Hieronder treft u een gastbijdrage van Andreas Bouman. De meerderheid van de mensen gebruikt nooit ‘bewustzijnsveranderende’ drugs. Legaal of niet, velen vinden het een eng idee de controle over zichzelf te verliezen en raken nooit een joint, pil of poeder aan. Daarnaast heb je een grote groep die experimenteert met drugs. Dat experimenteren, kan een enkele keer zijn, of uitlopen tot terugkerend ‘recreatief gebruik’. Meestal stopt of vermindert het gebruik zodra de volwassen leeftijd is bereikt. Kijkt u maar eens in uw omgeving. Ziet u nog veel veertigplussers in het weekend een pilletje nemen? Ze zijn er wel, maar het is een marginale groep. Zodra de recreatieve gebruiker een vaste baan en dito relatie heeft, is het gedaan met het drugsgebruik.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Je hebt een paar coffeeshops in de binnenstad die draaien als een lier, vooral vanwege het grensoverschrijdend drugstoerisme. Je bent grensgemeente en dat zul je weten ook. Dat geeft overlast als er wekelijks zo’n 25 duizend klanten over de vloer komen. Dus wat doe je dan: je zorgt dat die coffeeshops uit het centrum verdwijnen en ergens verspreid in de periferie worden gevestigd. Beter bereikbaar vanaf de verkeersaders en het stadscentrum is verlost van de overlast.
Dat heet de methode-Maastricht: burgemeester Gerd Leers paste deze met succes toe en hield zijn rug recht, ondanks de vele protesten vanuit de randwijken die uiteraard niet zaten te wachten op een coffeeshop om de hoek. Leers had de moed om in te zien dat algehele sluiting van de legale softdrugs-leveranciers niet alleen het illegale circuit in de kaart zou spelen, maar tevens zou leiden tot verplaatsing van het probleem naar omliggende gemeenten.
Zo niet Roosendaal en Bergen op Zoom. Beide burgemeesters, Michel Marijnen en Han Polman, hebben de afgelopen jaren vooral veel geweeklaagd over de toenemende overlast van drugstoerisme in hun steden, daarbij steeds wijzend op de centrale overheid die hen te hulp moest schieten. Letterlijk zei Marijnen enkele maanden geleden nog dat hij het zelf niet meer aankon. Klopt: het enige wat de man wist te verzinnen was het per politieauto achternajagen van drugstoeristen uit België of Frankrijk, die dan toevallig wat meer dan vijf gram hadden opgehaald. En vervolgens in de media maar janken dat het allemaal niet hielp.
UPDATE: Gerd Leers pleit voor landelijke “Wiettop”, om het probleem van grensgemeenten op te lossen. en: coffeeshops Roosendaal en Bergen op zoom trekken samen ten strijde.
Toen ik afgelopen zondag een fragment van KRO’s Reporter over Nederwiet mee kreeg, dacht ik dat ze teveel praktisch onderzoek hadden gedaan en dus onder invloed de teksten hadden geschreven:
“De totale omzet van de branche bedraagt circa twee miljard euro. Dat is net zo veel als de omzet van het openbaar vervoer in Nederland.”
Pardon? De NS alleen al is goed voor 4 miljard. Dus waar ze die onzin vandaan halen is me een raadsel.
Ik liet het echter rusten, want wie vindt dat nou interessant.
Tot ik gisteren via Engeland het volgende bericht las:
“Cannabis nets the Dutch treasury more than £300 million a year and has become one of the country’s top cash crops, new figures show.”
En dat die getallen rechtstreeks uit KRO’s Reporter kwamen. Dus ik vroeg me af, als dat getal van het Openbaar Vervoer er naast zit, kloppen die andere getallen dan wel?
Reporter becijferde in haar programma dat de staat wel eens 400 miljoen euro zou kunnen verdienen aan de coffeeshops. Dit bericht werd netjes overgenomen door diverse kranten.
Dat is natuurlijk lekker, zo’n bedrag. Maar is het ook een realistisch bedrag. Reporter extrapoleert vanuit een bekende coffeeshop de omzetcijfers naar een landelijk getal van 265.000 kilo en hangt daar een prijskaartje aan van 2 miljard (ah, daar is dat getal weer) waar vervolgens de belastingdienst 400 miljoen afsnoept.
Aangezien er geen afzetcijfers per coffeeshop zijn, is het niet eenvoudig om te bepalen hoe realistisch die 265.000 kilo is.
Daarom maar een poging om dat uit te rekenen langs de weg van de consument. Volgens Trimbos heeft 5,4% van de Nederlanders tussen de 15 en 64 jaar in het afgelopen jaar softdrugs gebruikt. Hoeveel mensen zijn dat? Daarvoor gebruiken we de cijfers van het CBS. Ik heb van de groep 0-20 jaar 1/3 genomen (iets ruimer en realistischer dan die 15 jaar) en ik heb alle mensen boven de 80 buiten beschouwing gelaten. Voor 2007 kom ik dan op 13.119.081 mensen. 5,4% daarvan is 708.430.
