Deze week kon u op energie.vpro.nl lezen dat Shell voornemens is om haar halve dochteronderneming Shell Canada weer helemaal te besturen. Niet in de laatste plaats vanwege de enorme hoeveelheden Canadese teerzanden. Teerzanden die zoveel olie zouden bevatten dat we nog decennialang met 12 miljard mensen in suv's kunnen blijven rijden (vrije interpretatie van bovengetekende). Om olie uit teerzanden te winnen moet je eerst het gehele landschap afgraven en vervolgens d.m.v. verhitting de olie eruit pesten. Maar in het geval van de Canadese teerzanden ben je er dan nog niet. Die bevinden zich immers in Alberta (kaart) een stuk landinwaarts. Er moet dus een 1200 kilometer lange pijpleiding komen, helemaal naar de Westkust, naar het plaatsje Kitimat (kaart) om precies te zijn. Vervolgens zullen olietankers door een fjord naar binnen varen om de olie op te halen in een nog te bouwen terminal. In Kitimat en langs het geplande tracé van de pijpleiding zijn ze not amused.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
“[H]et feit dat mensen puur op basis van hun geboorteplaats of nationaliteit een totaal verschillend levenslot treft[, valt] moreel niet te rechtvaardigen. Dit geldt natuurlijk nog sterker voor kinderen, die nog geen verantwoordelijkheid voor hun eigen lot of hun samenleving dragen. Er is geen morele rechtvaardiging voor mondiale verschillen. Daarom mogen wij mensen die proberen deelgenoot te worden van onze welvaart, niet zien als immoreel of misdadig. Wij mogen onze belangen verdedigen, maar dienen zulke asielzoekers een zorgvuldige, snelle en veilige behandeling te bieden – inmiddels weten we dat de overheid daar vaak niet aan voldoet.”
Machiel Keestra (filosoof) haalt vandaag het nieuws met een opiniestuk in Trouw waarin hij stelt dat de behandeling van afgewezen asielzoekers vergelijkbaar is met het lot van de Joden in WOII. Alhoewel er van uitroeiing geen sprake is, is de opmars van moreel verwerpelijke maatregelen volgens Keestra alarmerend. Alras zwakt Keestra zijn ‘vergelijking’ verder af tot de constatering dat “er wel degelijk lessen getrokken moeten worden uit het verleden”. Met minder dan een Godwin haal je tegenwoordig als netjes afgestudeerd filosoof blijkbaar het nieuws niet eens. Keestra’s bezwaren zijn echter de moeite van het bediscuzeuren waard. Alleen de afsluitende waarschuwing voor een “sluipende ’illegalisering’ of uitsluiting van groepen binnen onze samenleving”, komt een beetje als vasten na de ramadan. We hebben bijvoorbeeld al lang democratisch vastgesteld dat wij als nazaten van de kloeke Batavieren een eerste recht hebben op ons regionale welvaartssurplus.
Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.
De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Eén week voor de Amerikaanse verkiezingen komt de New York Times met een uitgebreid fotoverslag van militaire begrafenissen van soldaten die vielen in Irak en Afghanistan. Het taboe op het afbeelden van lijkkisten lijkt hiermee definitief doorbroken. Terwijl de zeggingskracht van de kindergezichtjes misschien nog wel harder aankomt? A Most Violent Month, and Many Final Farewells (NYT). Is this a political system flip in progress?
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.