Hoe ‘verbeteringen’ groepen kan uitsluiten
Uiteraard zijn we allemaal verontwaardigd als groepen in onze maatschappij worden gediscrimineerd of zelfs uitgesloten, maar waarom sluiten we onze ogen als we dit dagelijks veroorzaken? ‘OV-man‘ werkt bij de RET en stoort zich aan zogenaanmde technische verbeteringen die echter groepen uitsluiten.
Een aantal jaren geleden stapte een oudere mevrouw in de bus en legde het hele assortiment strippenkaarten bij de chauffeur op zijn betaalplankje. ,,Haal er maar tussen uit wat ik je schuldig ben jongen, want ik snap het toch niet meer.” Die mevrouw zal beslist niet meer met het openbaar vervoer reizen, want tegenwoordig kan zelfs het eigen personeel geen touw meer vastknopen aan de tarieven en de producten.
De nieuwste uitvinding was het antwoord op alles. De OV-chipkaart was de nieuwe zegen die over Nederland werd uitgerold. Voortaan ging alles automatisch en dat was dus veel makkelijker. Het gaf de mogelijkheden van prijs- en productdifferentiatie waarmee de klant meer keuze kreeg, een eis als je je als een marktpartij dient te gaan gedragen.
De mogelijkheden zijn eindeloos: voortaan kunnen mensen van 62,4 jaar uit een bepaalde wijk op zonnige dagen tussen 10 en 11 reizen tegen een gereduceerd instaptarief. Vandaar dat bijzonder veel persoonlijke informatie moet worden gegeven, anders kunt u immers aanbiedingen mislopen en dat zou voor u erg jammer zijn. Als klant heb je het ook moeilijk, omdat twee keer hetzelfde traject rijden een ander bedrag van je tegoed kost.
Van iedereen worden talloze gegevens opgeslagen in databases. Je naam en adres staan in de gemeentelijke basisadministratie. Wat je lichamelijk of psychisch mankeert en welke medicijnen je daarvoor slikt, staat in het elektronisch patiëntendossier. Waar je in- en uitcheckt met de OV-chipkaart is opgeslagen in de centrale database van Trans Link Systems, de verenigde vervoersbedrijven. Dit zijn slechts enkele voorbeelden; de gemiddelde persoon staat in zo’n 250 tot 500 digitale databestanden.