Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Chinezen willen hardere aanpak Tibet
Ook Chinezen zijn ontevreden over het optreden van hun regering bij de ongeregeldheden in Tibet van afgelopen week. Veel te slap. ‘We konden niet geloven dat onze regering zo zwak en laf was’, tekende de New York Times op uit de mond van brave burger mevrouw Meng.
Het is niet de eerste keer dat eenzijdige propaganda de Chinese regering tussen twee vuren doet belanden. Twee jaar geleden leidde anti-Japanse retoriek van de regering tot demonstraties en rellen bij Japanse consulaten in het land. Aanleiding was toen een schoolboek dat op de Japanse markt was toegelaten, waarin Japanse oorlogsmisdrijven werden verzwegen of goedgepraat.
Indertijd waren de motieven van de Chinese regering al raadselachtig. Er waren aanwijzingen dat de regering demonstraties bewust uit de hand liet lopen, maar de nationale pers zweeg ze dood. De demonstraties kwamen handig van pas bij het blokkeren van de Japanse wens een permanente zetel in de Veiligheidsraad te verwerven.
Deze keer zijn de ongeregeldheden wel uitgebreid op televisie geweest, maar het is onduidelijk wat de regering wil bereiken met het aanwakkeren van anti-Tibetaanse gevoelens onder de bevolking. Converteerbaar in internationale druk lijkt deze woede niet. Tenzij Beijing daadwerkelijk gelooft dat Tibetaanse autonomie net zo’n gotspe is als een revisionistisch schoolboek.
70 jaar Trix-propaganda
Koningin Beatrix is zeventig jaar en dat wordt heel Nederland ingepeperd. Kranten, radio, tv en internet staan bol van Trix, onze bejaarde troetelkoningin. Maar wat motten we met al die ontboezemingen van mensen die haar kennen of kenden, al die portretten, interviews en zogenaamde feestelijkheden? En waarom zwijgen de anti-Oranjeklanten massaal? Een beetje kritiek mag natuurlijk best, een beetje pesten ook. Al die onderzoeken over hoe populair Trix is, wanneer ze eindelijk eens van die troon moet afdalen en hoe deskundig ze is: het slaat allemaal nergens op! Een onbenaderbare bruikspreekpop, dat is onze Trix, zo blijkt uit de rapportcijfers die Nederlanders haar geven. Uit dezelfde onderzoeken: Trix is het met spray ondergespoten fossiel van vrouwen, 65-plussers, SGP’ers en – natuurlijk weer – de lager opgeleiden, die altijd en eeuwig de verkeerde dingen aanhangen…
Maar liefst 2,2 miljoen van deze fossielaanbidders zaten gister voor de verrekijk om een portret vol voorgekookte, oppervlakkige journalistieke prut te zien. De hoogste tijd dus voor verandering, vooral in de media. Ofwel weg met die flauwe fotootjes, felicitaties, opgeklopte kletsverhalen en “30 procent Beatrix Bonussen”. Wij willen alleen de waarheid. Dat de Volkskrant het wel erg bont maakt bijvoorbeeld, zoals hier opgetekend door Leugens.nl. De Volkskrant, die onder leiding van hoofdredacteur Pieter Broertjes het Oranjehuis doodknuffelt, omdat Broertjes’ vader ooit generaal was en regelmatig op zielige wilde zwijntjes ging jagen met prins Bernhard op het Kroondomein Het Loo. Journalisten zouden eens in krantenarchieven moeten spitten, want in de vorige eeuwen slijmde de Nederlandse journalistiek heel wat minder over het koningshuis. Toen had journalistiek namelijk nog inhoud. Lees hier maar na wat de anarchist Domela Nieuwenhuis overkwam, toen hij blanco pagina’s publiceerde over de verdiensten van Koning Willem III, bijnaam Koning Gorilla…
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.