Presidentiële interventies in Michigan

Dit is de eerste bijdrage van Maurits Denekamp, politiek communicatiewetenschapper. Hij zal voor Sargasso de verkiezingen in de VS verslaan. De campagnes zijn neergestreken in Michigan. Morgen worden hier, net als in Arizona, primaries gehouden. Michigan is de staat van de auto-industrie. Het is de staat waar de Amerikaanse overheid in 2008 en 2009 flink heeft ingegrepen om The Big Three, Chrysler, Ford en General Motors , overeind te houden. Deze interventie wordt ook wel de Auto Industry Bailout genoemd. Zowel Romney als Santorum benadrukken tegen ingrijpen van de overheid te zijn. Zo ook waar het gaat om de auto-industrie, Amerika’s trots. Dit is van beide een gewaagde stelling. De leningen hebben er namelijk voor gezorgd dat de drie autofabrikanten nog bestaan. General Motors is zelfs gegroeid tot de grootste autoproducent ter wereld. De leningen zijn inmiddels terugbetaald. Met de redding is een enorm aantal banen gered. Waar Michigan eerst dik in de min stond kan inmiddels worden gepronkt met een bescheiden balansoverschot van 457 miljoen dollar. Zo lijkt het er dus op dat de bailout vooral positieve gevolgen heeft gehad. Het is de vraag hoe Republikeinse kiezers hierop zullen reageren. Houden zij vast aan de principes van een kleine en non-interveniërende overheid of achten zij het welzijn van de staat Michigan belangrijker, ook al betekent dit een proactieve overheid die zich bemoeit met de industrie?

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 10-03-2022
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De creatieve vernietiging van Romney

, door

Het blijft spannend, maar Mitt Romney zal zaterdag aanstaande waarschijnlijk de republikeinse nominatie binnenhalen. Wie South Carolina wint, wint de nominatie, en Romney’s voorsprong is, hoewel geslonken, nog steeds aanzienlijk (een verdwaalde peiling daargelaten). Ook in de landelijke peilingen (zie vraag 18) wordt duidelijk dat de rijen zich zoetjesaan sluiten achter Romney. Newt Gingrich, Rick Santorum en Ron Paul mogen het vannacht nog een keer proberen, maar dan is het gedaan.

Het is te hopen dat Gingrich zijn aanval voortzet op Romney’s werkzaamheden voor Bain Capital, de investeringsmaatschappij waar hij een slordige $200 miljoen mee “verdiende” tussen 1984 en 1999 (en waarschijnlijk weinig belasting over betaalde). Volgens Gingrich was Romney als CEO van Bain een uitbuiter, een aasgier die bedrijven leegpikte en duizende Amerikaanse werknemers berooid achterliet. Romney zelf claimt dat hij aan creative destruction deed en dat hij netto zo’n 100.000 banen heeft gecreëerd. Wie heeft er nu gelijk? En maakt dat uit?

Verschillende media doken nog eens in het werkzame verleden van Romney. Daaruit komt het beeld naar voren van een elitaire, koele, berekenende, maar getalenteerde pionier die in de jaren ’80 het Amerikaanse bedrijfsleven een lesje efficiëntie leerde. Onrendabele werknemers werden weggeautomatiseerd of geoutsourced. Topmannen die presteerden gingen nu eens echt goed verdienen. (In 1980 verdiende een CEO zo’n 35 keer meer dan een gemiddelde werknemer, in 1990 was dat 80 keer meer). En alles met maar een doel: het creëeren van aandeelhouderswaarde.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Presidentiële distantie en scherpe tongen

, door

Is er dan eindelijk duidelijkheid in de strijd om de Republikeinse nominatie? Het lijkt er op: deze week zagen we een overzichtelijke bokswedstrijd tussen twee kandidaten. Met de nodige twijfel, overigens. Romney over de vraag hoe Gingrich aan te pakken – eigenlijk is Mr. Goodhair al bezig met het verslaan van Barack Obama. En Gingrich over zijn kracht die tegelijkertijd ook zijn zwakte is; zijn scherpe tong vervreemd hem van veel sociaal conservatieve Amerikanen. En die Amerikanen heeft hij hard nodig om de nominatie in de wacht te slepen. Ondanks dat besef kon ‘The Newt’ het ook deze week niet laten zijn mond te roeren.

