Een proteststem op Klaus Kinski

De Filmkrant, de NPS, het NRC en Cultura organiseren gezamenlijk een verkiezing, door het Nederlandse publiek, voor de beste acteur aller tijden. De lezers van GeenCommentaar, kritisch ingesteld als ze zijn, zullen al lang hebben geconcludeerd dat dit soort verkiezing tamelijk onzinnig is. Het gaat hierbij nooit om kwaliteit, het is altijd een soort populariteitswedstrijd. In het geval van filmacteurs is het nog erger, omdat, op de een of andere manier, er altijd een bepaald type acteur boven komt drijven. Dit zijn niet de fotomodellen, de Johnny Depps en George Clooneys van deze wereld, en ook niet de kameleon-achtige acteurs die echt één worden met hun rol, en daarom niet meer als acteur herkenbaar zijn. Het zijn altijd acteurs zoals Robert DeNiro, Al Pacino, en Jack Nicholson, die door hysterisch over-acteren hun tekortkomingen overschreeuwen. 'Method acting' wordt dat genoemd.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.