Pas op, dit is een saai stukje. Niks afkraken, niks belachelijk maken, alleen maar complimenten. Boring. Maar omdat ik regelmatig schrijf over privacy-beperkende wetsvoorstellen i.h.k. van terrorismebestrijding, is het ook wel eens aardig om een goed voorstel aan te bieden. Laat die nou net uit de Europese Unie komen. Het betreft hier een voorstel om het mogelijk te maken in speciale gevallen DNA/vingerafdruk/auto-gegevens uit te wisselen tussen de verschillende landen of toe te staan dat opsporingsambtenaren over de grens heen werken. Deze regeling is gewenst om internationale criminaliteit en terrorisme te kunnen opsporen.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Beroepsonderzoeker Maurice de Hond heeft de klusjesman voorlopig even met rust gelaten om zich tijdelijk vast te bijten in Al-Qaeda. Maurice deed in opdracht van De Balie een uitgebreid onderzoek naar de beeldvorming in Nederland rond het terroristische netwerk onder de titel “Slapende Al-Qaedacellen in Nederland”. De uitkomst? Een meerderheid (59 procent) van alle Nederlanders is ervan overtuigd dat Al-Qaeda slapende cellen in Nederland heeft zitten, die onmiddellijk in actie komen als Osama bin Laden het sein ertoe geeft.
Ruim de helft van alle Nederlanders zou ook met allerlei vragen rond Al-Qaeda zitten. Zoals, waar zit Al-Qaeda? In Irak? Of toch in Afghanistan? Of misschien in Soedan? Het drielandenpunt tussen Brazilië, Argentinië en Paraguay schijnt ook veel (ik citeer van de site van De Balie) “baardmannen” te herbergen…
In het persbericht van De Balie wordt echter ook geopperd dat we het Al-Qaedavraagstuk wellicht in breder perspectief moeten zien. “Velen geloven dat Al-Qaeda niet zozeer een organisatie maar eerder een inspiratie is: Al-Qaeda zit in ons hoofd!”, aldus de opstellers van het persbericht. Ofwel: net als de gezondheidsklachten van mensen die last zeggen te hebben van zendmasten in de buurt zit Al-Qaeda dus mogelijk gewoon tussen de oren!
Het is een roeping, opkomen voor iets waar je in gelooft. Slechts weinigen is het gegeven om ook daadwerkelijk de strijd aan te gaan. Om die strijd aan te gaan, moet je jarenlang vele uren in de week met medestanders praten over de revolutie in duistere achterkamertjes. Uren lezen in boeken die jouw gelijk bevestigen. Uren discussieren over hoe het allemaal beter zou kunnen. Uren besteden aan het ompraten van “ongelovigen”. Uren besteden aan het bestrijden van de praatjes in de media, ze zien gewoon niet wat er voor hun ogen gebeurt.
Uren, dagen, maanden ben je bezig met scholing, organiseren, pamfletten schrijven, mensen overtuigen, etc, etc…
Op een gegeven moment zie je dat de strijd op deze manier niet gewonnen kan worden. Een signaal is nodig. Een heftig signaal. Als ze niet willen luisteren, dan moeten ze maar voelen.
Je gaat ondergronds. Je komt in de inner circle van de beweging. Daar wordt tenminste gesproken over echte acties. Opnieuw ben je uren, dagen, maanden kwijt om er helemaal in te komen. Om de kennis te vergaren die zo noodzakelijk is om de revolutie te kunnen starten. Alles zet je er voor opzij. Relaties zijn eigenlijk niet te doen omdat je daarmee kwetsbaar wordt. Bovendien is het moeilijk iemand te vinden die jouw denkbeelden deelt.
Sociaal leven is een luxe die je als revolutionair niet kan veroorloven. Offers horen nu eenmaal bij de strijd.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
“Bijzonder realistisch. De inktvlekstrategie is gebaseerd op een maoïstisch principe en dat werkt niet. De enige manier is investeren in de relatie met de mensen aldaar. Geen kogels maar brood.”
De SP vindt het helemaal geen slecht idee dat de Nederlandse militairen even wachten tot na de traditionele festiviteiten van het Taliban Lenteffensief voordat zij hun heerschappij over Uruzgan uitbreiden met de strategisch gelegen Baluchivallei.
De Tweede Kamer valt gelukkig niet al te hard over de strategiewijziging. Waarschijnlijk zijn ze door alle missies van de laatste jaren, zich er eindelijk van bewust dat strategie van de tekentafel nooit een lang leven is beschoren.
“Wij zijn als Amerikanen in onze geschoktheid vergeten hoe je een terrorist het zwaarste kan treffen: volledig negeren”
Aldus Louise Richardson, schrijfster van een boek over de motivatie van terroristen, in een interview in NRC gisteren.
Even los van de vraag of ze hierin gelijk heeft, zou een willekeurig land echt in staat zijn terroristen te negeren als die op hun bodem een aanslag plegen?
Oud-Kamerlid Joost Eerdmans schrijft in zijn column op GeenStijl dat levenslange opsluiting zonder (tbs) behandeling de enige remedie is voor kindermoordernaars. Kindermoord is – op terreurdaden na – het ergste delict. Nog belangrijker: deze roofdieren zijn niet te repareren. Pedofilie is een onbehandelbare aandoening die alleen stopt na het verwijderen van de geslachtsdelen. En zelfs dan blijkt de gewelddadigheid jegens kinderen niet te stoppen. (Eerdmans – GeenStijl)
Eerdmans husselt enigszins de begrippen moord en pedofilie door elkaar, maar voor de vergelijking met terreurdaden heeft hij zich waarschijnlijk laten inspireren door de roemruchte Sargasso column Pauw en de pedo’s. Hierin werd het sociaal ontwrichtende aspect van kindermisbruik door pedoseksuelen, vergeleken met de uitwerking die terrorisme heeft op een samenleving. Om de verwarring compleet te maken volgt hier nog een tweede quote en ditmaal van de dochter van de van kindermoord verdachte Henk D. uit Exloërmond. Zij wil niks meer met haar vader te maken hebben en vergelijkt hem met een ooit van terrorisme verdachte wijlen dictator: “Ophangen moeten ze hem, net als Saddam Hussein” (AD) .
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
