.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Smerig spel troef rond Thomas Dekker

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Onderstaand stuk is van Huub Bellemakers en verscheen eerder op zijn eigen blog.

Thomas Dekker (Foto: Flickr/Erwyn van der Meer)

Hét nieuws van de week is natuurlijk dat Thomas Dekker dan toch is gepakt. De voormalige nieuwe Zoetemelk heeft in 2007 een plasje ingeleverd en pas nu zijn er sporen van EPO in gevonden. Zoals Mart Smeets wist te melden – zowaar zonder een naam verkeerd uit te spreken – bij Studio Sport, “hetzelfde spul als bij Rasmussen”. Dat Dekker heeft gebruikt is niet zo’n hele grote verrassing. Niet vanwege Thomas Dekker zelf, sommige van de wielrenners gebruiken nu eenmaal, maar vanwege de dopingautoriteiten. Waarom anderhalf jaar na dato, waarom net voor de Tour? Vieze spelletjes.

Thomas Dekker was al een omstreden man, door gedoe met de Rabobank en een Italiaanse arts. Ondanks tientallen out-of-competition controles was er nooit iets gevonden. De grootste reden dat Thomas Dekker omstreden was, was echter dat ie ‘frivool’ was en dure auto’s reed. Daardoor had ie een hele slechte naam bij Nederlandse wielerfans, zeker sinds de broodnuchtere maar ook oersaaie Robert Gesink het heel goed doet. Zie bijvoorbeeld de vele reacties op Geenstijl. Nu is ie alsnog de opvolger van Marc Lotz, maar dan met DYNEPO.

Dekker zat fout. Daarnaast hebben echter de dopingautoriteiten grote fouten gemaakt. Hoe kan het toch zijn dat ze nu pas die resultaten hebben? En nu pas naar buiten brengen. Hier blijkt de hypocrisie van de wielerwereld. Het is immers net zoiets als je VWO-diploma verliezen omdat je gespiekt hebt in de tweede klas. Maar goed, nog steeds vals spelen. De reden dat ze nu pas met dopingschandalen naar buiten komen is pas echt smerig: publiciteit.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

WW: Techniek in de Tour

De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.

Fiets met bel (Foto: Flickr/the big bambooly)

Dat je op je oude roestige opoefiets weinig kans maakt om in het geel op de Champs-Elysees te eindigen mag wel duidelijk zijn. Opmerkelijker is dat de huidige, gestroomlijnde vorm van de racefiets al bestaat sinds het einde van de negentiende eeuw. Is er aan de fietsen dan niets veranderd in al die jaren? Integendeel, de racefietsen waar vandaag de dag de Tour mee gereden worden zijn uitgekiende staaltjes technisch vernuft. Hoewel wielerorganisatie UCI uitwassen zoals de ligfiets of hulpmotortjes tegenhoudt, begint de wielersport, tot ongenoegen van velen, steeds meer op Formule 1 te lijken.

Het grootste verschil tussen de huidige fietsen en die van honderd jaar geleden is toch wel het materiaal. Werden de frames van de fietsen aanvankelijk van staal en later van aluminium gemaakt, tegenwoordig zijn bijna alle frames van koolstofvezel: minstens zo sterk en het scheelt toch heel wat kilo’s die je de berg op moet rijden. Een ander onderdeel dat sinds de oerfiets heel wat ontwikkelingen heeft doorgemaakt is het stuur: van versnellingsschakelaars op het stuur en het ossenkopstuur tot aan het spaghettistuur. Vooral voor de tijdritten wordt alles uit de kast gehaald om gewicht, stijfheid en aërodynamische eigenschappen te optimaliseren.

Bij de tour-editie van dit jaar speelt de technologie onbetwistbaar ook weer een grote rol. Het grootste nieuws kwam van het kamp van Cadel Evans. Hij startte gisteren met een fiets van maar liefst één miljoen euro. Nog nooit eerder fietste er iemand in de Tour op zo’n dure fiets. Producent Ridley was twee jaar bezig met de ontwikkeling van de fastest bike in the world. Het eindproduct heeft een dubbele, gesplitste voorvork die ervoor moet zorgen dat de wind van de fiets afgebogen wordt. Ook is de fiets behandeld met speciale lak met aërodynamische eigenschappen die ervoor zouden moeten zorgen dat Evans de zege in de tijdrit niet had kunnen ontgaan.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.