Tien ongevraagde adviezen aan de Belgen (Deel 9)

GeenCommentaar geeft de Belgen geheel ongevraagd advies hoe hun crises op te lossen. Daarom presenteren wij tien tips om Belgie er weer bovenop te helpen. Vandaag al weer nummer 9: 9. Breng de VRT en de RTBF terug onder èèn nationaal bestuur. Aan de soms hysterische krantenkoppen in Le Soir en Het laatste nieuws valt misschien, in naam van de vrijheid van meningsuiting, weinig te doen, maar dat overheidsomroepen actief bijdragen aan het wederzijdse onbegrip tussen de taalgroepen is onacceptabel. Zonder twijfel is de RTBF de meest gekleurde van de twee (tot in de politieke verslaggeving toe), maar de Vlamingen kunnen er ook wat van. Zelf was ik tamelijk geschokt toen ik keek naar een komisch bedoeld programma waar voortdurend ?luie Walen?-grappen werden gemaakt. Als de omroepbazen zich niet kunnen gedragen moet de politiek maar meekijken, en zorgen dat een neutrale redactie met zowel Vlamingen als Walen de algemene redelijkheid bewaakt.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.