#Dezeweek | Een kip voor de deur

Toen ik vanochtend mijn voordeur uitstapte stond daar een kip. Een kip, voor mijn deur. Het dier stond voor een mensendeur, en had dus best kunnen verwachten dat het vroeg of laat ook een mens zou zijn die de deur zou openen. Mijn deur sloot naar mijn weten echter niet aan op een kippenhok, dus dat een kip mij daar zou verwelkomen was een flinke verrassing. We keken elkaar verdwaasd aan. Omgedraaid om mijn voordeur op slot te doen realiseerde ik me dat ik eigenlijk nooit had bedacht hoe me te gedragen in een rechtstreekse confrontatie met een kip. Zou het uitmaken hoe ik me gedroeg? En wat doet die kip eigenlijk hier? Moet ik hem niet naar huis brengen? Tijdens die overdenkingen volgde het diertje mij zacht mompelend naar mijn fiets. Waar we, na een korte twijfeling, allebei leken te weten dat onze vreemde ontmoeting tot een vroeg einde was gekomen.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

De werkwijze van P&W

Meindert Fennema werd, als initiatiefnemer van een open brief tegen een verbod van vereniging Martijn uitgenodigd bij Pauw & Witteman:

Omdat ik een van de initiatiefnemers was van een open brief waarin de ondertekenaars zich uitspraken tegen een verbod van de pedovereniging Martijn, werd ik gebeld door een redactrice van Pauw & Witteman met de vraag of ik in hun programma wilde komen. Toen ik toestemde vroeg ze mij om geen andere verzoeken voor een tv-optreden aan te nemen.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het cijfergegoochel van Leers

Op dinsdag 14 oktober j.l. kwam Minister Leers van Integratie en Asiel opdraven bij Pauw en Witteman:

De aanleiding was dat hij daarvoor had gezegd dat immigratie een verrijking voor onze samenleving was. Wilders vond Leers ‘een beetje dom’, Premier Rutte bemoeide zich ermee en Leers moest de gang naar Canossa Wilders maken om te zeggen dat hij toch verkeerd was begrepen.

In de uitzending werd hij af en toe flink to the point aangepakt door de heren P&W en Leers moest zich in allerlei bochten wringen om eruit te komen. P&W hebben echter een belangrijk gebrek: ze weten niets van de cijfers. Dat gaf Leers de mogelijkheid om allerlei onzin te roepen, zonder dat hij werd tegengesproken.

Allereerst ontstaat er al een begripsverwarring. P&W hebben het –natuurlijk – over niet-westerse immigranten, want dat is waar het politiek om draait. Leers heeft het, terecht, over derdelanders en dat is iedereen buiten de Nederland en de EU (Bulgaren en Roemenen zitten er tussen). Voor de minister is er natuurlijk geen verschil tussen een aanvraag om een verblijfsvergunning van een Georgiër en een Israëli, tussen een Canadese en een Argentijnse.Dat geeft verwarring.

De minister geeft cijfers van iedereen die een verblijfsvergunning moet hebben om hier voor langer dan drie maanden te mogen blijven. Er volgt dan ook inschrijving in het bevolkingsregister en dan ben je officieel immigrant. Zelfs al kom je hier maar voor een jaartje, of nog korter, als au-pair werken of studeren.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Bos rookt shag?

Gisteren Pauw en Witteman gezien? Wouter Bos was te gast, niet als politicus maar als mens. Dat was wennen. Hij had een vaal versleten vest aan. Dankzij zijn drukke pappadagen was het ongestreken en misschien zelfs ongewassen. Dat was nog niet alles. Wouter Bos draaide op zijn dooie gemak een shagje. Een Samsom shagje. Pauw en Witteman leken nog verbaasder dan het publiek in de zaal en zeiden niets over het vale vest of het Samson shagje. In plaats daarvan vroegen ze Bos iets over Uruzgan. “Ach, Uruzgan”, zei Bos na een lange stilte. Hij bekeek zijn professioneel gedraaide shagje. “Ik weet het ook niet hoor. De ene dag denk ik dat we daar goed werk doen, de andere dag denk ik dat we er niets te zoeken hebben. Eigenlijk ben ik een notoire twijfelaar, maar dat wisten jullie al” Hij zei het op een ondeugende toon, als een kleuter die een geheimpje verklapt.