Gingrich vs. Bachmann

Vorige week eindigden we met een debat waarna vooral de scherpe tong van Newt Gingrich werd geroemd. Deze week beginnen we ermee. In Sioux City gaf Newt toe zichzelf ook wel eens aan die scherpte tong te snijden. Maar dat besef kwam pas na een beledigingen richting Michele Bachmann (‘Je bent presidentschap onwaardig. Je moet je feiten wel op een rijtje hebben’) en Amerikaanse rechtsgeleerden. Bachmann kwam in aanvaring met de voormalige verbale scherprechter vanwege Gingrichs liberale standpunt over abortus toen hij nog Speaker of the House was. Ze liet zich niet wegzetten. De tegenkandidaten zijn blijkbaar gewend geraakt aan Newts grote mond.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Laatste loodjes

, door

Rick Perry steekt deze week de draak met zichzelf. Bachmann, Huntsman, Santorum zakken weg. En Ron Paul blijft overwinningen boeken die niemand opvalt omdat de beperkte aandacht die er is volledig opgaat aan een epische tweestrijd: Newt vs. Mitt. De voorverkiezing van de Republikeinse nominatie gaat haar laatste fase in. De partij lijkt, gezien de peilingen, langzaam een voorkeur te krijgen. Momenteel heeft Gingrich de leiding in de polls en moet Romney voor het eerst echt aan de bak om de achterstand niet uit de klauwen te laten lopen. Als Romney niets doet, gebeurt dat wel.

En hij moet wel, want ook de andere kandidaten ruiken bloed. Eerst was het Perry die zich weer in de top van het veld hoopte te knokken door een forse aanval op Romney te lanceren. Centrale thema: de flip-floppende mormoon Mitt. Niet veel later meldde ook het Witte Huis zich bij monde van David Axelrod met niet mis te verstane kritiek op Mr. Goodhair:

He seems to think that every day is a new day, that he can simply change all of his positions depending on who his audience is or what the political circumstances.  And that is not what you want in the president of the United States. So is that an issue? Yes, that’s an issue.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Exit en lastige keuzes

, door

Het belangrijkste nieuws deze week zat in de staart. Zaterdag maakte Herman Cain bekend zijn campagne voor onbeperkte tijd op te schorten. Tijdens een goed geregisseerde bijeenkomst (met vrouw) kondigde Cain aan op internet verder te gaan: op CainSolutions.com wil hij de stem zijn voor ‘Wij, het volk’, de conservatieve beweging die de macht terug wil van Washington D.C.

Dag Cain – vijf vrouwen (naast Gloria, degene met wie hij is getrouwd) waren er vier te veel. Ook voor een kandidaat die, naar eigen zeggen, niet past binnen het sjabloon van een presidentskandidaat. De overige kandidaten strijden nu om Cains politieke en electorale nalatenschap.

Eén van die kandidaten is Mitt Romney. En die heeft het moeilijk. Als front runner in de strijd om de Republikeinse nominatie  krijgt hij voortdurend kritiek van zijn directe concurrenten en Obama-aanhangers. Eén van de origineelste: Mitt vs. Mitt – een scherpe politieke ad, komt van de Nationale Democratische Conventie. Hij gaat over Romneys ge-flip-flop of, in beter Nederlands, over windvaan Mr. Goodhair. En dat thema wordt sinds deze week ook door de Republikeinen dankbaar ingezet. Romney weet even niet wie hij als eerste terug moet pakken.

