Hoe de financiering van het hoger onderwijs slachtoffers maakt op de woningmarkt

Hoger Onderwijs instellingen willen zoveel mogelijk studenten binnenhalen. Dat leidt in universiteitssteden tot verstoring van de woningmarkt, meent S. de Beter in dit eerste deel van zijn gastbijdrage Ieder jaar eind augustus is het weer raak in studentensteden: Nederlandse maar vooral buitenlandse studenten die naarstig – soms zelfs wanhopig – op zoek zijn naar woonruimte. Vaak doen ze de eerste weken noodgedwongen een beroep op campings en hostels. In Groningen loopt het dit jaar helemaal de spuigaten uit. Medio juni is bekend dat het aantal aanmeldingen fors is gestegen. Bij Nederlandse studenten is de toename 11 procent, maar bij buitenlandse studenten is de toename veel groter: zo zijn er 50 procent meer aanmeldingen van studenten uit Europa, en nog eens 31 procent meer aanmeldingen van studenten buiten Europa. Wie denkt de Rijksuniversiteit Groningen (RuG) voor die tweeduizend extra studenten voldoende huisvesting gaat regelen, vergist zich deerlijk. “Wij zijn een academische onderwijsinstelling, geen woningcorporatie”, moeten ze bij de RuG hautain hebben gedacht. Tegenover de bezorgde Universiteitsraad erkent universiteitsbestuurder Jan de Jeu dat het aantal aanmeldingen hoger ligt dan de RuG verwacht had. “Maar we weten nog niet zeker hoeveel van deze studenten ook daadwerkelijk naar Groningen komen.”, zegt hij sussend. Dat iedereen in september een kamer heeft gevonden, durft hij niet te garanderen. ‘Maar een slaapplek, dat verwacht ik wel.’ Tenten en slaapschepen Eind augustus hebben ze in alle haast drie tenten neergezet, elk voor 30 studenten die alleen een bed en een kluisje krijgen. Voor het sanitair moeten ze terecht bij het naastgelegen Sportcentrum. En overdag zijn de tenten op slot. Voor deze superaanbieding geldt een prijs van 12,50 euro per nacht, dus ruim 350 euro per maand. De buitenlandse studenten kunnen ook terecht op slaapschepen: 42,50 euro per nacht en dan zijn de maaltijden wel inbegrepen. Maar je moet wel voor de hele maand boeken. Op 30 augustus hebben RuG en Hanzehogeschool al bakzeil gehaald, na vele protesten. De tenten zijn gratis en toch overdag open, en een hele maand boeken voor een slaapschip hoeft ook niet meer. Ondertussen zijn zeven RuG-medewerkers bereid gevonden om een logeerkamer ter beschikking te stellen. Ik ben benieuwd hoe dit huisvestingsprobleem zich de komende maanden gaat ontwikkelen, in Groningen en in andere studentensteden. Ongetwijfeld gaan Kamerleden zich ermee bemoeien, zoals vorig jaar in het zogeheten dertigledendebat over huisvesting voor buitenlandse studenten. De houding van het RuG-bestuur zal dan in ieder geval op sympathie kunnen rekenen van PVV-Kamerlid Kops, want hij toonde toen geen medelijden met buitenlandse studenten die geen huisvesting kunnen vinden. Hij spreekt van studenten die “op de bonnefooi, op goed geluk, naar Nederland komen” nadat zij zich hebben ingeschreven bij een universiteit of hogeschool. “Dat is natuurlijk niet heel handig. Zelfs de gemiddelde vakantieganger gaat vandaag de dag nog goed voorbereid op reis, inclusief geboekte accommodaties.” Heeft hij gelijk en is het eigen schuld dikke bult voor die buitenlandse studenten? Of is het toch niet zo raar dat zij verwachten dat hun huisvesting goed is geregeld door de onderwijsinstelling die hen zo hartelijk welkom heet (en goed aan hen verdient zoals hier en hier te lezen is)?

De uitverkoop van de sociale woningmarkt

Politici die zichzelf prijzen en elkaar bedanken vervullen mij met argwaan. Zeker, het parlement toonde daadkracht en het midden hervond zich. Maar wat is precies de historische ingreep in de woningmarkt?

De hypotheekrente aftrek staat niet meer als een huis. Dat is mooi. Maar hoe verhouden zich de maatregelen op de koopwoningmarkt zich tot die op de huurmarkt? Wie het heeft gehoord, deze week, mag het zeggen. Mijn tenen voelen een grote vijandigheid jegens de sociale woningbouw.

Zie bijvoorbeeld het pleidooi voor nationalisatie van woningcorporaties, van oud projectontwikkelaar Strijland. Het moet niet gekker worden, denk je dan. Woningcorporaties zijn ontstaan als particulier initiatief, van beroepsgroepen, kerkelijke organisaties vakbonden. Zij hadden een eeuw lang steun van alle politieke hoofdstromingen in ons land, als expressievorm van zelforganisatie, emancipatiedrift of soevereiniteit in eigen kring.

Maar, zo weet Strijland, er ontstond een golf van “vanity and greed”, toen de brutering van 1994 plaatsvond en de woningcorporatie financieel zelfstandig werden van de overheid. Strijland durft: de fraude in de aannemerswereld, de bouwfraude van de projectontwikkelaars, die pensioenfondsen voor miljoenen benadeelden, hij heeft het er niet over, wel over de Maserati van een directeur uit Amsterdam en over een mislukte investering in een schip in Rotterdam.  En over Vestia. “Het onderlinge waarborgsysteem is nu opgeblazen: het vertrouwen is weg”. Maar, meneer Strijland, waar blijkt dat uit? Volgens mij doen WSW en CFV gewoon hun werk.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.