Dit is een gastbijdrage van Ingo Piepers. Hij is militair deskundige en heeft de wetmatige onvermijdelijkheid van het ontstaan van (grote) oorlogen bestudeerd. Met enige regelmaat laat hij op Sargasso zijn licht schijnen op internationale militaire conflicten en/of ontwikkelingen. -- Update: Ingo is inmiddels associated blogger. Daarom staat dit stuk nu onder zijn eigen naam -- Ik werd vandaag 'getroffen' door een foto van de secretaris-generaal van de NAVO - onze eigen Jaap - op bezoek in Georgië. Handen in de zak, grimmig en vastberaden kijkend. Hij deed mij aan Rumsfeld denken. En dat is geen compliment. Zo ken ik hem namelijk niet. Voor alle duidelijkheid: ik ken hem ook niet, maar tot op heden maakte hij op mij een andere indruk, dat is wat ik bedoel. Deze foto riep bij mij de vraag op in hoeverre je als - bijvoorbeeld - secretaris-generaal van de NAVO nog in staat bent om onafhankelijk te denken en te handelen. Kan dat nog wel? Of wordt denken en handelen dan bepaald door de funtie die moet worden vervuld. Met andere woorden door de organisatiebelangen die moeten worden nagestreefd. De vraag stellen is - zeker in het geval van Jaap - ook de vraag beantwoorden. Ik denk (volgens mij onafhankelijk) dat de denkruimte van Jaap (en niet zo zeer van de secrtetaris-generaal van de NAVO, want die staat vast) wordt beperkt door de rol die hij geacht wordt te vervullen (leiders - in tegenstelling tot managers - willen daar nog wel eens van afwijken). En dat is verontrustend, want dat betekent niet veel goeds. De NAVO is een belangrijke aanjager geworden van een nogal verontrustende grootmachtdynamiek die in toenemende mate de kop op steekt. De NAVO - bij monde van de Hoop Scheffer - doet namelijk nogal krasse uitspraken.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Jarenlang schuimden Westerse journalisten door de post-Sovjet ravage die Rusland heette. Altijd wel een goed verhaal te vinden. Voor een paar honderd dollar per maand huurde je een dubbele kamer in hotel ‘Rossija’, in de Hungry Duck gebeurde alles wat God in Amsterdam al lang verboden had.
Die tijden zijn voorbij. Hotels zijn onbetaalbaar geworden en met 50 euro op zak krijg je amper een paar drankjes. De zonen en dochters van de Russische pers lopen ondertussen vrij rond in Belgie en zenden braaf terug wat het thuisfront wil lezen. Want in het Westen hebben ze het veel slechter dan wij thuis in Moskou! In Oostende maken Tsjetsjeense terroristen het leven van de hardwerkende Vlaming zuur en in Brussel slaan niet alleen de Nederlands- en de Duitstaligen (sic!) elkaar de hersens in, hun vrouwen en kinderen worden ook nog een verkracht door Arabieren. Twee citaten uit de Russische pers die ik u niet wil onthouden…
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
De enige krant die wij op het bureau in Moskou een beetje vertrouwen is ‘Kommersant’. Onlangs verscheen er een heerlijk interview met niemand minder dan Saif-al-Islam Gaddafi. Zoon van. De zelfbenoemde spreekbuis van het Midden Oostenlegt uit waarom hij denkt dat iedereen achter Rusland staat:
“I should say that it’s very silly when the Georgian president complains about the Russian invasion. How can you talk about occupation, when you are occupiers yourself? The Georgians along with the Americans occupy Iraq! And now they are trying to portray themselves as fighters for freedom and democracy.” (link)
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
