Wie houdt Le Pen uit het Elysée?

De Franse presidentsverkiezingen komen op stoom met een nieuwe, onafhankelijke kandidaat en de primairies voor een kandidaat van centrum-rechts. Emmanuel Macron (38) heeft zich woensdag gepresenteerd als onafhankelijke kandidaat voor het presidentschap van Frankrijk. Macron, bankier bij Rothschild, was eerder adviseur van president Hollande en vervolgens twee jaar minister van Economische Zaken onder premier Valls. Hij voerde economische hervormingen door die vooral gunstig waren voor het bedrijfsleven. Macron is geen lid van een partij en kiest bewust voor een positie als buitenstaander met zijn beweging En marche. Hij wil net als Trump de anti-systeem kandidaat zijn. Hij bepleit een meer verantwoordelijk bestuur en het herstel van de kloof tussen bestuurders en burgers. Het huidige politieke systeem zit vast, leeft alleen voor zichzelf en verwaarloost de belangen van het land, aldus Macron bij de presentatie van zijn kandidatuur. Met zijn dereguleringspolitiek en belastingverlagingsplannen heeft hij zich verzekerd van een flink gevulde campagnekas. Maar volgens sommigen ging hij gisteren in Marseille al meteen de fout in door zich te omringen met foute vrienden. Marine Le Pen, de kandidaat van extreem-rechts die volgens de peilingen minstens de tweede ronde gaat halen is niet bang voor Macron. "Hij is de kandidaat van de bankiers",  reageerde ze. Een groot aantal centrum-kandidaten is alleen maar in haar voordeel. Ter linkerzijde vreest men dat Macron veel teleurgestelde socialisten gaat aantrekken ten nadele van de partij van Hollande en Valls.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: copyright ok. Gecheckt 15-03-2022

Europa en de verkiezingen

Het was de Amsterdamse politicoloog Meindert Fennema, die een onaantrekkelijk beeld voorzag: de oppositie van de PVV en de SP, met hun gemeenschappelijk anti-europese standpunten als voornaamste diskwalificatie. We moeten er nog even op wachten, maar als beide partijen behoorlijk scoren in september, dan dreigt een scheidingslijn in de politiek, met Europa en de euro als de grote verdelers. Dat zal de handelingsvrijheid van een nieuwe regering beperken.

Het standpunt van de PVV vat ik ruw samen: “grenzen dicht, de gulden terug, geen Brusselse dictaten.” Het is niet mijn visie, maar het heeft een zekere consistentie. Vanuit Amerika roept Wilders ons toe dat we de EU moeten verlaten. Dat is, ondanks de consistentie, een breuk met alle tradities in de Nederlandse politiek. Waarom?

Duitsland stortte Europa en de wereld in de vorige eeuw twee keer in een vernietigende oorlog. De meeste Duitse regeringen na 1945 wilden een sterk Europees verband, waarin de Duitse ambities zouden kunnen worden beteugeld.  “Met Moffen moet je Moffen vangen”, zou mijn vader zeggen. Maar het was een achtenswaardige politieke lijn.

Alleen komt  de geschiedenis altijd met verrassingen. In 1989 viel de Berlijnse Muur en stortte de DDR in elkaar. Ineens was de hereniging van de beide Duitslanden actueel. In de diverse memoires  van politici is de verrassing en improvisatie terug te vinden. De Russen en de Fransen hadden grote aarzelingen, maar de verkiezingsoverwinning van Helmuth Kohl liet maar één conclusie toe: de komst van een nieuw herenigd Duitsland.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het regent miljarden rond Griekenland

DATA - In Europa smijten regeringsleiders momenteel met miljarden. Honderden miljarden aan leningen, miljarden die Nederland hieraan bijdraagt en miljarden die banken kwijtraken mocht Griekenland failliet gaan. Wij zijn het overzicht en perspectief in de miljardenregen een beetje kwijtgeraakt. Tijd voor wat inzicht. Om welke bedragen gaat het in Griekenland? Waar komen ze vandaan? En hoe verhouden die bedragen zich tot elkaar en andere bedragen? Onderaan vind je een overzicht.

Leningen

In mei 2010 besloten de regeringsleiders van de eurolanden Griekenland te redden. Voor 110 miljard zouden ze het land uit de penarie halen. 30 miljard daarvan betaalde het Internationaal Monetair Fonds (IMF), 80 miljard betaalden de eurolanden. Nederland droeg 4,7 miljard bij.

Dit Nederlandse aandeel is gebaseerd op de zogenaamde kapitaalverdeelsleutel die de Europese Centrale Bank (ECB) hanteert. Op basis hiervan wordt het aandeel van elke lidstaat in de ECB berekend. De berekening is als volgt: de som van 50% van het aandeel van de lidstaat in kwestie in de bevolking van de Europese Unie en 50% van zijn aandeel in het bruto binnenlands product (bbp), alles wat in de Europese Unie wordt verdiend. Deze verdeelsleutel geldt voor alle landen in de Europese Unie. Om op het percentage te komen dat Nederland voor deze lening betaalt moet je de niet-eurolanden en natuurlijk Griekenland zelf er af halen. Onze bijdrage is op deze manier gesteld op 5,9 procent.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Hoe Merkel Europa dirigeert

Wederom een bijdrage van het Montesquieu Instituut, vandaag van Jan Werts, journalist in Brussel.

