Jezus zal de moslims onschadelijk maken

We hebben geen last van terrorisme. Dat stelt niks voor. Wat ons dwars zit, is dat we geen risico's willen aanvaarden. En daarbij geobsedeerd worden door het idee dat we ten onder gaan. Maar volgens de Britse filosoof Larry Siedentopf biedt Jezus uitkomst. Hij overleed begin januari: Ulrich Beck. De auteur van Risikogesellschaft (1986), waarin hij beschrijft hoe onze samenleving steeds meer geobsedeerd wordt door risico's. We zijn geen optimisten meer. Geen enkele ontwikkeling wordt nog met gejuich binnengehaald, iedereen heeft het direct over de daaraan verbonden risico's. En dat niet alleen, we worden daarbij ook geobsedeerd door het idee van de maakbaarheid. Eenmaal ontdekt, moeten die risico's ook direct worden weggewerkt. Een zinnige kosten-baten analyse is daarbij nicht im Frage. Het is alsof elk mensenleven oneindig kostbaar is. We kunnen ons tot in het oneindige druk maken over het kleinste risico. Een irrationele houding die keurig omschreven wordt door de gevleugelde woorden: 'Pech moet weg'. En het is de wetgever die daarvoor moet zorgen. Het is natuurlijk een uitloper (zo u wilt: uitwas) van de verzorgingsstaat. Ooit zorgde de regering alleen voor een vangnet; tegenwoordig verwachten we van de overheid op de meest pietluttige terreinen wetgeving en controle, van kinderzitjes tot een picogram pesticiden in het drinkwater. Van hoog tot laag, van de grachtengordel tot Tilburg-Zuid: iedereen eist van de overheid dat ze optreedt tegen wat er ook maar dreigt. En het is deze obsessie met 'pech moet weg' die ons nu enorm parten speelt. Nu we geconfronteerd worden met de 'pech' van de terroristische aanslag.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Mike Licht (cc)

Bureauspeurders

COLUMN - CDA-kamerlid Pieter Omtzigt is tevens rapporteur Juridische Zaken en Mensenrechten voor de Raad van Europa. In die hoedanigheid publiceerde hij vorige week een rapport over de moderne massasurveillance.

Omtzigts rapport is heftig. De schaal waarop (vooral) de UK en de VS data van gewone burgers vergaren, noemt hij onthutsend: hij spreekt van ‘een op hol geslagen machinerie’. Veel van deze bespieding is volgens Omtzigt ronduit in strijd met de mensenrechten. Er worden geheime wetten, geheime rechtbanken en geheime wetsinterpretaties gebruikt; inlichtingendiensten hollen doelbewust allerlei waarborgen uit; burgers worden als verdachten behandeld; verdachten kunnen zich vaak niet verdedigen tegen aantijgingen, ook niet wanneer die op schrale gronden zijn gebaseerd; het optreden van afluisterinstanties onttrekt zich aan elke democratische besluitvorming, controle en verantwoording.

Het is nogal een waslijst.

En wat levert deze surveillance-industrie nu op, behalve een groeiende onvrijheid voor iedereen en miljoenencontracten voor de onderaannemers? Niets, constateert Omtzigt grimmig, zoals velen voor hem ook al deden. Er is geen enkele bewijs dat die hele machinerie enige aanslag heeft voorkomen.

Sterker: bij grote aanslagen blijkt na afloop telkens dat inlichtingendiensten de plegers ervan al eerder in het vizier hadden, maar dat hielp niet. Er was teveel werk: het wemelt van de meldingen via het systeem, en deze verdachten waren zodoende onderop de stapel beland. En de interne bureaucratie helpt ook niet; de verschillende takken van inlichtingendiensten werken langs elkaar heen, rapporten blijven halverwege hun weg omhoog in de pikorde ergens op een bureau liggen.

Quote du Jour | Rhodesian and Apartheid South Africa solidarity

The Rhodesian and Apartheid South Africa solidarity from the US goes back to the rise of the new right in the late 70s and in particular the rise of Reagan and the onset of the ‘second’ or new Cold War in the 1980s. Apartheid South Africa was portrayed as an outpost of Western values and civilisation against a sea of communist blacks in Angola, Zimbabwe and Mozambique in particular.

Much money was channelled through libertarian and right-wing thinktanks and groups, by both the American government and the apartheid government, to fund a PR campaign aimed at creating sympathy for whites under siege in South Africa and those left in Rhodesia (soon, it was imagined, to become a communist dictatorship). In particular there was a focus on elevating Jonas Savimbi and Unita into anti-communist freedom fighters, and later the IFP as a moderate pro-capitalist alternative to the communist ANC.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende