Reizigersorganisatie Rover beklaagt zich er vandaag in Trouw over dat de OV-chipkaart een faliekante mislukking dreigt te worden. Het reizen is er niet eenvoudiger op geworden. En ook niet goedkoper. Rover drukt zich nog voorzichtig uit. Het wordt tijd dat de reizigers in verzet komen tegen dit betaalgedrocht. Maandagavond gebruik ik voor het eerst mijn anonieme chipkaart. Ik stap in op station Weesperplein en reis twee metrohaltes af naar station Amstel. Ik haal mijn pas weer langs de paal en ben vier euro armer. Pardon? Vier euro voor twee haltes? Ik woon in New York en daar betaal je een flat rate van 2,25 dollar, of je nu twee minuten of twee uur met de metro reist. Ongelooflijk. Afzetters. In het boek Check in/Check uit: de digitalisering van de openbare ruimte geven de auteurs van het Rathenau Instituut een fantastisch overzicht van de ontwikkeling van de OV-chipkaart. Ze kijken daarbij naar de oorspronkelijke doelen, de (technische) implementatie en wat het nu allemaal heeft opgeleverd. De conclusies zijn ontluisterend. Kijkt u even mee?
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Hieronder volgt een gastbijdrage van Arjan.
Al sinds een aantal weken staan ze er, de jonge jongens en meiden van de OV-chipkaart brigade in hun blauwe uniformen. In groepjes zijn ze de afgelopen weken opgedoken op alle stations in de hoofdstad om hun boodschap te verkondigen: de poorten gaan dicht!
Ook vandaag zijn ze er. Een jongen staat te praten met een beveiliger terwijl een jonge vrouw met een vriendelijke glimlach de werking van de verkoopautomaat uitlegt aan een beduusde reiziger. Ze kijkt netjes weg terwijl de man zijn pincode ingeeft en feliciteert hem even later met zijn nieuwe OV-chipkaart. De man loopt naar het poortje en kijkt enigszins twijfelachtig terwijl hij het pasje langs de lezer haalt. Een korte piep volgt en ik zie nog net hoe het display de man een goede reis wenst voordat ik zelf aan de beurt ben.
Terwijl ik op mijn lijn wacht speelt de muziek onopvallend in de achtergrond en wisselen het nieuws en reclame elkaar af op een van het plafond gehangen beeldscherm. Een paar minuten later kan ik in de metro stappen en aan mijn reis beginnen. Bij de uitstaphalte is het even wachten voordat ik aan de beurt ben om uit te checken, de vier poortjes kunnen de stroom van mensen maar moeilijk aan.
Uw hulp is even nodig. Door de drukte lees ik de memorie van toelichting bij de aanpassing van de wet op de studiefinanciering voor het opnemen van de OV-chipknip misschien verkeerd.
Dus of u even wilt meelezen en kunt bevestigen danwel ontkrachten dat de IB-groep straks in staat is van alle studenten te zien waar en wanneer ze reizen.
Als ik het goed zie, wordt het OV-reisrecht van studenten namelijk via hun BurgerServiceNummer (BSN) gekoppeld aan de verstrekte OV-chipkaart.
“In de systemen van RSR kunnen nu het OV-chipkaartnummer en het BSN van de studerende aan elkaar gekoppeld worden.”
RSR = Regisseur Studenten Reisrecht (Reisbureau van de IB-groep)
De rest is een kwestie van techniek. Als het zo is, is het wel makkelijk. Kan je zien of een student een tijdje niet reist naar zijn/haar colleges. Stop je gewoon de bijlage.
En ik ga weer over tot de orde van de dag.
Mocht u uw ei kwijt willen bij de politiek naar aanleiding van bovenstaand stuk, gebruik dan de site van Mail de politiek.
KSTn = Selectie uit recente KamerSTukken.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.