Quote du Jour | Wat u denkt

Philip Dewinter, de Vlaamse huisfascist, zegt weer wat u denkt: "De publicatie van deze lijst is tevens een oproep om bevolkingscijfers op basis van etnische afkomst op te stellen zodanig dat kan nagegaan worden welke de reële situatie is in een wijk- of stadsdeel. [...]  Het is in Antwerpen net zoals in vele andere Vlaamse steden immers vijf voor twaalf!" Dit zijn site, en dit is de pdf waarin hij de lijst publiceert met naam en adres van de bewoners van een bepaalde wijk in Antwerpen. Mijn opinie? Dat hiermee een handig middel is opgemaakt om doelwitten te kiezen staat vast. Er is uiteraard maar een antwoord op het discours van de (niet langer crypto-)fascist mogelijk: SO WHAT? Uiteraard zijn er in een maatschappij waar (horrorbegrip) allochtonen wonen, concentraties van andernamigen. Heerst daar terreur in die wijk? Ikzelf mag daar wel eens passeren, en zie wat elke Antwerpenaar weet: de 'Dam' is altijd een verpauperde, armoedige, aan haar lot overgelaten buurt geweest. Ook toen er nog geen enkele koffie in de melk zat. Vandaag zit het vanwege stadsontwikkeling zoals zovele andere wijken in de lift. De meest kenmerkende vraag die men zich steeds omtrent het blokdenken stelt is natuurlijk: wat is de Oplossing? Hoe ga je die gigantische aantallen wegzuiveren? Hoe organiseer je zoiets, huur je stadsbussen af? Gebruik je gas, of kogels? Wat met de lichamen? Moeten ze begraven worden? En gaan we meteen voor de 100% Keano's, Kimberly's, Wesly's, Shania's, Jayden's of Destiny's of bepalen we een grens?

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Quote du Jour | Dewilders


“De sharia is al in Antwerpen, Taouil is de pooier van Allah”

Veel duidelijker kan de vlaamse leider van het vlaams belang het niet formuleren.
Misschien kan zijn nederlandse counterpart(ner) er nog een scheppie bovenop doen?
Hadden we nog maar grote stadions met tribunes. (Toaouil is overigens de imam die het hoofddoekverbod fel bekritiseert.)
Misschien wordt het eens tijd om te gaan beseffen dat het probleem van de “multikul die niet werkt” ligt bij paranoïde blanke gekken, en niet bij een gematigde bevolkingsgroep.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.