Kan BMW ons stakingsrecht beperken?

Onlangs verbood de Nederlandse rechter stakingen bij NedCar en PostNL. Opvallend aan deze verboden was dat in beide gevallen een proportionele beoordeling van de rechter ten grondslag lag aan het verbod. Dat lijkt een terugslag in de ontwikkeling van de jurisprudentie. Allereerst moeten we vaststellen dat de Nederlandse wet geen stakingsrecht kent en onderworpen is aan de rechtstreekse werking van het Europees Sociaal Handvest (ESH). Het ESH één van de 220 verdragen en conventies tussen de 47 lidstaten van de Raad van Europa, niet te verwarren met de EU. Het hoogste orgaan in het Nederlandse stakingsrecht is daarom het Europees Comité voor Sociale Rechten (ECSR), een comité van vijftien deskundigen die door de lidstaten benoemd worden. Elk land rapporteert jaarlijks over de toepassing van het ESH, het comité stelt vragen en er kunnen klachten worden ingediend.

Foto: harry_nl (cc)

Trukendoos

COLUMN - PostNL heeft mot met haar pakketbezorgers. Die mogen contractueel uitsluitend voor PostNL werken en zijn dus geen echte zzp’ers, terwijl PostNL ze wel zo bejegent. De rechter heeft PostNL daar vorig jaar voor op de vingers getikt.

Vorige week betoonde ook de Arbeidsinspectie zich boos over de behandeling van de pakketbezorgers. De werkdruk en fysieke belasting is dusdanig dat de Arbowet systematisch wordt geschonden. De Arbowet geldt óók voor zzp’ers, nep of niet, bromde de Inspectie, en eiste dat PostNL de werkomstandigheden van de pakketbezorgers per 1 september verbetert. Anders volgt een boete.

In een procedure die de zzp’ers tegen PostNL hebben aangespannen, legde de woordvoerder van de pakketbezorgers uit hoezeer de schijn-zzp’ers in de tang zitten: ‘Subcontractors worden binnengehaald met mooie toekomstverwachtingen. Werken ze eenmaal voor PostNL dan zijn ze, mede door investeringen die ze moeten doen, volstrekt afhankelijk. Vervolgens verlaagt het bedrijf stelselmatig de tarieven en laten ze de zzp’ers niet meeprofiteren van de groei van de pakkettenmarkt.’ De associatie heeft een miljoenenclaim tegen PostNL aangespannen.

Ik zie zelf hoe achterbaks de zzp’ers worden afgeknepen. Op een forum waar ik actief ben, bestellen veel leden spullen in China; die pakjes worden, eenmaal in Nederland, afgehandeld door PostNL. Kort na de staking van de schijn-zzp’ers vorig jaar werden veel pakjes waarvoor een handtekening vereist was – en die dus door de pakketbezorgers moesten worden afgeleverd –door PostNL botweg met een sticker overgeplakt wanneer ze door de brievenbus pasten, en aan de brievenbezorgers overgedaan. Niksniet werk voor de pakketbezorgers: hup, gewoon mee met de brievenpost. Lap die vereiste handtekening maar aan je laars, verzender!

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

PostNL spant sociale werkplaatsen voor karretje

Strak plan: dure postbodes en distributiemedewerkers met CAO’s er uit, gehandicapten en bijstandgerechtigden erin. En je kan nog goede sier maken met je ‘sociale beleid’ ook!

Kan iemand mij uitleggen waarom de Nederlandse overheid een commerciële mammoetonderneming subsidieert met grotendeels door haar betaalde arbeidskrachten, zodat PostNL haar aandeelhouders nog hogere dividenden uit kan keren?

Want het beleid van PostNL is er nu niet bepaald op gericht om personeel in vaste dienst aan te nemen. Die ‘arbeidsbeperkten’ vervangen gewoon reguliere arbeidskrachten die PostNL bij bosjes loost.

Foto: mystic_mabel (cc)

Deals met de Belastingdienst

OPINIE - Zzp’ers die voor PostNL pakketten bezorgen worden uitgebuit, en dus staakten ze. Het bedrijf eet van twee walletjes: personeel in dienst nemen is duur, dus bezuinigen ze op de sociale lasten door zzp’ers in te huren. Die ze vervolgens als personeel behandelen. Wel de lusten en natuurlijk niet de lasten.

Wie ooit personeel nodig heeft gehad weet dat enkel zzp’ers inhuren geen sinecure is: de zzp’er is bij wet gebonden om meerdere opdrachtgevers te hebben. Uit ervaring weet ik: met twee opdrachtgevers kom je er niet. De Belastingdienst eist dat je een waaier aan verschillende opdrachtgevers toont, anders word je onherroepelijk als zijnde in vaste dienst beschouwd. Maar bij PostNL hoeven ze dat niet, die zzp’ers, meerdere opdrachtgevers hebben. Ze hoeven zelfs geen VAR te tonen. In 2012 openbaarde Zembla een convenant met die strekking tussen de Belastingdienst en PostNL. Tegenlicht toonde eerder dit jaar dat multinationals deals sluiten met de belastingdienst.

Ik ben altijd een trouwe belastingbetaler geweest. Zoals Paul Teule betoogt, krijg ik daar een “warm en solidair gevoel” van. Kréég ik, moet ik bijstellen. Want zelfs iemand als ik krabt zich twee keer achter de oren bij het lezen van zulke berichten. De Belastingdienst? Deals met multinationals, met PostNL? Terwijl kleine bedrijven krom liggen onder de sociale lasten van werknemers? Lasten die, in de gevallen die ik onder ogen kreeg, meer dan twee keer het bedrag dat een werknemer elke maand op zijn rekening krijgt? Waarvan elk personeelslid meer kost dan wat de werkgever zelf verdient? Kleine bedrijven die lang zelf zzp’ers waren, omdat ze die sociale lasten niet konden opbrengen? Die nooit met vakantie gingen om bij gebrek aan personeel zelf de toko te laten draaien? Die het streng verboden was om zzp’ers in te huren zonder VAR, of met te weinig andere opdrachtgevers?

Foto: Martijn van Exel (cc)

Feit of fabel: Post

ACHTERGROND - Henk Kamp (VVD) zei in het Vragenuur afgelopen dinsdag: ‘Het zit gewoon niet goed met de post. De afgelopen tien jaar is er 40% minder aanbod van post geweest. Nu daalt het volume van post met 10% per jaar.’

Het is een feit als we ervan uitgaan dat Kamp het heeft over PostNL en fabel als we ervan uitgaan dat Kamp het heeft over de hele postsector.

Als we het postvolume van PostNL van 2012 vergelijken met het volume van 2002 (jaarverslagen PostNL/TPG) zien we een afname van 5,5 miljard poststukken naar 3,4 miljard poststukken, een afname van 38%.

PostNL rapporteert over 2012 ten opzichte van 2011 een volumekrimp van 9%. Een jaar eerder was dit 7.2%.

Maar PostNL is niet de enige postbezorger in Nederland. Samen met Sandd en Selekt Mail bezet PostNL zo’n 99% van de markt. Hoewel ook het postvolume van de totale postmarkt slonk geven de cijfers van PostNL een vertekenend beeld, aangezien het aandeel van PostNL in de postmarkt de laatste jaren ook is geslonken.

Op basis van OPTA jaarverslag van 2012 en de OPTA postmarktmonitor (2007) kunnen we stellen dat het totale postvolume tussen 2001 en 2011 is gekrompen van ongeveer 5,6 miljard naar ongeveer 4,5 miljard poststukken. Dat is een afname van 20%.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.