De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Mensen die wel beter weten
Ziehier een reportage van EenVandaag van een voorlichtingsmiddag voor bezorgde bewoners in Moerdijk. De communis opinio onder de in beeld gebrachte bezoekers is: Ik geloof er niets van. Bekijk en bewonder, vanaf 20:15:
Bekijk de video in andere formaten.
Twee voorbeeldige reacties: “Ze laten het achterste van hun tong toch niet zien.” En: “Ik geloof het niet.” Wat houden ze achter dan? “Dat weet ik niet, maar ik geloof het niet.”
Wat is hier aan de hand? Waarom zouden mensen niet geloven wat de Moerdijkse autoriteiten ze vertellen?
Redenen waarom de Moerdijkse autoriteiten zouden liegen tegen de Moerdijkers:
- De burgemeester heeft de brand aangestoken;
- Het gemeentebestuur knijpt al jaren een oogje toe voor misstanden bij ChemiePack, en verdient daar vele miljoenen aan. Van het geld kopen ze grote huizen in Frankrijk en Zuid-Spanje;
- De plaatselijke technocraten zijn door en door verdorven, ze zien niet waarom de gezondheid van de Moerdijkers adequaat beschermd zou moeten worden;
- Een combinatie van bovenstaande redenen.
Hoewel deze mogelijke samenzweringen stuk voor stuk moeten worden onderzocht – liefst door een flinke onderzoekscommissie, zijn ze niet erg waarschijnlijk. Nederland is geen bananenrepubliek, onze instituties en gezagsdragers zijn over het algemeen niet corrupt. Dus mogen we met redelijke zekerheid aannemen dat de autoriteiten in Moerdijk niet liegen, en het beste voorhebben met de plaatselijke bevolking.
Kop du Jour | Gewoon omdat het Cohen
Minder overvallen zonder Cohen (PowNed)
Nee vandaag geen quote maar een kop. Een kop boven een bericht dat gisteren op PowNed.tv verscheen. Zonder aanleiding wordt daar een daling in het aantal overvallen in Amsterdam in verband gebracht met het vertrek van burgemeester Cohen. Was er een verband met tussen Cohen en de criminaliteitscijfers? Nee. Ook in Rotterdam en Den Haag daalde het aantal overvallen. Maar PowNed koos niet voor de kop: “Minder overvallen dankzij Aboutaleb (Marokkaan) en van Aartsen (babyboomer)” of juist “..zonder Opstelten (hardline VVD-er)” die immers in 2008 vertrok. Nee hun ewige Sozialdemokrat moest het weer ontgelden. Waarom? Iets met ‘gewoon omdat het kan’ en ‘wereldheerschappij’ waarschijnlijk. Maar het echte antwoord ligt op de Basisweg 30 in een kluis, aldus een hoestende man in een regenjas.
De daling in het aantal overvallen is overigens te danken aan veel inzet van de politie op deze vorm van criminaliteit. Beleid dat al een jaar geleden werd aangekondigd door korpschef Welten van politie Amsterdam-Amstelland, maanden voordat Cohen vertrok. Maar feiten tellen niet voor deze ‘frisse wind’ in omroepland. Met uw zuur verdiende belastinggeld wordt onder het mom van ‘nieuws en actualiteiten’ een loopje genomen met de waarheid. Zeg Commissariaat voor de Media doe eens stekker uittrekken bij deze rechtse hobby?!
Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.
De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Quote du Jour | Meritocratie
De kiezer kiest niet meer volgens zijn geloof, laat staan uit naam van ‘solidariteit’. Hij kiest voor zichzelf, dat wil zeggen, voor de partij van gelijkgestemden, van zijn opleidingsniveau. (DePers)
Marcel Hulspas betoogt in de gratis krant De Pers (voor iedereen bereikbaar) dat er in Nederland een onoverbrugbare kloof loopt tussen hoger en lager opgeleiden. Deze kloof is de verklaring voor de opkomst van Geert Wilders, niet de globalisering of sociaal-economische thema’s zijn de oorzaak zo meent Hulspas. Wie hoger opgeleid is stemt D66 en GL, wie lager opgeleid is stemt VVD en PVV. Alles ertussen in: CDA, PvdA of op ideologische basis: SP, CU verschrompelt onherroepelijk. Gemengde huwelijken tussen hoger en lager opgeleiden komen praktisch niet voor en daarmee valt Nederland -zelfs genetisch- uiteen in twee verschillende klassen zo kunnen we concluderen uit het betoog van Hulspas.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.