Na het publieksinterview met Tim Burton, barstte het Amsterdam Fantastic Film Festival dan echt los. Vanaf gisteren tot en met de 20e draaien er ’s middags en ’s avonds drie fantastische films tegelijkertijd in de Tuschinski-bioscopen. Dat betekent moeilijke keuzes maken welke films je gaat zien. Wij kozen gisteren voor Dynamite Warrior en het European Fantastic Shorts programma.
Het European Fantastic Shorts programma is wat mij betreft altijd het hoogtepunt van het reguliere programma op het AFFF. In anderhalf uur tijd krijg je van alles te zien: superkorte en langere films, professioneel gemaakte animaties en zolderkamertjes-knip-en-plakwerk. Maar van alle filmpjes die vertoond worden druipt het filmtalent en de liefde voor de genrefilm af.
Mijn persoonlijke favoriet van gisteravond was de poppen-animatie-opera ‘Love and War’. Een klassiek opera-verhaal met libretto, animatie en regie door de Zweedse maker Fredrik Emilson. Dit filmpje liet goed zien wat de kracht van animatiefilms zijn: ze maken universele thema’s nog universeler doordat de karakters niet door mensen gespeeld worden, maar door abstractere poppetjes. Het filmpje liet de anders zo rumoerige zaal doodstil achter.
Gelachen werd er bij het heerlijk chaotische tijdreisfilmpje Unpossible, duidelijk gemaakt met een micro-budget door de Engelsman Robin King. Hij speelt ook het enige personage, Greg, die een tijdmachine uitgevonden heeft. Binnen 5 minuten is Greg al een handvol keren een paar minuten naar het verleden gereisd om zichzelf te waarschuwen tegen zichzelf die zichzelf tegenhoudt als hij zichzelf neer wil steken. Je snapt het al: chaos alom.