Kunst op Zondag | Vuur

ACHTERGROND - Een passie is in het christelijke geloof een vertelling over het lijden van Jezus Christus rond zijn kruisiging. Passiespelen zijn nagespeelde lijdensvertellingen, zoals bijvoorbeeld jaarlijks langs de Via Dolorosa in Jeruzalem. In vele Italiaanse dorpen worden rond Pasen fakkeloptochten gehouden langs ‘levende’ Kruiswegstatiën – de twaalf traditionele sleutelmomenten in het lijden van Christus die je in vrijwel elk katholiek kerkinterieur gebeeldhouwd of geschilderd terugvindt.

Het verhaal van de passie – steeds vaker als passion geschreven want daar prikken jongeren helemaal niet doorheen, zulke opzichtige flauwekul – vormt de kern van het christendom dat zich van vooral het joodse geloof onderscheidt door de elementen van lijden, opoffering en wederopstanding die in het passieverhaal vervat zijn. Het christendom ontstond dan ook in een groep Joden die Jezus als de (in de Torah voorspelde) Messias aanvaardden, en het heeft daarna eeuwenlang Joden opgejaagd die Jezus niet als zodanig erkenden.

Nog afgezien van de afzichtelijke commerciële pulp die de omroep ons wil voorschotelen – ons wordt muziek van onder andere Bløf en Fluitsma en Van Tijn beloofd – is het plan van de EO om op 4 mei 2015 een Passion-achtig televisiespektakel te organiseren natuurlijk een ordinaire en smakeloze vorm van appropriatie. De blackface van de televisiespektakels, kortom. Joods meisje verandert mysterium fidei in de Heere Heere die voor Onze Zonden is Gestorven aan het Kruis, en waarvan de Joden tot op de dag van vandaag niets willen weten. Maar de EO houdt stug vol totdat het Dank U Voor Deze Nieuwe Morgen dagelijks zal weerklinken over de Hof van Gethsemane, halleluja amen.