In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
NAVO blijft wel even bungelen
Vorige week keken we op deze plek vooruit naar de NAVO-top in Chicago. Inmiddels kunnen we de oogst aanschouwen. Er is in de gespecialiseerde media weinig optimisme te vinden over de uitkomsten. Sowieso is er weinig over bericht.
Het International Institute for Strategic Studies (IISS) signaleert dat er weliswaar steun was voor Rasmussen’s ‘Smart Defence’ programma, maar dat er nog wel erg veel horden in het vooruitzicht zijn. Smart Defence houdt heel kort in dat de NAVO-lidstaten een deel van hun materieel samenvoegen en dat ze hun inkoopbeleid complementair maken aan elkaar: dus bijvoorbeeld niet allemaal dezelfde Apache helikopters kopen. De redacteur van IISS wijst erop dat dit soort ‘pooling’ al bestaat, bijvoorbeeld bij AWACS-vliegtuigen, maar dat er andere belemmeringen zijn. Bij de NAVO-actie in Libië werd de inzet van de AWACS zeer beperkt doordat Duitsland niet mee deed.
De NAVO-top ging daarnaast vooral over Afghanistan. Niet zo verwonderlijk. Obama en de andere leiders zegden toe dat NAVO volgend jaar zomer geen leidende rol meer zal spelen. Zowel in de VS als in Europa is er nauwelijks nog draagvlak voor de oorlog, die maar weinig concrete resultaten lijkt op te leveren.
Schrijver Arif Rafiq is zeer kritisch in Foreign Policy over de rol van Obama. ‘Amateur hour’ noemt hij diens optreden. Volgens hem is het klip en klaar dat een vrede in Afghanistan onmogelijk is zonder een vergelijk tussen Pakistan en de VS. De bilaterale relaties zijn op een dieptepunt op dit moment. Tijdens de top werd de mogelijkheid van een ontmoeting tussen de Pakistaanse president Zardari en Obama uitgesloten: een belediging voor Pakistan. Uiteindelijk heeft Obama toch twee keer met Zardari gesproken.
Elders in de wereld probeert men een rivier te schonen
Ga er maar aan staan: een van de grootste rivieren ter wereld schoonmaken. 400 miljoen mensen leven van en langs de Ganges. De reusachtige rivier slingert door vijf staten die allemaal door verschillende politieke partijen worden geleid. Het zijn ook nog eens arme staten. Corruptie en verouderde landbouwmethoden kunnen het schoonmaakwerk bemoeilijken, zo niet onmogelijk maken. Een eerdere poging, in 1985, mislukte.
Toch zou dit megaproject dit keer zomaar kunnen lukken, schrijft de New York Times. ,,One difference today is that the public seems to be on board. In a damning 2007 report on the shortcomings of the first Ganges cleanup, the environmentalist Rakesh Jaiswal lamented that “environmental concerns in India continue to be the burden of a few green crusaders.” But thanks to a recent spate of high-profile hunger strikes, the river is grabbing headlines and airtime.”’
Nog meer relatief goed nieuws, althans nieuws over goede voornemens, ditmaal van de grens tussen India en Pakistan. Kan er eindelijk handel opbloeien tussen de twee grote staten? Ja, zegt The Economist in onderstaande podcast.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Het onzekere bestaan van een journalist in Pakistan
Doelwit van de Taliban.
Wist Rob de Wijk echt in februari dit jaar al dat Bin Laden nog leefde?
Stoerdoenerij? Waar gebeurd? Interpretatie met de kennis van achteraf? Hoe dan ook: Rob de Wijks column van 6 mei 2011 in Trouw is in aan vele kritische ogen ontsnapt. In die column een curieuze opmerking die wat navorsing vraagt. En dat is nog niet gebeurd. Zonder al te exegetische close reading roept de één passage toch vraagtekens en op zijn minst gefronste wenkbrauwen op.
De Wijk verhaalt op 6 mei in zijn column over zijn bezoek aan Amerikaanse Special Forces in februari van dit jaar. Hij bezocht militaire briefings en deed daar verslag van voor EénVandaag. Tot zijn grote verbazing hoorde tijdens een van die briefings zeer interessante informatie over Bin Ladens koerier – Amerikaanse militairen bespraken de man die hen uiteindelijk naar FBI‘s moest wanted zou leiden. Dus, concludeert De Wijk in zijn column van 6 mei jongstleden
Bin Laden leefde (…) nog. Het was duidelijk waar hij woonde. Hij werd in de gaten gehouden. Maar waarom werd geen actie ondernomen? Zouden ze hem in leven willen houden om zijn contacten en netwerk in kaart te brengen? Waren de voorbereidingen voor zijn arrestatie al gestart? Welke rol speelden de Pakistaanse autoriteiten?
Logisch dat De Wijk deze kaarten in februari 2011 even tegen de borst hield.Het is me ook wel wat heftig voor een Haagse onderzoeker om en passant te horen dat ‘s werelds grootste boef nog in leven is. Maar hoe reëel is het dat De Wijk tot gesprekken wordt toegelaten waar dit soort staatsgeheimen over tafel gaan? Waarom vertrouwden de Amerikanen De Wijk wel en het hele Pakistaanse overheidsapparaat niet? Ik gun iedereen zijn scoop en deze is van wonderbaarlijke schoonheid en belang – zo wonderbaarlijk dat ik er toch aan twijfel of het wel klopt.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Amerikaanse drones bestoken ook reddingswerkers en begrafenissen
Tijd om die Nobelprijs weer in te leveren | Amerikaanse drones bestoken ook reddingswerkers en begrafenissen
Weduwe Bin Laden spreekt
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.