Closing Time | Amorphis

https://www.youtube.com/watch?v=2o0Q0IrrGvg In de (vroege) jaren negentig was Amorphis een van de (grensverleggende) bands die agressieve death metal zang combineerde met andere elementen. Op het album Tales from the Thousand Lakes uit 1994 mixten ze hun death metal met invloeden van Finse folk en bijpassende, cleane, melodieuze zanglijnen. Samen met tijdgenoten als Fear Factory (die op hun eerste album iets soortgelijks deden, waarbij death metal werd gecombineerd met een industrial sound), Moonspell, en een aantal meer gothic georiënteerde bands die de ‘growls’ afwisselden met heldere vrouwenzang (zoals Theathre of Thragedy, en Within Temptation op hun eerste cd). “Tales” werd juichend ontvangen door zowel fans als recensenten (ik herinner me een score van 100 uit 100 in het in Nederland toonaangevende Aardschok magazine). De band is muziek blijven maken in deze stijl, waarbij met het verstrijken van de jaren meer afstand genomen werd van de death in de metal. Maar wat niet vergeten mag worden is dat vóór het album waarmee ze doorbraken, ze een briljant debuutalbum hebben afgeleverd, waarop (relatief) melodieuze death metal de hoofdrol speelde. Van dit album, The Karelian Isthmus, komt het geweldige Exile of the Sons of Uisliu. Dit is deel 3 in de serie Closing Times naar aanleiding van dit verslag van Graspop 2017. De komende weken zullen er op semi-willekeurige momenten meer verschijnen.

Door: Foto: Ted (cc)

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.