[i]GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers, dit kunnen stukjes zijn die we -uiteraard met toestemming- overnemen van andere weblogs, of die via onze mail binnenkomen. Hieronder een stuk van Brechtje Paardekooper[/i]. De weg-met-de-weg-weg, dat is de A27 door Amelisweerd. In 1982 werd de weg aangelegd, ondanks de felle protesten van bewoners. Ik herinner me dat de toenmalige Commissaris van de Koningin de bomen liet kappen, precies tijdens de behandeling van de rechtszaak daartegen, toen net veel actievoerders in de rechtszaal zaten. Die truuk, voortijdig kappen, werd later herhaald bij Onderbanken. Ook daar werd bos vast omgehakt terwijl de procedures nog liepen. Later oordeelde de Raad van State dat dat onrechtmatig was geweest. Maar ja, gekapt is gekapt. Om een beetje actie-moe van te worden - maar er zijn nu weer plannen die maken dat ik nu toch maar weer in de pen klim (en misschien in de boom).
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
De Deense kunstenaar Jens Galschiot heeft een protestactie opgezet. Zijn doel is om zoveel mogelijk oranje te laten zien tijdens de Olympische Spelen in Peking. En waarom oranje? Omdat dat de kleur is van de Birmese en Tibetaanse monikken die de spil vormen van het verzet in zowel Tibet als Birma.
Mocht deze actie een succes worden, dan is de kleur oranje tijdens de spelen flink gepolitiseerd. En dat wil het NOC*NSF niet:
“Het kan niet zo zijn dat wij ongewild in een standpunt van anderen worden betrokken. Als sportorganisatie reageren we zeker niet op alles wat er in de wereld gebeurt, maar hier zullen we toch even kritisch naar moeten kijken.”
De initiatiefnemers vinden het gebruik van de kleur oranje geen politiek signaal, maar zeggen wel:
“Het Nederlands olympisch team is door hun nationale kleur, oranje, de geboren ambassadeur voor dit initiatief.”
Hoe denken jullie hierover?
Moet Nederland meedoen aan de oranje-actie?
( polls)
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
“‘Vanuit Nederland hebben we het staatkundige proces (van de ontmanteling van de Nederlandse Antillen) nooit gezien als middel om de Nederlandse invloed in dit deel van het Koninkrijk te vergroten. Dat wil Nederland ook niet.’” (Volkskrant)
Staatssecretaris Ank Bijleveld van Koninkrijksrelaties reageert op de kritiek van de demonstranten in Willemstad die beweren dat het plan om de 1,7 miljard euro schuld van Curaçao te saneren neerkomt op nieuwe slavernij. Het akkoord over de ontmanteling van de Nederlandse Antillen werd omlijst door politiek incorrecte curiosa zoals davidsterren als protestmiddel en een bommelding waardoor de premier moest uitwijken naar een marinebasis.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