Merkel en Sarkozy onder een parapluEuropa gaat akkoord met een in steen gegoten crisismechanisme voor de euro. Onder hevige druk van kanselier Angela Merkel wordt daartoe het Verdrag van Lissabon gewijzigd. Duitsland drijft dit samen met Frankrijk door. Alle andere landen zijn eigenlijk tegen. Duitsland en het Verenigd Koninkrijk dwingen samen uitgavenbeperking af. Merkel dirigeert momenteel zodoende de EU, zo leert de Europese Raad van 28 en 29 oktober.

De politieke leiders van de EU-landen gaan akkoord met een permanent crisismechanisme voor de euro. Het gaat om een financieel vangnet ten behoeve van de begrotingszondaars. Onder sterke druk van kanselier Angela Merkel volgt daartoe een wijziging van het recente Verdrag van Lissabon.

Duitsland drijft dit idee samen met Frankrijk door. De andere EU-landen zijn eigenlijk tegen. Stiekem hopen zij dat de verdragswijziging alsnog niet doorgaat. Lissabon kostte namelijk tien jaar negotiëren en diverse mislukte referenda. Bij de recente Europese Raad in Brussel vroegen veel regeringsleiders zich af of die lijdensweg nu weer begint.

In mei wierpen de landen van de eurozone samen met het IMF een verdedigingsgordel op met de fabelachtige inhoud van 750 miljard euro. De maatregel moet landen met ondraaglijke tekorten op hun begroting (de zogenaamde PIIGS ofwel Portugal, Ierland, Italië, Spanje)  ervan vrijwaren tien procent rente te moeten betalen op hun onveilige staatsleningen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: ‘Geen Roma’

[qvdd]

?Frankrijk heeft ?t afgelopen jaar 11.000 mensen uitgewezen, geen Roma, want ik hou niet van dat woord, maar Roemenen en Bulgaren die hier illegaal verbleven. In augustus waren dat er meer dan gebruikelijk. We hebben ons aan de wet gehouden, die volledig gerespecteerd??

De Franse minister van Immigratie Besson verdedigt Sarkozy?s uitzettingsbeleid, waarop internationaal zware kritiek is geuit door onder meer de EU, die vindt dat Frankrijk moet aantonen dat de uitzettingen individueel gerechtvaardigd zijn en de Roma inderdaad een bedreiging vormen voor de Franse staat.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Hoe geloofwaardig is Standard & Poor’s?

Standard & Poor's logo (Foto: Wikimedia Commons)

Sarkozy en Merkel nemen stelling tegen de organisaties die de kredietwaardigheid van andere organisaties en landen beoordelen. Volgens hen zijn deze credit rating agencies inmiddels een onderdeel van het probleem geworden. Ze pleiten voor een Europese organisatie.

En daar is best wel iets voor te zeggen. Vorige week dompelde Standard & Poor’s Europa – en daarmee de wereld – in een diepe crisis door de kredietwaardering van onder andere Griekenland en Portugal sterk te verminderen. Leningen aan Griekenland werden geclassificeerd als ‘junk bonds‘. En dat alles terwijl er nog hard werd onderhandeld over financiële hulp aan Griekenland.

Standard & Poor’s reageert verdedigend. Zij claimen slechts de boodschapper te zijn en dat het maar de vraag is of Griekenland, zelfs met hulp, kan voldoen aan de verplichtingen.

Misschien. Maar er zijn een paar mitsen en maren. Allereerst: de vraag is waarom deze bedrijven vertrouwd worden. Het zijn immers dezelfde organisaties die heel lang niet onderkend hebben dat er een hypotheekprobleem was, tot het te laat was. Waarom zouden ze het nu wél goed kunnen voorspellen?

Ten tweede: hoe verstandig is het om een commerciële partij dit te laten bepalen? Standard & Poor’s is een gewoon bedrijf, met commerciële belangen. Het nieuws dat Merkel en Sarkozy stelling nemen tegen het bedrijf kostte bijna 5% beurswaarde.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Gesprek van de dag: Wil je eindigen zoals Bush?

Putin: “I want to hang Saakashvili by the balls.”
Sarkozy, startled: “Hang him?”
Putin: “Why not? The Americans hanged Saddam Hussein.”
Sarkozy: “But do you want to end up like Bush?”
Putin: “Ah, there you have a point.”

Dit is de weergave in een recent boek van een gesprek tussen Vladimir Poetin en Nicholas Sarkozy in de zomer van 2008 over wat er moest gebeuren met de Georgische president Mikhail Saakashvili. Dit is het, misschien overbodige, bewijs dat op het allerhoogste niveau de diplomatie meer met de Soprano’s dan met Yes Minister gemeen heeft.

Hier wil ik een huiskamervraag aan toevoegen. Sinds ik deze dialoog gelezen heb zweeft me een beeld voor ogen van Tony Soprano die “I wanna hang him by the balls” uitschreeuwt. Misschien dat er iemand is die de serie beter kent dan ik, en me kan vertellen of Tony Soprano dit daadwerkelijk gezegd heeft, en of dat op YouTube te vinden is. In dat geval kunnen we nl. bewijzen dat Poetin, al dan niet bewust, de Soprano’s citeert.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Volgende