Brief aan Ivo Opstelten

Geachte heer Opstelten, u bent minister van Veiligheid en Justitie. Voorheen heette dat gewoon minister van Justitie, maar sinds kabinet Rutte-I vertrouwen we er blijkbaar niet meer op dat het justitieel apparaat onze veiligheid kan waarborgen. Dat zijn nu dus twee verschillende zaken, justitie en veiligheid. En veiligheid staat, letterlijk, voorop. Met die veiligheidsportefeuille toont u zich dan ook een bezig bijtje. Op zichzelf is dat prettig, maar soms schiet u een beetje door. U lijkt, net als veel andere mensen, niet te beseffen dat Nederland in de hele geschiedenis nog nooit zo veilig is geweest als nu. Dat geldt overigens voor heel Europa. Toch oppert u maatregelen die doen vermoeden dat we in constante staat van oorlog verkeren.

Het mysterie van de verdwenen criminaliteit

In een uitgebreid artikel gaat het Centraal Bureau voor de Statistiek in op mogelijke oorzaken van de daling van de criminaliteit.

Sinds het begin van deze eeuw daalt de geregistreerde criminaliteit in Nederland. Op het hoogtepunt, in 2001 en 2002, registreerde de politie voor elke duizend inwoners 93 misdrijven. In 2017 ging het nog maar om 49 misdrijven per duizend inwoners. Maar net zo opmerkelijk als de daling in de afgelopen vijftien jaar is de toename van de geregistreerde criminaliteit die daaraan vooraf ging.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.