‘Raketten vernietigen onze steden steeds verder’

22 dagen geleden viel Rusland Oekraïne binnen. Sindsdien heb ik elke dag contact met mijn twee vrienden die in Kyiv zitten met hun vierjarig zoontje en hun hond. Ik schrijf op wat ze meemaken. Dit is deel 5 uit de serie ‘Overleven in Kyiv’.   Donderdag 17 maart. Voordat ik een berichtje naar Viktor en Ada stuur, doe ik eerst mijn rondje langs verschillende nieuwskanalen om te weten wat ik kan verwachten. Geen opvallende dingen in Kyiv; het Russische leger lijkt zich volledig te concentreren op het wegvegen van de zuidelijke steden van Oekraïne. De avondklok van 36 uur is juist vanmorgen afgelopen. ‘Ik hoop dat het vandaag veilig genoeg is om naar buiten te gaan,’ wens ik Viktor. Als antwoord stuurt hij een foto. ‘Ik loop al buiten met de hond. Het was vannacht vrij kalm. We zijn zelfs vroeger naar bed gegaan dan anders en hebben goed kunnen slapen. Op dit moment horen we ook geen explosies of beschietingen. Het is bijna vredig.’ Hij vertelt dat hij tijdens de avondklok hun hond toch twee keer per dag uit kon laten, ook al was dat niet toegestaan. Het was maar voor vijf minuten. ‘Dat was bij een eerdere avondklok anders. Toen konden we haar echt niet mee naar buiten nemen. Ze moest meer dan een dag volhouden, dat was echt heel zielig.’ Novi Petrivtsi Hun zoontje speelt in de zandbak met een meisje, het eerste kind dat hij weer ziet sinds drie weken. Het emotioneert Ada: ‘Raketten vernietigen onze steden almaar verder en steeds meer mensen gaan dood.’ Ze zijn een uur buiten. Juist als ze terugkeren naar de flat klinken luide explosies. Twee raketinslagen, in een district verderop en in het dorp Novi Petrivtsi, even ten noorden van Kyiv. Ik scrol op het nieuwskanaal Flash en vind beelden van een enorme felle brand. Als ik verder scrol zie ik een video van een volledig verwoeste straat in Novi Petrivtsi. Een man loopt verdwaasd rond in het puin. Hij lijkt alleen op sokken te lopen. Zijn gezicht is rood van het bloed, zijn handen en onderarmen ook. Andere foto’s laten de verwoesting van het dorp zien. Ingestorte gebouwen, zwartgeblakerde bomen. Een tweejarig kind is bij de aanslag gedood. De vriendelijke blauwe lucht erboven voelt bijna als een belediging voor de ellende die ik zie. [caption id="attachment_336885" align="alignnone" width="300"] Foto: Yeş (Pexels)[/caption] Oorlog Vrijdag 18 maart. Een enorme explosie in de wijk Vynogradar in Kyiv. Foto’s laten zien hoe gigantisch die moet zijn geweest. Een deel van een flat staat niet meer; je kunt rechtstreeks in kamers kijken. In de wijde omgeving zijn de ramen weggeblazen. Ada begint de dagen kwijt te raken van hoe lang deze oorlog al duurt. Met schuldig hart help ik haar herinneren dat het 22 dagen geleden is. Ik vraag haar naar die eerste dag, die ochtend van 24 februari. ‘We sliepen, en opeens om vijf uur ’s ochtends schrok ik wakker van geluiden die ik nooit eerder had gehoord. Later bleken dat raketten te zijn. Explosies volgden, autoalarmen gingen af. Alle geluiden waren hard. Toen ik het nieuws las realiseerde ik me dat dit oorlog was. Hier, bij ons thuis! Toen kwam er informatie over alle steden in Oekraïne: overal waren raketaanvallen. Dat was het moment waarop ik alle belangrijke zaken begon te verzamelen, documenten en zo. Een maand eerder hadden we via de media te horen gekregen wat je moest doen bij een invasie. Op dat moment dachten we nog dat het overbodige informatie was.’ Blijven ‘Mijn zus, die in een ander district van Kyiv woont, schreef me een berichtje om te vertellen dat een huis dichtbij het hare ernstig was beschadigd door een explosie. Toen begonnen we na te denken om naar het westen van Oekraïne te vertrekken. We waren te laat. Tegen die tijd waren er al enorme files ontstaan van mensen die probeerden te vertrekken. De opstoppingen op de wegen namen alleen maar toe. We besloten toen rustig te blijven en niet in volle paniek te vluchten, maar te blijven. We begonnen onze schuilkelder in te richten en zo leven we sindsdien. Elke nacht slapen we hier, en overdag hebben we momenten waarop we even naar onze flat gaan of naar buiten.’ Gedwongen gescheiden ‘Veel families zijn nu gescheiden, met de mannen die zijn achtergebleven om Oekraïne te verdedigen. De meeste van hen zijn daartoe gedwongen omdat hun huis er niet meer staat. Mijn vriendin woont in Irpin en hun huis is verwoest. Nu is ze in Polen met haar twee kinderen, terwijl haar man in Oekraïne is achtergebleven om te vechten.’ Ik lees een Oekraïens nieuwsbericht: Sinds de invasie zijn in Kyiv 36 woongebouwen beschadigd, vijf private landgoederen, zes scholen, vier kinderopvangcentra. 55 woningen hebben schade aan gevels, balkons of ramen. 222 mensen zijn dood, waarvan zestig burgers. En vier kinderen.   Vorige afleveringen gemist? Deel 1: ‘Hopelijk overleven we dit’ Deel 2: ‘Eigenlijk kan ik nog steeds niet geloven dat dit gebeurt’ Deel 3: ‘Het is angstaanjagend te weten dat deze oorlog niet snel zal eindigen’ Deel 4: ‘We kunnen volhouden, maar niet falen’   * Om hun privacy te beschermen zijn Viktor en Ada gefingeerde namen.

