Clickspanen in Illinois

Terwijl hier deze week bekend werd dat de klokkenluider Paul Schaap twee ton krijgt voor het produceren van het zwartboek over de kerncentrale van Petten, liet de staat Illinois, of all places, recentelijk zien dat het ook anders kan. Wellicht aangespoord door het grote schandaal rond Rod Blagojevich, openbaarde de nieuwe gouverneur Pat Quinn, die begin jaren negentig aan de basis stond van de eerste wet in Illinois ter bescherming van klokkenluiders, een website waarmee klokkenluiders bijna met één klik hun geheimen kunnen delen. De site maakt deel uit van een breder initiatief waarmee de Amerikaanse staat corruptie en fraude sneller aan het licht wil brengen. Vorig jaar al werd de wet ter beloning en bescherming van klokkenluiders aangescherpt. Daarin staat nu dat wie fraude aan het licht brengt in sommige gevallen kan rekenen op maar liefst 30% van het geld dat men op deze wijze weet te besparen. Met een dergelijke regeling had Ad Bos zich never en nooit in een campertje hoeven laten filmen. Tja, kan je denken, een staat waar de voormalig gouverneur pragmatisch denkt over de waarde van een Senaatszetel zal ook weinig problemen hebben met het appelleren aan de monetaire verlangens van haar inwoners. Maar uiteindelijk is deze methode waarschijnlijk effectiever dan een moreel appel, een kliklijn en iemand jarenlang laten vechten om z?n recht te halen. Dat laatste lijkt me ook niet de goede mentaliteit.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote du Jour | Kernramp

Nederland is ontsnapt aan een kernramp“… Oud ECN directeur Frans Saris onthult in zijn boek dat het in 2001, door een menselijke fout, bij na misging in de kernreactor in Petten.”Als de stroomuitval langer had geduurd, had dat geleid tot een meltdown en een desastreuze ramp“.
In het rapport van de Inspectie Kernfysische Dienst staat bij de melding van het incident echter niets over zo’n gevaarlijke situatie.

Kernreactoren zijn op zich al gevaarlijk speelgoed, maar het feit dat ze worden gerund door mensen en organisaties die er geen belang bij hebben om openlijk te communiceren over fouten en daar lering uit te trekken, is ronduit zorgwekkend. Misschien word ik cynisch, maar ik betrap me op de gedachte: zo zijn mensen. Zou Petten de opvolger van de huidige reactor nog steeds zo graag willen hebben als dit waar blijkt? ( bron & bron )

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.