Toch verpest…

Deze bijdrage aan het open podium is van GuidoToch weer verpest. En dat terwijl het zo goed begon. Alle berichten wijzen naar de acties van een kleine groep van 400 studenten, geinspireerd door de Anti-Fascistische Aktie. Een kleine groep gezien de opkomst van tussen de 11.000 en 15.000 studenten, docenten en hoogleraren. Een aanzienlijke groep die zich hiermee uitsprak tegen de geplande bezuinigingsmaatregelen van het kabinet. Deze kleine groep is erin geslaagd de berichtgeving te kapen en in plaats van positieve berichten over de actie zijn de berichten tot zover gericht op de negatieve kant van de acties. Ik zie de koppen van morgen al voor me: "Studentenactie loopt uit in confrontatie met ME". Dit terwijl de actie zeer goed bezocht was, en de algehele sfeer zelfs prettig te noemen was. Op geen enkel moment tijdens de manifestatie was er sprake van een gespannen of gewelddadige sfeer, het was een echt studentikoos samenkomen van studenten.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote du Jour | VVD: Solliciteren voor studie

“Met een motivatieplicht laat je leerlingen een meer bewuste keuze maken. Daarbij verplicht je opleidingen om inzicht te geven in hun onderwijsmethode. Dat is heel wat anders dan dat ze alleen de blijde boodschap vertellen tijdens een voorlichtingsdag.”
(Het Parool)

Kamerlid Anne-Wil Lucas wil aanstaande studenten een sollicitatiebrief (met vooral een motivatie) laten schrijven voor de studie van hun keuze. Nu heb je vaak de situatie dat mensen zich voor zes studies tegelijk inschrijven en pas op het allerlaatste moment beslissen wat ze gaan doen. En volgens Lucas groeit de kans op afronden van een opleiding als je de sollicitatieplicht invoert. Maar ja, krijg je dan niet de situatie dat mensen twaalf sollicitatiebrieven gaan schrijven met motivaties die ze van het internet plukken? En hebben ze bij de universiteiten en hbo-instellingen wel tijd om sollicitatiegesprekken met studenten nog eens aan hun takenpakket toe te voegen?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Herinnering en tolerantie – en buiten ligt ‘Mein Kampf’

Arbeit Macht Frei boven entree van Auschwitz (Foto: Wikimedia Commons/Cyde)

Mexico Stad kan trots zijn. Sinds vorige week beschikt de hoofdstad over het Museo de Memoria y Tolerancia (Herinnerings- en Tolerantie-museum), een gedenkhuis over de Holocaust en genocide. Gisteren was het museum voor het eerst open voor het publiek. Ondergetekende nam enkele van zijn UDLA-studenten mee naar het museum en was onder de indruk.

Na drie kwartier rondlopen in de zalen van het Museo de Memoria y Tolerancia vallen studenten Scott, Isabel en Alejandra ineens even stil. Foto’s, video’s en teksten zeggen veel, maar het indrukwekkendste moment van een bezoek aan het museum is de treinwagon in de Auschwitz-ruimte. Het is een authentieke wagon, gebruikt voor transport van joden naar vernietigingskampen. Alejandra wil niet binnen kijken. “Me da cosa” (= “ik vind het eng”), zegt ze. Scott en Isabel volgen me aarzelend en schuifelen enigszins bedrukt weer naar buiten. “Het is wel erg echt, zo ineens…,” zegt Scott.

Het museum, middenin het historisch centrum, bevindt zich in een vleugel van het Ministerie van Buitenlandse Zaken. Vorige week werd het gedenkhuis, een initiatief van de in 1999 opgerichte gelijknamige stichting, met veel fanfare geopend met een bezoek van president Felipe Calderón. Behalve een permanente expositieruimte met als belangrijkste thema de Holocaust en Tweede Wereldoorlog, zijn er ook een bibliotheek, een ‘Tolerantieruimte’ en ruimtes voor tijdelijke exposities gevestigd. De Holocaust is niet het enige thema dat wordt aangesneden: er is ook aandacht, zij het beperkt, voor de volkerenmoorden in Darfur, Cambodja, Rwanda, ex-Joegoslavië en Guatemala.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende