Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Closing Time | The Big Picture
, door
Voordat Tori Amos doorbrak als pianospelende soloartiest, beproefde ze haar geluk als zangeres in een synthpop-band.
Y Kant Tori Read was vernoemd naar een anekdote uit Amos’ kindertijd: ze werd van het conservatorium gegooid omdat ze geen bladmuziek wilde lezen. Amos speelt namelijk alles op gehoor. (Hé, je bent een muzikaal genie of niet).
Na vijf jaar gaf de band er de brui aan.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Closing Time | Virginia
, door
In 2002 bracht Tori Amos het concept-album Scarlet’s Walk uit, een ‘road trip in geluiden’ door de Verenigde Staten, post 9-11.
Hier hoort u een akoestische, minimale versie van Virginia. Een lied over de exploitatie van inheemse vrouwenlichamen en wat eens inheems land was.
Closing Time | Strange Little Girl
, door
Soms kom je op bands door de covers van andere artiesten. Zo vond ik ‘Strange Little Girl’ van The Stranglers door een versie van Tori Amos.
Die spreekt me trouwens meer aan. Zit net wat strakker in elkaar.
Closing Time | Sugar
, door
Naar verluid was Tori Amos in haar jonge jaren verkikkerd op een roadie, al vergat die steeds hoeveel klontjes suiker ze in de thee wilde.
Het bleef bij fantasie, want die jongeman viel volgens de overlevering niet op vrouwen. Nou ja, we hebben er wel een weergaloze ode aan het orgasme aan overgehouden.
Closing Time | Night of Hunters
, door
Het latere werk van Tori Amos had ik niet zo gevolgd. In 2011 bracht ze op verzoek van Deutsche Grammophon een conceptalbum uit, waarin ze klassieke stukken verwerkte in nieuwe arrangementen. Amos bedacht een verhaal bij de liederencyclus.
Lang niet alle liedjes op het album kunnen me bekoren, maar dit nummer, gebaseerd op Domenico Scarlatti’s Sonate in F mineur, K. 466, ligt behoorlijk lekker in het gehoor.
Closing Time | Honey
, door
Wat kon ze toch heerlijk in de microfoon hijgen. Pianogodin Tori Amos schudde midden jaren ’90 melodiën uit haar Bösendorfer alsof het reclamedeuntjes waren. Terwijl ze naar eigen zeggen geen noot kan lezen.
Closing Time | The Waitress
, door
“So I want to kill this waitress
She’s worked here a year longer than I
If I did it fast, you know, that’s an act of kindness
But I believe in peace
I believe in peace, bitch..”
Collega’s die zo op je zenuwen werken, dat je hun bloed wel kunt drinken. Hoe herkenbaar!
Closing Time | ’97 Bonnie & Clyde
, door
Met deze ingetogen vertolking weet Tori Amos een waar gruwelsprookje van Eminems op zich al grimmige vertelling over een gezinsdrama te maken.
Closing Time | Father Lucifer
, door
Tori Amos was in de jaren negentig op de toppen van haar kunnen. Denk Kate Bush, maar dan rauwer en meer bij de tijd.
Masturbatie, getreiterd worden op school, verkrachting, ontmoetingen met de duivel na het drinken van psychedelische thee*: alles kwam langs.
Onlangs heeft ze haar eerste twee solo-albums opnieuw uitgegeven, in een luxe uitvoering met veel bonusmateriaal. Die zijn nog altijd de moeite van het beluisteren waard.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.