Wat kunnen we leren van geschiedenis? Het is een simpel vraagje, maar het antwoord is lastig. Geschiedenis herhaalt zich nooit, zegt de één. Jawel, zegt de ander, maar de tweede keer als farce. Op slechte beelden van bewakingscamera’s zien we de moord op Boris Nemtsov, met een raadselachtige choreografie, sneeuwschuiver, voorbijgangers, vriendin in paniek, elf minuten tot de politie komt, de burcht van het Kremlin op de achtergrond. Het is allemaal niets bijzonders in het keizerrijk van leugens, waar niet argumenten, maar kompromat wapens zijn om politieke tegenstellingen op te lossen. En, als het niet anders kan: kogels. Het lijkt geen toeval. Waarom is het regime nerveus? De reactie is fel: duizenden gaan de straat op, gewapend met nationale vlaggen; leuze, “Een Rusland zonder Poetin”. Maar tegen Poetin is wel vaker gedemonstreerd: welke worm in zijn stoelpoten zien we niet? Zijn het de sancties, de kwijnende economie? Aan Poetins populariteit bij de Russen lijkt het niet te liggen.
Amerikaanse haviken, waaronder de NAVO-commandant, frustreren Duitse pogingen om tot een diplomatiek vergelijk te komen, zo meldt Der Spiegel.
h/t Bolke
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
ELDERS - Achter de regeringsleiders die hun best doen om de situatie in Oekraïne stabiliseren staat een team van Europa’s best betaalde adviseurs klaar om de economie naar westerse snit te reorganiseren.
Bij alle bemoeienissen van wereldleiders voor vrede en stabiliteit in Oekraïne zijn de “oligarchen” ietwat buiten beeld geraakt. Oorspronkelijk waren de Maidan-demonstraties voor aansluiting bij Europa ook gericht tegen tegen de macht van president Janoekovitsj’ ongrijpbare zakenvrienden die via slinkse wegen de economie en de politiek in het land naar hun hand wisten te zetten. Na het vertrek van Janoekovitsj koos Oekraïne in Porosjenko toch opnieuw voor een puissant rijke zakenman als president.
Deze week meldde zich in Wenen Dmitry Firtash, een andere oligarch, als medeoprichter en sponsor van het Agentschap voor de Modernisering van de Oekraïne, een instituut dat voor het land een “Marshallplan” wil ontwerpen om er weer bovenop te komen.
Wie is Dmitry Firtash? Firtash is voorzitter van het Oekraïense verbond van ondernemers, en ondanks dat hij geen oligarch genoemd wil worden is hij een typisch voorbeeld van deze omstreden ‘kaste’. Rijk geworden door handel in de instabiele periode na de val van de Sovjet-Unie staat hij inmiddels aan het hoofd van een imperium van chemische industrie en energiebedrijven in een reeks van Europese landen: Oekraïne, Duitsland, Italië, Cyprus, Tadjikistan, Zwitserland, Hongarije, Oostenrijk en Estland. Er werken meer dan honderdduizend mensen voor hem en de omzet van het bedrijf bedroeg in 2012 6 miljard. Firtash heeft in de energiesector zowel relaties met het Russische Gazprom als met Oekraïense energieleveranciers. Hij regelde in 2006 een deal over gasleveranties uit Turkmenistan die ongedaan werd gemaakt door zijn aartsvijand, voormalig premier Julia Timoesjenko. Met president Janoekovitsj, zijn partijgenoot uit de Oost-Oekraïense Partij van de Regio’s, kon hij beter uit de voeten.
ELDERS - In Oekraïne vechten huurlingen uit diverse Europese landen.
Afgelopen zomer schreef ik over Serviërs die meevochten met de separatisten in het oosten van Oekraïene. De “Volksrepubliek Donetsk” had daarvoor net een speciaal gezantschap geopend in Belgrado. Uit Donetsk rapporteerde het Servische bataljon Jovan Sevic overwinningen op het Oekraïense leger. Het bataljon is vernoemd naar een 18e eeuwse cavaleriecommandant uit Servië die de Russen trouw zwoer bij het vestigen van een autonome provincie in de regio Donetsk onder de naam Slavo-Serbia. De historische banden tussen Rusland en Servië worden in patriottische kringen in het Balkanland nog steeds gekoesterd. De Servische premier Vucic verzocht zijn landgenoten deze zomer dringend om naar huis te komen, want “Servië is geen partij in dit conflict”.
Het is niet duidelijk of zijn oproep gehoor heeft gevonden, maar veel nationalistische Serviërs zullen het niet met hem eens zijn. En dat geldt voor meer mensen uit de regio. Vorige week riep de Kroatische regering net als Vucic landgenoten die in Oekraïne vechten op om naar huis te komen. Het gaat om Kroaten die zich hebben aangesloten bij het extreem-rechtse Azov Bataljon dat de separatisten bevecht in het zuiden van het land.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Maar dat wist iedereen natuurlijk al lang.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Ondanks het staakt-het-vuren.
Matt O’Brien in The Washington Post:
Hyperinflation is always and everywhere a political phenomenon.
It happens after wars or revolutions, when governments have to print the money they need because there’s not much of an economy left to tax—which brings us to Ukraine. It had a revolution, it has a war now, and it’s all but broke. Inflation is officially 28.5 percent, but, according to Johns Hopkins professor Steve Hanke, it’s really more like 272 percent. And that’s only going to get worse as long as Ukraine’s currency does.
It’s hard to overstate how challenged Ukraine is. Its economy has actually shrunk since communism ended in 1991. Or since 1992. Or even 1993. That’s because communism never really did end. Ukraine just traded party bosses for oligarchs. Sure, it privatized companies and introduced markets, but Ukraine didn’t shed its Soviet-era corruption or inefficiency. There was barely any rule of law, tax rates had to be jacked up to make up for all the wink-wink, nod-nod tax evasion, and, as a result, even more of the economy entered the shadows. The IMF estimates that Ukraine’s underground—and non-tax-paying—economy is as much as 50 percent of GDP.
Now Ukraine’s not-so-cold war with Russia is destroying the little that’s left.
Niet vreemd natuurlijk, zeker na de inname van Debaltseve, wat een openlijke en grove schending van de wapenstilstand door de separatisten en hun Russische broodheren was.
De vrees bestaat nu dat Marioepol het volgende doelwit is.
De Russische krant Novaya Gazeta zegt over overheidsdocumenten te beschikken waar reeds voor de val van de Oekraïense regering wordt overwogen wat te doen indien het kabinet van Victor Janoekovitch uit haar functie wordt ontheven.
Het document zou zijn opgesteld tussen 4 en 15 februari 2014, en voorstellen inhouden hoe de Oekraïne op te breken in autonome sectoren, Zuid-Oost Oekraïne in de Russische belastingeenheid op te nemen, en annexatie op langere termijn voor te bereiden.
De Europese Unie en Groot-Brittannië hebben de signalen uit Moskou ‘catastrofaal verkeerd geïnterpreteerd’ en zijn de Oekraïense crisis binnen ‘geslaapwandeld’. Dat schrijven Britse Hogerhuisleden in een kritisch rapport over de aanloop naar de oorlog in Oekraïne, dat vandaag is gepubliceerd.
Dat lijkt me – complottheorieën daargelaten – wel duidelijk, ja.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.