"Je kunt alles doen. Maar ze gaan toch. Met duizenden tegelijkertijd. Zestigers, zeventigers, ze hunkeren zo om te kunnen schaatsen dat ze onverantwoorde risico’s nemen". (Volkskrant) Burgemeester Don Bijl van Wijdemeren, waaronder de Ankeveense en Loosdrechtse plassen vallen, sprak deze week van ‘domme, dwaze ouderen’ die zich niets van waarschuwingen en borden met ‘onbetrouwbaar ijs’ aantrekken. De babyboom generatie blijft Nederland draaiende houden nu er constant ambulances en brandweerwagens moeten uitrukken om de krassende knarren uit het ijswater te redden. Terwijl jongere generaties global warming allang hebben geaccepteerd en überhaupt geen tijd hebben voor strapatsen op het ijs rolt er een grijze tsunami over het te dunne natuurijs van Nederland met alle gevolgen van dien. De generatie die Reinier Paping nog via de transistorradio heeft bewonderd en volgens sommigen al in de jaren '90 ideologisch gezien door het ijs zakte zoekt bij 1 graad boven nul wanhopig naar Het Gevoel van 1963, de jonge hulpdiensten maken overuren. Nederland lijkt te splijten onder een generatiekloof terwijl de samenleving de laatste jaren toch al zoveel wakken vertoonden. De nationale ijsmeester is zoals gewoonlijk op dit soort cruciale momenten weer eens totaal afwezig, als kritisch Volkskrantlid vraag je je af: hoe lang gaat dit nog goed?!
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
“De middagtemperatuur ligt met zo’n 4 graden ruim boven het vriespunt…Maandag tot en met vrijdag: invallende dooi, het laatst in het zuidoosten van het land. Vooral dinsdag af en toe regen en in het oosten kans op ijzel.”
Met veel dank aan het KNMI, dat nu eindelijk de stekker uit de nationale vrieskou trekt, samen met alle collectieve hypertensies die daarvan het gevolg waren. Files op wegen en op het ijs, een overmaat aan hevig verunoxte toertochten en een heel land in rep en roer. Ministers die twitteren (Verhagen) dat ze hopen nog een baantje te kunnen trekken, of die met gebroken pols (Middelkoop) van het ijs gedragen worden.
Allochtonen die in het kader van een inburgeringscursus met klapstoel het ijs op worden gedouwd. Journaals vol met gewakte drenkelingen, ijsmeesters die tochten afblazen dan wel aanjagen. IJszeilen, – surfen, -boarden en wat niet al. Complete gekte ook in de media over het NK Marathon op ‘natuurijs’ en het EK op ‘kunstijs’ (gemaakt van kunstwater, merkte GS onlangs vrij geestig op).
Eindelijk: de dooi is ingetreden. Net op tijd. Nóg een paar nachtjes vrieskou en de Rayonhoofden waren weer in hoogste staat van paraatheid gebracht, had HRH Alex zijn noren uit de kast gehaald en zouden de hospitalen bijkans door hun gipsvoorraad zijn geraakt. De weergoden hebben bijtijds ingegrepen. Goddank.
Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.
De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.
Lezersservice: reaguurplek sidebar poll over ijsvrij | Ambtenaren Buitenlandse Zaken krijgen donderdagmiddag ijsvrij
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.