Door: Foto: Nati (Pexels)

Ingenieuze woningen op onverwachte plaatsen

VERSLAG - In het centrum van Caracas, Venezuela, staat de 45 verdiepingen tellende “Torre David”, een onvoltooide en verlaten wolkenkrabber. Ongeveer acht jaar geleden begonnen mensen zich echter in dit gebouw te vestigen.

Fotograaf Iwan Baan laat zien hoe mensen op onverwachte plaatsen woningen bouwen/maken. Hij leidt ons rond door de appartementen en gemeenschap van de Torre David, een stad op het water in Nigeria, een afvalwijk in Cairo en een dorp met ondergrondse huizen in China. Zijn fotoreportages zijn hiermee een ode aan de menselijke overlevingsdrang en laat hij zien dat mensen, hoe arm ook, overal proberen een eigen thuis te creëren.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wat als de euro instort?

Een gastbijdrage van Germen. De bijdrage is overgenomen van Visionair.nl.

Hoe bescherm je het beste jezelf en je naasten als geld van de ene op de andere dag niets meer waard is? Een visionaire verkenning.

In 2008 was het al bijna zo ver. Insiders zeiden achteraf dat het maar een paar uur had gescheeld of er was geen geld meer uit de pinautomaten gekomen. Sindsdien hebben we een zware economische depressie gehad die voorlopig enigszins voorbij lijkt te zijn. Het is de vraag of dat ook zo blijft. Er wordt nog steeds veel te veel geld bijgedrukt en het schulden maken – vooral in de Verenigde Staten, maar ook hier – gaat onverminderd door. Er is maar één goede oplossing om van die schulden af te komen: de centrale bank koopt ze op en drukt euro’s bij. De kans is dus niet ondenkbeeldig dat er heel veel euro’s in omloop gebracht gaan worden.

Stel dat Zuid-Europa uit de euro stapt, dan betekent dat dat de Zuid-Europese euro’s deze kant op komen. Er zal dan kunnen gebeuren wat er ook in Argentinië gebeurde toen de peso niets meer waard werd. Op basis van de Argentijnse ervaringen dit scenario. Het eerste verschijnsel waarmee we in dit geval te maken zullen krijgen is dus hyperinflatie. Hyperinflatie is vooral schadelijk voor je spaargeld en je pensioen. Op basis van dit verschijnsel de onderstaande tips.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Levensgevaarlijk eten

Met de hand jagen op tarantula’s. Door kinderen nota bene. Geroosterd schijnen de spinnen te smaken naar krab. En Canadese Eskimo’s zoeken onder wankele stapels ijsblokken naar… mosselen. Leden van de Afrikaanse Dorobo-stam stelen vlees van de leeuwen. Uit de BBC-serie Human Planet.

Meer Human Planet op VideoVolt.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Vrijdag vraag – overleven

VrijdagVraagteken
Als de wereldbevolking enkel uit mannen of enkel uit vrouwen zou bestaan, welke van de twee had het meeste kans op overleven. Uitgangspunt hierbij is dat voorplanting van de soort geen probleem is?

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.