Closing Time | Lost Blues

https://www.youtube.com/watch?v=oDzlkn9WcIw  Ja, ik was even van de leg, durf ik best te zeggen, want dat was zo, er kwam even niets meer uit mijn handen qua Closing Times, ik kon even geen tekstje op papier krijgen. Waar kwam dat door? Ik had een, in mijn oren fijne plaat gekozen: Home I’ll Never Be van The Low Anthem. Met die rauwe zang. Leuk, genieten. Maar. Komt er een commentaar onder: Vreselijk. standaard gitaren, standaard drums,  automatische vierkwartsmaat in omdat dat zo hoort. Tja. En toen hoefde het van mij eigenlijk niet meer. Daar deed ik het niet voor. Ik had geen zin in gezeik. Dat kun je overal op Internet wel vinden, en dat tref ik liever niet aan op sargasso. Dus vandaar dat ik dacht, doei Closing Times. Maar afgelopen week heb ik weer met zoveel plezier geluisterd naar de songs van Will Oldham in de versie van Three Queens In Mourning, dat ik dacht, kom, muziek is groter dan mijn wrokkigheid, hup, op naar de toetsen makker, en schrijf. Van Will Oldham ben ik al fan sinds hij zich nog Palace Brothers/Palace/Palace Songs noemde, zeg 1993. En ja, ik kocht al zijn platen. (Dat wil zeggen, van elk exemplaar één.) Muziek van iemand die eigenlijk niet kan zingen. Een zanger met een onvaste stem. Een stem die uitschiet, naast de toon terechtkomt. Dit nummer komt nota bene van een verzameling B-kantjes en rarigheden, sorry, rarities. Maar bij Will Oldham lopen die zaken een beetje door elkaar. Three Queens In Mourning zijn drie Schotse muzikanten. En dat kun je horen. Misschien is het origineel mooier, pregnanter, bijzonderder, doet dat mij meer – ik kan daar als fan moeilijk objectief over oordelen. Zit hier een standaard drum in? Boeie. Hoort iemand hier standaard gitaren? Boeie. Zit er niet de juiste maatsoort onder? Get a life  

Door: Foto: Ted (cc)

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.