Nu rookt vast niet die hele populatie evenveel. Dus heb ik het maar even in vier stukken ingedeeld:
1 – We nemen een kwart incidentele gebruikers: 1 keer per maand 2 joints.
2 – We nemen een kwart recreatie gebruikers: 1 keer per week 2 joints
3 – We nemen een kwart regelmatige gebruikers: 1 maal daags een joint
4 – We nemen een kwart zware gebruikers: 3 maal daags een joint
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Gin bezocht vorig jaar Sierra Leone ihk van haar afstudeerscriptie naar kindsoldaten. Recent is ze opnieuw naar Sierra Leone getogen. Via de mail ontvingen we onderstaande bijdrage.
België blijft tegen de aanleg van de omstreden wietboulevard in Maastricht die een einde zou moeten maken aan overlast van drugstoerisme tussen Nederland en België. Het doet de Nederlandse beleidsbepalers geen donder. De wietboulevard komt er, de Belgen moeten niet zo zeuren. De Nederlandse geldwolven zien een lucratieve manier om meer Belgen aan de soft drugs te helpen en zo hun centjes in Nederland te spenderen zonder er overlast van te hebben, want die overlast, die mogen de Belgen zelf houden.
In Nederland vinden we het intussen heel normaal dat softdrugs legaal verkrijgbaar zijn. Het zijn immers maar softe drugs. Een typische naam, want zo soft zijn dat soort drugs helemaal niet, alle wetenschappelijke onderzoeken die anders beweren ten spijt. Men zou eens naar Afrika moeten komen en een oorlog hier van dichtbij moeten bekijken om te zien hoe ‘soft’ softdrugs in werkelijkheid zijn. Ik spendeer nu zes maanden bijna al mijn dagen met ex-kindsoldaten in Sierra Leone, die groot zijn geworden met een joint in hun mond, en een geweer in de hand. De twee zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden.
Men kan met afgrijzen naar beeldmateriaal van kindsoldaten kijken en zich afvragen hoe het toch komt dat een kind zich kan ontpoppen tot een wrede moordenaar. Het antwoord is binnenkort te vinden op de Maastrichtse wietboulevard. Soft drugs. Marihuana voornamelijk. Het geeft kindsoldaten een ‘mind to kill’, de moed en de wil om te doden. Op die manier worden ze geïntroduceerd in het domein van moord en doodslag. De jongens waar ik mee werk, zijn stuk voor stuk hele dagen letterlijk gevoerd met marihuana. Zonder drugs konden velen van hen niet eens hun kots ophouden als ze bloed zagen. Soft drugs dus. Drugs die worden gebruikt om een mens hard te maken. Zo soft zijn dat soort drugs dus niet. En de beweringen dat alcohol erger zou zijn dan soft drugs slaan in dit opzicht als een tang op een varken, want beiden hadden precies dezelfde uitwerking op kindsoldaten in Sierra Leone, met dit verschil dat ze drugs verkozen boven alcohol, zodat ze hun koppie er nog bij konden houden en niet als met een verlamd brein aan de frontlinies zouden staan.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
‘In de kwestie rond de grensgemeenten manifesteert zich het feit dat het buitenland anders denkt over softdrugsbeleid’…‘Het was een misrekening bij het ontwerp van ons gedoogbeleid in de jaren zeventig dat softdrugs op den duur wel geaccepteerd zouden raken in het buitenland’.
Henk van de Bunt, hoogleraar Criminologie verbonden aan de Faculteit der Rechtsgeleerdheid van de Erasmus Universiteit Rotterdam, gooit al zijn wijsheid in de strijd om in 2007 een u-vraagt-wij-draaien-rapport af te leveren met de titel “De wereld achter de wietteelt”. Let wel: in opdracht van het ministerie van Justitie, in handen van het CDA. En zoals we inmiddels nu weten is het aanvankelijk ondergrondse verzet van CDA’ers tegen het gedogen van soft-drugs nu aan de oppervlakte getreden op het CDA-partijcongres van dit weekend. Van de Bunt leverde per ommegaande de munitie, die de gristendemo’s nu willen inzetten om het succesvolle beleid sinds ’76 ten aanzien van soft drugs af te schieten. Daarin uiteraard bijgestaan door mini-gristelijk grut. Is het opzet of toeval dat eerst twee Brabantse grensgemeenten, met CDA-burgemeester Michel Marijnen voorop, opzettelijk de zaak uit de hand laten lopen? Waarna het CDA-congres, met CDA-fractievoorzitter van Geel voorop, de aanval opent op het NL gedoogbeleid, dat door andere landen met immer grote interesse wordt gevolgd? Wij komen hier zeker op terug, temeer omdat we engerd Ab Klink als de kwade genius zien achter dit alles…
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.