Wat er ook bijzonder mag zijn aan deze Amerikaanse presidentsverkiezingen - dat Obama de eerste zwarte kandidaat is, McCain de oudste en dat het land in een grote financiële crisis verkeert - één ding is hetzelfde: als Democraat in Utah of Republikein in Californië kan je dankzij het 'winner takes all' kiesmannensysteem net zo goed thuisblijven op verkiezingsdag. Het draait als vanouds louter om de uitslag in een paar swing states: Ohio, Pennsylvanië en natuurlijk Florida. In Florida wonen veel gepensioneerde joden die oorspronkelijk uit het noordoosten van het land komen. In tegenstelling tot het overgrote deel van de rest van de joodse Amerikaanse bevolking willen die nog wel eens conservatief stemmen. De Republikeinen hebben de reputatie meer pro-Israël te zijn en Obama heeft zijn islamitische naam en het feit dat hij lid is van een zwarte kerk van het type waarvan dominees vroeger nog wel eens anti-semitisch uit de hoek kwamen tegen. Onder het motto The Great Schlep is er nu een actie opgezet: overtuig je joodse opa en oma in Florida om Obama te stemmen door te dreigen anders niet meer op visite te komen als favoriet kleinkind. Het filmpje is grappig, maar het is serieus bedoeld; er is zelfs een PDF met talking points.
Sarah Silverman is een Amerikaans-joodse comédienne.
Sheldon Adelson is Sarah’s hond een Amerikaans-joodse Vegas-mogul die vele tientallen miljoenen steekt in de Republikeinse campagne, om zijn eigen neoconservatieve, extreem zionistische agenda er doorheen te drukken.
Zonde van het geld, vindt Silverman. Dus nu heeft ze een voorstel voor Adelson…
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.