Mislukt debat over hulpindustrie

Dit is een gastbijdrage van Dirk Kloosterboer, onderstaand artikel verschijnt ook in Nieuws Uit Amsterdam. Hulporganisaties houden humanitaire rampen onbedoeld in stand, stelde journaliste Linda Polman gisteravond in een afgeladen Felix Meritis. Het aansluitende debat met de hulpindustrie kwam echter nauwelijks van de grond. Polman, die eerder een boek publiceerde over VN-missies en die gisteravond haar nieuwe boek De Crisiskaravaan presenteerde, zei dat geweld en hongerende babies buitenlandse hulp aantrekken. Ook zei ze dat hulpverleners noodgedwongen accepteren dat een deel van de hulp wordt geconfisqueerd door rebellenleiders en dictators om soldaten te voeden en om wapens te kopen. De mensen die verantwoordelijk waren voor de genocide in Rwanda zouden bijvoorbeeld min of meer de leiding hebben gehad in de vluchtelingenkampen die waren opgezet voor de slachtoffers van die genocide. De miljoenen die popzanger Bob Geldof heeft bijeengebracht met zijn Live Aid concerten zouden zijn gebruikt om een moorddadig ontvolkingsprogramma in Ethiopië te financieren (overigens moet gezegd dat de moederorganisatie van Artsen Zonder Grenzen zelf een van de grootste critici was van de hulp aan Ethiopië).

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

NGO’s vrezen boek ‘De Crisiskaravaan’

Sargasso heeft plek voor gastbijdragen. Vandaag is de digitale vloer voor Frans Weerts (weblogger en eurohopper).

Noodhulp is anno 2008 big business. De hulpindustrie is inmiddels uitgegroeid tot de vijfde economie ter wereld. Er gaan ook in ons land tientallen miljoenen in om, die jaarlijks via de Niet Gouvernementele Organisaties (NGO’s) naar de brandhaarden vloeien. Maar komt die hulp wel terecht op de juiste plekken, of worden pardoes de aggressors gefinancierd en zorgen de geldstromen juist voor destabilisatie en meer ellende voor de getroffen bevolking?

Dezer dagen verscheen het boek ‘De Crisiskaravaan‘. Achter de schermen van de noodhulpindustrie’ in de schappen van de boekhandel. En naar verluidt zijn de vele NGO’s behoorlijk zenuwachtig geworden van de publicatie, die een heel ander licht werpt op de effectiviteit van vele hulpacties.

Auteur is Linda Polman, freelance journaliste met vele publicaties op haar naam over de situatie in crisisgebieden als Rwanda. Haar boek is explosief materiaal, als het gaat om de rol van NGO’s in rampgebieden. Niet zelden laten ze zich voor het karretje spannen van de partijen die juist de oorzaak zijn van alle ellende. Polman analyseert vele voorbeelden van noodhulp, die juist tot verdere ontregeling hebben geleid in bijvoorbeeld Darfur of Kosovo.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Telegraaf trekt nu ook nut van ontwikkeling in twijfel

Elke week maakt GeenCommentaar ruimte voor een artikel van de satirische website de Speld! Nieuws zonder de ‘feitish’ van de reguliere media.

Afrikaanse straat (Foto: Flickr/Rogiro)

Na een campagne waarin de krant de uitgaven van ?Dagobert? Koenders aan ontwikkelingshulp aanvalt, neemt dagblad De Telegraaf in haar hoofdartikel nu ook het streven naar ontwikkeling van arme landen onder vuur. Ontwikkeling leidt namelijk alleen maar tot extra problemen en, belangrijker nog, leeft geheel niet onder de Nederlanders.

Met een frisse blik relativeert de krant de ontwikkelingsproblematiek in Afrika. Veel inwoners van Afrikaanse landen verdienen minder dan 1 dollar per dag. ?Het gaat dan vaak om enkele eurocenten meer of minder, ontwikkeling is daarmee niets meer dan een ordinaire centenkwestie. Het is werkelijk ongehoord dat wij ons daar zo druk om maken!?

Ontwikkeling leidt bovendien alleen maar tot extra problemen: ?Nu al staat het verkeer in steden als Lagos, Accra of Dar es Salaam rond de spitsuren muurvast. Natuurlijk erkent De Telegraaf dat er bepaalde problemen zijn in Afrika, maar nu krijgen ze onze problemen daar ook nog eens bij!? Bekend is bijvoorbeeld dat ontwikkeling leidt tot hogere lonen: ?Artsen en onderwijzers worden zo onbetaalbaar. Economische ontwikkeling is daarmee juist de vijand van goed onderwijs en gezondheidszorg.?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Tien ongevraagde adviezen aan de Belgen (Deel 8)

GeenCommentaar geeft de Belgen geheel ongevraagd advies hoe hun crises op te lossen. Daarom presenteren wij tien tips om Belgie er weer bovenop te helpen. Na enige vertraging (maar niet zo lang als de Belgische coalitiebesprekingen) nu nummer acht:

8. Breng ontwikkelingssamenwerking en handel met het buitenland terug naar federaal niveau.

Belgische en Europese vlaggen (Foto: Flickr/kwatoko)

Vlaamse ontwikkelingshulp? Was België op zichzelf nog niet nietig genoeg? Wat is in hemelsnaam de meerwaarde van gescheiden ontwikkelingshulp? Bouwen Vlamingen op andere wijze waterpompen dan Walen? Weg ermee. Op dit moment wordt Belgisch geld voor ontwikkelingshulp besteed op gemeentelijk, provinciaal, gewestelijk, federaal èn Europes niveau. Een bestuurlijk laagje minder is dus wel op zijn plaats. Hetzelfde geld voor buitenlandse handel (waarvan het meeste toch al Europees gebeurt). Wat is er potsierlijker dan een Vlaamse en een Waalse handelsmissie die tegelijkertijd in China rondbanjeren? (niet dat gezamelijke handelsmissies automatisch wel een succes zijn). Alsof Belgische bedrijven zich iets van die malle taalgrens aantrekken. Laat de Vlamingen maar een duidelijk standpunt innemen: gewestelijk als het moet (zie 7), maar als iets beter op federaal niveau kan dan hoort het daar gewoon thuis.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

WW: De stekkerloze koelkast

De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.