Zijn campagneteam zit met een lastige keus: moet Big Mitt zich eerst nog ontdoen van andere, Republikeinse tegenstanders of is het verstandiger zijn pijlen al op Barack Obama te richten? In het eerste geval is Newt Gingrich de eerst aangewezen tegenstander. Hij scoorde deze week voor het eerst beter in de peilingen dan Mitt Romney. Ron Paul, momenteel derde in het veld, heeft het Romney al voorgedaan. Hij noemde Gingrich deze week in een ongekend felle video een ‘seriehypocriet‘.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Zwarte Pieten in de USA

, door

Polderen is niet alleen aan Nederlandse politici voorbehouden. De Amerikanen kunnen er ook wat van. Hoewel: ze kunnen het niet, bleek deze week. Een Supercommissie van zes Republikeinen en zes Democraten zaten maanden lang bijeen om 1,2 triljoen bezuinigingen voor de komende tien jaar te vinden. Dat hadden ze beloofd nadat beide partijen akkoord gingen met het verhogen van het Amerikaanse uitgave-plafond. Maar helaas, het is hen niet gelukt.

En toen begon, hoe toepasselijk deze week, het Zwarte Pieten. Wie was verantwoordelijk voor het mislukken van dit samenzijn? En wie is dus verantwoordelijk voor het feit dat Amerika’s economie maar niet vlot getrokken wordt? De zes Republikeinse commissieleden waren zo bang verantwoordelijk te worden gehouden, dat ze gisteren een ingezonden brief naar de Washington Post stuurden. Daarin schreven ze het Zwarte Pieten niet onnodig te willen rekken, maar toch. Zíj waren niet verantwoordelijk voor de epische mislukking van hun samenzijn – dat waren toch echt de Democraten.

Daar is een meerderheid van belastingbetalers het overigens niet mee eens. Iets meer dan de helft van de Amerikanen vindt dat beide partijen er een potje van hebben gemaakt. Als Gallup hen het vuur aan de schenen legt, houdt een meerderheid de Republikeinen toch verantwoordelijker dan de Democraten. En dat is een belangrijke opsteker voor de presidentiële campagne. Want die kreeg deze week weer flink de wind van voren. Obama, framen de Republikeinen hun kritiek, is niet alleen verantwoordelijk voor de economische malaise. Nee, hij toont vervolgens ook gebrek aan leiderschap om er iets aan te doen. Met die lezing is het electoraat het toch niet eens.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

Mededeling

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De sjoemelende Newt Kid on the Block

, door

Amerika maakt zich op voor de presidentsverkiezingen in 2012. ElectionDeskUSA bericht, in de aanloop naar ‘s lands keuze, dagelijks over de campagne en maakt daarvan wekelijks een overzicht. Deze week: over Newt en gesjoemel.

Het ‘Presidentiële’ debat over het buitenlandbeleid van de deelnemers, vorige week zondag, sijpelde nog wat na, begin deze week. Voor het eerst traden de kandidaat-genomineerden in het strijdperk om in debat te gaan over de vraag wat zij als president met de rest van de wereld wilden. De agenda was volgens commentatoren eenvoudig uit te tekenen. Veel kritiek op Obama die de dominante positie van Amerika op het wereldtoneel ten grabbel gooit, weinig nuance en gevoel voor de complexe verhoudingen tussen staten. De kandidaten zouden Iran wel op de knieën krijgen (Romney en Gingrich zijn voor militaire interventie), de GOP’ers zouden breken met de Taliban in Afghanistan, een regime-change forceren in Syrië en China dwingen de munt te devalueren en desnoods een handelsoorlog riskeren.

De enige diplomaat met kennis en kunde van zaken, Jon Huntsman, had al een tijdje naar dit debat uitgekeken. Maar hij kwam er volgens de analyses van diverse redacties politiek niet uit. Hij probeerde het nog wel – met een kritische ad tegen de havik Romney en impliciet ook Gingrich – beide pleitten voor een handelsoorlog tegen China. Dom, dom, dom, waarschuwt Huntsman: dat kost Amerika heel veel banen. Maar Huntsman campagne, op de valreep ondersteunt door een PAC, lijkt toch op een dood spoor terecht te zijn gekomen. Zijn concurrenten wonnen deze week momentum juist of bleken in staat om de vrije val die zij vorige week inzetten, te counteren.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

Mededeling

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Vorige Volgende