Crisis en politieke communicatie
Het zal steeds minder lekker voelen bij de PvdA, in het Europa dossier. Trekken we nog aan de juiste kar? “Daar loopt de grote gedoger,” sart Wilders Job Cohen. Nu de grote industrie, de bankiers en de huidige coalitie Rutte en De Jager opduwen, neemt de twijfel toe. Het politieke spectrum toont op links en rechts een populistische anti Europa stemming. Zo komt een pro-Europees midden in het nauw. In vele andere lidstaten is de politieke rolverdeling niet anders.
Door het EU- gezinde deel van de politieke partijen, met name door degenen die de verantwoordelijkheid dragen, wordt weinig van betekenis vernomen. Bolkestein vond de ‘neuro’ en de ‘zeuro’ wel een idee, maar de economen huiveren daar terecht voor. De Jager heeft zijn budget – commissaris en zijn pleidooi voor sancties toegelicht in het parlement en daarvoor ook wel steun gekregen, maar dat lijkt al een eeuw geleden.
Rechts is aan de macht in 24 van de 27 staten van europa, constateert Thijs Berman, maar die rechtse regeringen doen niet wat moet, namelijk hun financiële wereld herreguleren. In Amerika slaagt Obama daarin evenmin, terwijl daar toch wel degelijk steun voor is, zoals een poll van Lake research heeft aangetoond. Ik heb daarover eerder op deze plaats geschreven. Paul Volcker spreekt in The New York Review of Books(no 18) over “the unfinished business of finance reform”. Zijn slotzin: “I challenge governments and central banks to take up the unfinished agenda”.