Koelkast in de woestijn (Foto: Flickr/moominsean)

Nieuwe techniek en gadgets zijn leuk en aardig, het wordt pas echt interessant als je met nieuwe ideeën en apparaten mensen kunt helpen. Nog beter is het als we de voorsprong in technologische ontwikkeling die we hier hebben kunnen aanwenden om problemen in derdewereldlanden aan te pakken. Eén van de grote problemen in deze landen is het gebrek aan adequate koeling. Ongeveer 1,6 miljard mensen hebben geen toegang tot elektriciteit of fossiele brandstoffen en hebben daarmee geen mogelijkheid om koelkasten te laten draaien. Het hebben van goede koeling voor voedsel en medicijnen heeft een zeer grote invloed op het welzijn van mensen. Met de opkomst van de koelkast in de VS en Europa (jaren ’30) steeg de volksgezondheid door verminderde consumptie van halfbedorven spullen en de verhoogde veelzijdigheid van de voeding (melkproducten, groenten, vlees en vis kunnen nu veel langer bewaard blijven).

Een apparaat voor ontwikkelen voor adequate, betaalbare koeling zonder gebruik van elektriciteit of gas of olie, zodat het in ontwikkelingsgebieden gebruikt kan worden om ook daar de levensstandaard te verhogen is de missie van Adam Grosser. In Februari presenteerde hij zijn prototype op TED, de intermittent absorption refrigerator.

De thermodynamische principes achter de koeler zijn al sinds het einde van de negentiende eeuw bekend. Het gaat hier om hetzelfde soort proces als bij het menselijke zweten: het water op je huid verdampt en wordt afgevoerd in de lucht. Bij dit proces wordt de hitte van het lichaamsoppervlak ook meegevoerd. De eerste koelkast die op dit principe gestoeld is werd gebouwd in de jaren 20 van de vorige eeuw. Deze zogenaamde ‘icy ball’ bleek echter niet stabiel genoeg en had de neiging om te ontploffen. Niet erg duurzaam dus.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Bericht uit Kamp Holland: Groen in Afghanistan

Kamp Holland Uruzgan (Foto: Brechtje Paardekooper)

GeenCommentaar.nl presenteert vanaf vandaag een nieuwe gastlogger. Vanuit Kamp Holland geeft Brechtje haar kijk op het leven in Afghanistan en de Nederlandse missie aldaar. Vanaf juni is zij aanwezig in Uruzgan als OSAD oftewel Adviseur OntwikkelingsSamenwerking. Naar verwachting zal zij elke maand verslag doen van haar bevindingen op dit weblog.

Sinds een paar weken loop ik rond in Kamp Holland als OSAD oftewel Adviseur OntwikkelingsSamenwerking (niet ADOS, die vier letters waren ooit gereserveerd voor Prins Claus). Kamp Holland is een eigenaardige omgeving om van daar uit Ontwikkelingshulp te bedrijven. Het is natuurlijk een militair kamp: alles wat geen uniform draagt, valt op – ik dus ook. Alles is militair, en dus een beetje oncomfortabel: de stoeltjes, de bureaus, de containers waarin we werken en slapen. En omdat militairen praktische mensen zijn en omdat Afghanistan in de zomer stof, stof en nog eens stof is, ligt het gehele kamp vol kiezels. Niet van die kleine kiezeltjes, maar van die grote waarin je in het donker je nek kunt breken – het is maar goed dat we hier geen alcohol mogen drinken.

Uruzgan (Foto: Brechtje Paardekooper)

Maar bloed kruipt waar het niet gaan kan, en op sommige plekken zijn mensen bezig kleine (ietwat illegale) tuintjes aan te leggen:

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

KSTn – Struisvogelenergiepolitiek

Logo kamerstukken van de dagHet is toch normaal als je bij een adviesaanvraag niet probeert op voorhand een conclusie in de mond van de makers van het rapport te leggen? En verder is het toch zo langzamerhand wel een gegeven dat er een zekere spanning zit op de mondiale markt voor fossiele brandstoffen?
Dan is het toch wel bijzonder als je het volgende leest in een adviesaanvraag van Minister Koenders:
Een eenvoudige berekening toont aan dat een minimale energiebehoefte van de 2 miljard mensen door middel van fossiele brandstoffen de mondiale emissie met slechts 1% zou doen toenemen. Het lijkt derhalve opportuun om de energievoorziening te baseren op een ‘full menu of options’ in plaats van uitsluitend te focussen op hernieuwbare energie. Temeer daar deze laatste vorm van energie nog al eens grotere investeringen vergt.

Ik laat alle mogelijke kanttekeningen bij alle expliciete en impliciete veronderstellingen in dit kleine stukje tekst aan jullie over. Vraag ik me intussen af of de rest van de PvdA in de gaten heeft dat hun “minister” Koenders inmiddels helemaal voor het karretje van de bestaande energielobby is gespannen.
 
 
En ik ga weer over tot de orde van de dag.
Overigens ben ik van mening dat altijd bekend moet zijn hoe de individuele kamerleden gestemd hebben en dat alle stemmingen direct online beschikbaar moeten zijn.
KSTn = Selectie uit recente KamerSTukken.

Vorige