Taser is op oneigenlijke gronden ingevoerd

Otto Adang, hoofdonderzoeker van de Politieacademie, evalueerde in opdracht van de Nationale Politie de proef met de taser. Volgens Adang is het wapen op oneigenlijke gronden ingevoerd. Hoofdargument is dat het geweld tegen agenten toe zou nemen. De media nemen die bewering klakkeloos over van de politie. Volgens Adang klopt er echter niks van dat het geweld tegen agenten toeneemt. De cijfers wijzen volgens de onderzoeker eerder op het tegenovergestelde. Bekijk hier de uitzending van Medialogica terug.

Door: Foto: Christopher Paul (cc)
Waan van de dag

Hoe de waarheid over de Taser aan het zicht onttrokken wordt

, door

REPORTAGE - In een uitgebreid onderzoek gaat Reuters in op de gevolgen van het gebruik van de Taser door de Amerikaanse politiediensten. In het derde deel van de serie artikelen komt duidelijk naar voren dat Taser International alles in het werk stelt om ervoor te zorgen dat fatale gevolgen na gebruik van een Taser niet worden toegedicht aan het gebruik van de Taser. En dat terwijl Taser International uitgebreide veiligheidswaarschuwingen geeft. Uit deel 2 van de reportage:

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Mededeling

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.