De spanning

Pauw keek met halfopen mond naar Bos. Witteman wist er een vraag uit te persen. Hij stamelde: “Maar u beweerde toch juist dat u inzake Uruzgan vasthield aan uw principes?” Bos keek vriendelijk terug. Hij haalde een aansteker uit zijn zak en stak zijn shagje in brand. Hij inhaleerde diep en blies de rook kalmpjes in de richting van Pauw. Niemand zei iets. De spanning was voelbaar, alleen Wouter leek volkomen op zijn gemak. “Ach, Uruzgan” was het enige dat hij zei. Na een nieuwe haal aan zijn peuk vervolgde hij: “Wanneer neem je nu een goed besluit? Neem nou dat debat nou over de economische crisis. Ik had mijn riedel over sterke schouders afgestoken, Mark begon met zijn gezanik over doorschuiven naar de volgende generatie. In de pauze trof ik Mark aan bij de pisbakken. Ik vroeg hem of hij nou werkelijk geloofde dat de VVD wél de juiste oplossingen had. Mark lachte en zei dat Nederland als een bootje is dat dobbert op de zee die wereldeconomie heet. Of zoiets. We moesten er beiden in ieder geval hartelijk om lachen. Geschikte vent, die Rutte.’

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Foto des Tages | Silvio’s Snikkel (c)

silviosnikkel
Het zou je maar gebeuren als burgerjournalist: zit je nietsvermoedend onderuitgezakt naar Pauw & Witteman te kijken komt jouw exclusieve foto van een opgewonden Berlusconi zomaar voorbij?! Zonder bronvermelding! Want zo kennen we de professionele media: altijd maar klagen over het hergebruik van hun content op blogs, twitter en youtube maar zelf zelden aan bronvermelding doen. Als burgerjournalist kan je vervolgens niet veel meer doen dan er zelf weer een stukje over bloggen en hopen dat andere bloggers het oppikken. Graag gedaan Molovich!

Instant update: OMG twitterfittie tussen PFMAG>ORG en Chimsky

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Vrijmibo’tje | Publiek graaien op het Mediapark

Matthijs van Nieuwkerk voor dik vier ton op de paylist van de Vara. Mwah. Niet slecht, maar nou ook geen reden om direct een spoeddebat te houden in de Tweede Kamer.Kassa!!! Het duo Schnabbel en Babbel liet zich al eerder (door ene Rutger C.) verleiden tot openbaring van hun inkomens. Pauw en Witteman zitten beiden rond de 3,5 ton en Paul de Leeuw zit waarschijnlijk ook in die buurt.
Voorzitter Vera Keur moet het doen met 2,5 ton, nog altijd stukken beter dan de 176 mille, waar JP het mee moet doen. ‘Vangen bij de Vara‘, kopte de Telegraaf, die meldde dat de KRO ook drie kijkcijfertrekkers heeft boven de B-norm. Antoinette Hertsenberg vangt ook maar een lullige 3 ton bij de Tros. Dus waar hebben we het over. Vergeleken met de bonuscultuur bij de banken is het peanuts. Gefourneerd uit publieke middelen, dat wel.
Niettemin opmerkelijk dat Vera Keur in Nova met dezelfde argumenten aan komt zeilen om de topsalarissen van haar keurkorps te verdedigen. Net als bij de banken horen we Vera zeggen: We moeten wel, anders worden ze door de commerciëlen weggekocht. Volgens RTL-goeroe Fons van Westerloo kunnen de Vara-toppers daar zomaar het dubbele verdienen…

Maar dat is slechts de halve waarheid, want deze contractspelers bij de omroepen hebben via hun eigen bedrijfjes alle vrijheid om er nog een paar ton bij te schnabbelen, of (zoals Paul de Leeuw en zijn ‘e.v.a’) ernaast nog een hele produktiemaatschappij op touw te zetten. Behoudens Witteman zijn het stuk voor stuk freelancers, die graaien wat ze kunnen. Tja, neem het ze eens kwalijk. En ze zijn bepaald niet de enige grootverdieners bij de publieke omroepen.
Ronald Plasterk heeft de situatie bij de publieke omroep inmiddels ‘moreel onaanvaardbaar’ genoemd en wil ingrijpen in Hilversum. Klinkt moedig, maar ik betwijfel of het hem lukt om daadwerkelijk in te grijpen. Want Hiversum beschikt over een uiterst krachtige lobby richting de Tweede Kamer. Dat heeft het verleden keer op keer bewezen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Quote du Jour | De vingers van Peter

Wie te gast is bij Pauw en Witteman moet ook bloggen. De VARA heeft er zelfs een speciale website voor in het leven geroepen. Afgelopen vrijdag zat daar NOS-verslaggever Peter ter Velde. Hij heeft – naar eigen zeggen – ‘flow‘. Hij bracht een boekje uit over zijn tijd in Uruzgan en liet aan tafel weten waarom hij bepaalde verhalen pas dagen later aan het licht bracht. Arnold Karskens weet er wel raad mee: “Peter is gewoon op zijn vingers getikt. Of nog erger: hij was bang dat hij op zijn vingers getikt zou worden.”