In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Closing Time | Strange Little Girl
, door
Soms kom je op bands door de covers van andere artiesten. Zo vond ik ‘Strange Little Girl’ van The Stranglers door een versie van Tori Amos.
Die spreekt me trouwens meer aan. Zit net wat strakker in elkaar.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Closing Time | Sugar
, door
Naar verluid was Tori Amos in haar jonge jaren verkikkerd op een roadie, al vergat die steeds hoeveel klontjes suiker ze in de thee wilde.
Het bleef bij fantasie, want die jongeman viel volgens de overlevering niet op vrouwen. Nou ja, we hebben er wel een weergaloze ode aan het orgasme aan overgehouden.
Closing Time | Night of Hunters
, door
Het latere werk van Tori Amos had ik niet zo gevolgd. In 2011 bracht ze op verzoek van Deutsche Grammophon een conceptalbum uit, waarin ze klassieke stukken verwerkte in nieuwe arrangementen. Amos bedacht een verhaal bij de liederencyclus.
Lang niet alle liedjes op het album kunnen me bekoren, maar dit nummer, gebaseerd op Domenico Scarlatti’s Sonate in F mineur, K. 466, ligt behoorlijk lekker in het gehoor.
Closing Time | Honey
, door
Wat kon ze toch heerlijk in de microfoon hijgen. Pianogodin Tori Amos schudde midden jaren ’90 melodiën uit haar Bösendorfer alsof het reclamedeuntjes waren. Terwijl ze naar eigen zeggen geen noot kan lezen.
Closing Time | The Waitress
, door
“So I want to kill this waitress
She’s worked here a year longer than I
If I did it fast, you know, that’s an act of kindness
But I believe in peace
I believe in peace, bitch..”
Collega’s die zo op je zenuwen werken, dat je hun bloed wel kunt drinken. Hoe herkenbaar!
Closing Time | ’97 Bonnie & Clyde
, door
Met deze ingetogen vertolking weet Tori Amos een waar gruwelsprookje van Eminems op zich al grimmige vertelling over een gezinsdrama te maken.
Closing Time | Father Lucifer
, door
Tori Amos was in de jaren negentig op de toppen van haar kunnen. Denk Kate Bush, maar dan rauwer en meer bij de tijd.
Masturbatie, getreiterd worden op school, verkrachting, ontmoetingen met de duivel na het drinken van psychedelische thee*: alles kwam langs.
Onlangs heeft ze haar eerste twee solo-albums opnieuw uitgegeven, in een luxe uitvoering met veel bonusmateriaal. Die zijn nog altijd de moeite van het beluisteren waard.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.