Liberale energievisie schiet zich in eigen voet met klimaatscepsis

De Teldersstichting laat het afweten op het gebied van klimaatverandering. Hierdoor ondermijnt de liberale denktank de mogelijkheid steun te krijgen voor de onderdelen van zijn visie die wél hout snijden. Begin juli verscheen geschrift no. 121 Zeker van Energie van de Teldersstichting, het wetenschappelijk bureau van de VVD. Een onversneden liberale visie op energie wordt in het politieke landschap node gemist. Het rapport bevat een aantal behartenswaardige ideeën, die echter stevig worden ondermijnd door een volstrekt onnodige flirt met ‘klimaatscepsis'. Zo zou er nog veel onduidelijk zijn over het aandeel van de mens in de opwarming van de aarde, zou het de vraag zijn of de huidige opwarming uniek is, en of er niet alternatieve verklaringen ‘naast de broeikastheorie' mogelijk zijn. Binnen de klimaatwetenschap is het beeld echter helder, en luidt kort en plat samengevat: de huidige opwarming is uniek qua hoogte en snelheid, de mens heeft het gedaan door heel veel broeikasgassen aan de atmosfeer toe te voegen. Mogelijke alternatieve oorzaken zijn inmiddels vrijwel volledig uit te sluiten.

Quote du jour | Over hun eigen schaduw stappen

Pragmatisch machtsdenken bezorgd velen in Nederland al snel een vieze nasmaak. Toch is het actief betrekken van Assad en zijn bondgenoten in de strijd tegen IS de minst slechte optie die het Westen heeft. De verschillende partijen die actief zijn tegen IS opereren momenteel als los zand en werken elkaar in bepaalde gevallen zelfs tegen. Alleen door intensiever samen te werken ontstaat er mogelijk ruimte voor een doorbraak. Dat betekent wel dat alle partijen over hun eigen schaduw moeten stappen.

Foto: Asian Development Bank (cc)

De Teldersstichting en het klimaat

ANALYSE - De Teldersstichting (en daarmee de VVD) schaart zich tegenwoordig actief in het ‘klimaatsceptische’ kamp.

Twee weken geleden bracht de Teldersstichting, het wetenschappelijke bureau van de VVD, een onderzoek uit over de toekomst van Energie.

Omdat in dit onderzoek ook klimaat een rol speelt, waren wij extra geïnteresseerd. Zeker nadat de Correspondent beschreef hoe problematisch de benadering was.

De Teldersstichting was zo aardig om ons een recensie-exemplaar te sturen.

Vooraf is het misschien goed om de Teldersstichting zelf even te quoten:

De stichting heeft ten doel om op wetenschappelijk verantwoorde wijze, vraagstukken van maatschappelijk belang […] te onderzoeken met liberale beginselen als uitgangspunt […]

Onthoudt u goed het ‘op wetenschappelijk verantwoorde wijze‘.

De reden dat klimaatverandering een plek krijgt in een rapport over energie wordt vanuit liberaal perspectief verklaard. Het uitgangspunt is dat de overheid geen invloed op de markt hoort te hebben, tenzij er een hele goede reden voor dergelijke bemoeienis bestaat.

Marktfalen is, vanuit liberaal perspectief, één zo´n reden. Opwarming van de aarde zou namelijk heel veel schade kunnen toebrengen. De werking van de huidige markt houdt echter geen rekening met deze toekomstige schade. En dus mag de overheid een sturende rol krijgen om deze tekortkoming van de markt op te vangen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Drieslagwetgeving: het werkt, maar…

Striiiike! (Bron: Flickr/wolfheadfilms)

Onlangs lanceerde het wetenschappelijk bureau van de VVD, de Teldersstichting, het plan om ook in Nederland zogenaamde drieslagwetgeving in te voeren: na drie veroordelingen zou een misdadiger automatisch een veel hogere straf moeten krijgen. Het voorstel kreeg meteen flinke kritiek te verduren, onder andere omdat het buitengewoon slordig geformuleerd was. Maar de hamvraag – “Werkt het?” – bleef openstaan.

Laat dat in Californië, waar ze zulk soort wetgeving hebben, nou net onderzocht zijn. Het online magazine Slate analyseerde het rapport. De conclusie? Ja, het werkt, maar…

De wet, die een straf van 25 jaar verplicht stelt bij een derde veroordeling, verlaagde de recidieve na één misdaad met 14% en na twee met 28%. Indrukwekkende cijfers, waarbij wel moet worden opgemerkt dat het bekende waterbedeffect optrad: misdadigers met twee veroordelingen gingen deels naar een andere staat om hun criminele carrière voor te zetten.

Het grootste onverwachte effect blijkt echter te zijn dat de misdadigers met twee veroordelingen die besluiten door te gaan, veel gewelddadiger worden. Als je toch 25 jaar de bak in gaat, dan maar voor iets wat het waard is. En je bent ook bereid meer geweld te gebruiken als je gepakt dreigt te worden als je het risico loopt een dergelijk lange straf. Misdadigers die op twee slag staan blijken dan ook 20% gewelddadiger dan andere misdadigers.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Quote du jour | Neoliberalisme

Hedendaagse politici en publicisten die klagen over het ‘neoliberalisme’ weten niet waar zij het over hebben. Dat blijkt tevens uit het feit dat zij dit ‘neoliberalisme’ verantwoordelijk houden voor volstrekt haaks op elkaar staande verschijnselen: bijvoorbeeld voor een minimale overheid die een laissez faire-politiek voert èn voor de verstrengeling van big business met de overheid, voor onbeteugelde marktwerking èn voor bureaucratisering, voor deregulering èn voor toegenomen regeldruk, en ga zo maar voort.

Dat kan natuurlijk niet allemaal tegelijkertijd waar zijn.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Three strikes and you’re what?

In Amerika kennen ze in verschillende staten sinds enige jaren de zogenaamde “Three strikes and you’re out” wet. Die is lekker makkelijk te begrijpen. Bega drie overtredingen en na de derde zit je levenslang in de gevangenis. Ook al was de derde diefstal van een reep chocola.
Over het effect van de wet bestaan uiteraard verschillende meningen. Maar het heeft er vast toe bijgedragen dat nu meer dan 1 op de 100 volwassenen aldaar in de gevangenis zit.

Logo VVDLos daarvan, is het natuurlijk een wet die lekker bekt. Dat moeten ze bij de VVD ook gedacht hebben. Criminaliteit en veiligheid zijn hot, daar moet iets mee gebeuren! Dus toen de Teldersstichting met hun aanbeveling over de bestrijding van criminaliteit aan de slag ging, hebben ze dat er ook maar in gestopt.
Aangezien het Amerikaanse voorbeeld in Nederland tot teveel controverse zou leiden, hebben ze een variant gemaakt:

Three strikes, maximum punishment.
Na drie veroordelingen bepaalt het gemiddelde van de optelsom van de wettelijke strafmaxima voor de drie delicten de maximale straf die op dat moment onherroepelijk volgt.

Mij waren ze bij “optelsom” al kwijt. Maar ik ben blij te lezen dat ze bij de VVD het idee van het spreken in Jip en Janneke taal nu definitief hebben losgelaten.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.