Networked

With Networked: The New Social Operating System, Lee Rainie and Barry Wellman offer a very readable introduction to networks and their social consequences. This is a book that aims to reach a larger audience beyond academic walls. So, even though it extensively relies on research (quite a lot from Pew, unsurprisingly), it is not a tedious read at all as the data alternate with narratives and stories that facilitate comprehension. At the same time, the book is not full of jargon. It also seems that this book aims to convey the message that the sky is not falling because we are spending more time on Facebook and other social networking platforms. No, we have not stop interacting face-to-face with each other (or should I write f2f, as the cool kids do). No, we are not bowling alone. No, we are turning into sociopathic recluse. What the book explores is all the different ways in which social networking (and related technologies) have woven their way into our lives and reorganized and re-shaped some aspect of them, but not in the socially-disintegrating ways that the usual prophets of doom have been warning us against.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 17-03-2022

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Facebook en de tirannie van het intieme

Een gastbijdrage van Hans Schnitzler, publicist en filosoof. Het stuk is overgenomen van Netkwesties.

Haar 1048 Facebook-vrienden konden niet voorkomen dat Simone Back, een 42-jarige vrouw uit Engeland, vorig jaar op eerste kerstdag zelfmoord pleegde. Haar bericht dat ze een overdosis slaappillen genomen had, ontlokte bij haar Facebook-vrienden eerder beschimpingen dan mededogen.

Ze had een keuze, en zelfmoord om een relatie vond men geen goede reden. De publieke verontwaardiging in Groot Brittanië was groot. Hoe kon het dat niemand van haar virtuele vriendenschare te hulp was geschoten?

Sommigen woonden om de hoek! En dan het cynisme van al die reacties, onbestaanbaar! Het geval werd breed uitgemeten, zowel in de media als in het publieke debat raakte men er nauwelijks over uitgesproken. Hoe was dit in vredesnaam mogelijk? 1048 vrienden! En dan dit? Hypocrisie of zelfverblinding? Waarschijnlijk een combinatie van beide. Geloofde men werkelijk dat een meer dan duizendkoppig netwerk van vrienden en kennissen garant zou staan voor de redding van de persoon in kwestie? Veronderstelde men echt dat iemand die online en in realtime een dergelijke mededeling doet, offline gered had moeten worden?

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Facebook is zó 16e eeuws

ONDERZOEK - Facebook is zó 16e eeuws: Het netwerk van Italiaanse academies lijkt in veel aspecten erg op de werking van de huidige sociale netwerken zoals Facebook.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Quote du Jour | Uitgestorven social media

I was always hoping more people would read it, and it would get a lot of comments, every once in a while I would see this thing on TV about some mommy blogger making $4,000 a month, and thought, ‘I would like that.’ ”

Maar geld verdienen met een weblog is lastig, zo ondervond Judy Nichols. De uitzonderingen op de regel daar gelaten, mag je als solo blogger blij zijn als je met Google advertenties de hosting en domeinnaam kunt betalen, mits je die hebt natuurlijk. Bovenstaande citaat komt uit een artikel in de New York Times: “When the Thrill of Blogging is Gone“, gewijd aan de miljoenen verlaten blogs die door hun teleurgestelde auteurs verlaten zijn na het uitblijven van de enorme bezoekersstromen en bijbehorende inkomsten. Soms al na een enkele post, waar iemand anders dan weer een blog mee kan vullen. De discipline van regelmatig posten is uiteraard ook niet aan iedereen besteed. En dan hebben we het nog niet eens over de onderwerpskeuze.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.