Toeval is logisch

Het is een Cruyffisme, uit het boekje ‘Toeval is logisch’, van Pieter Winsemius. Cruyff vond dat het Laudrup aan de primitieve woede om te winnen ontbrak en zette hem bij Barcelona aan de kant.  Het is een mooie uitdrukking. Het boekje van Winsemius is prima, maar met deze uitdrukking doet hij weinig. Ik zie Mark Rutte en Geert Wilders met modder gooien over hun botsingen in het Catshuis en denk er over na: ooit leek Wilders bezeten van een primitieve woede om te winnen. Maar misschien heeft Mark Rutte er wel meer van. Of is dat ‘framing’ van Wilders, die van zichzelf een lieve underdog maakt, die het tegen de pitbull Rutte moet afleggen? Winsemius heeft veel gaven en die van het woord hoort er zeker bij. Ooit was hij mijn minister en schreef ik een speech voor hem. Gebruik is dat de voorlichters dan melden wat zij aan de bewindsman hebben doorgezonden en van die tekst wordt vrijwel nooit afgeweken. Soms wordt er wat geïmproviseerd; Gerrit Brokx vlocht er altijd wel een paar grappen tussen. Maar de tekst bleef. Alleen Winsemius was in mijn geschiedenis volkomen eigenzinnig: hij knipte in mijn basistekst, waarvan ik hier en daar nog een alinea hoorde uitspreken. Niet erg voor een ambtenaar, wel opmerkelijk. In zijn boeken over Cruyff laat hij zich zien.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 12-02-2022
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Dansen op het graf van Vogelaar

Ella Vogelaar (Foto: Flickr/roel1943)

Tsja, wat doe je als politieke partij wanneer iemand uit je team er ostentatief weinig van bakt? Je houdt wat indringende gesprekken en als dat niet werkt, bijvoorbeeld omdat de betrokkene door en door overtuigd is van het eigen gelijk, dan probeer je haar zo geruisloos mogelijk af te voeren. ‘Persoonlijke omstandigheden’ of zo. Dat is simpelweg fatsoenlijk personeelsbeleid.

Soms gaat dat niet goed. Dan stuur je haar hardhandig weg. Lijdzaam kijk je vervolgens toe hoe de gevallene haar eigen graf dieper uitgraaft met rancuneuze opmerkingen in de pers. Zo wordt het heel moeilijk haar nog ergens een baantje te bezorgen.

Dan komt de Tweede Kamer, boos omdat je het in de coulissen probeerde te regelen in plaats van rollebollend over straat te gaan. De parlementariërs vinden dat ministers publiekelijk gescalpeerd dienen te worden. Als je haar in het openbaar had laten vallen, zou je uiteraard weer het verwijt gekregen hebben dat je haar moedwillig probeerde te beschadigen door haar publiekelijk te vernederen. Veel meer keus dan een wat hypocriet standpunt heb je in het debat daarom niet.

Uiteindelijk is Ella Vogelaar in het proces namelijk zwaar beschadigd geraakt, in de eerste plaats door haar eigen koppigheid, maar ook omdat haar partij er niet in slaagde die te managen – om van de aasgieren maar te zwijgen. Het debat om haar aftreden werd een politiek spelletje waarin het persoonlijke drama niemand een zier kon schelen. Alleen André Rouvoet hield de respectvolle toon vast. Dankbaar mag ze ook Pieter Winsemius zijn, die zijn niet geringe gewicht in de strijd gooide om haar erfenis veilig te stellen.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.