Zandolie naar de zee pompen

“[H]et feit dat mensen puur op basis van hun geboorteplaats of nationaliteit een totaal verschillend levenslot treft[, valt] moreel niet te rechtvaardigen. Dit geldt natuurlijk nog sterker voor kinderen, die nog geen verantwoordelijkheid voor hun eigen lot of hun samenleving dragen. Er is geen morele rechtvaardiging voor mondiale verschillen. Daarom mogen wij mensen die proberen deelgenoot te worden van onze welvaart, niet zien als immoreel of misdadig. Wij mogen onze belangen verdedigen, maar dienen zulke asielzoekers een zorgvuldige, snelle en veilige behandeling te bieden – inmiddels weten we dat de overheid daar vaak niet aan voldoet.”

Machiel Keestra (filosoof) haalt vandaag het nieuws met een opiniestuk in Trouw waarin hij stelt dat de behandeling van afgewezen asielzoekers vergelijkbaar is met het lot van de Joden in WOII. Alhoewel er van uitroeiing geen sprake is, is de opmars van moreel verwerpelijke maatregelen volgens Keestra alarmerend. Alras zwakt Keestra zijn ‘vergelijking’ verder af tot de constatering dat “er wel degelijk lessen getrokken moeten worden uit het verleden”. Met minder dan een Godwin haal je tegenwoordig als netjes afgestudeerd filosoof blijkbaar het nieuws niet eens. Keestra’s bezwaren zijn echter de moeite van het bediscuzeuren waard. Alleen de afsluitende waarschuwing voor een “sluipende ’illegalisering’ of uitsluiting van groepen binnen onze samenleving”, komt een beetje als vasten na de ramadan. We hebben bijvoorbeeld al lang democratisch vastgesteld dat wij als nazaten van de kloeke Batavieren een eerste recht hebben op ons regionale welvaartssurplus.