Het was een van de belangrijkste punten uit zijn campagne en het brak bijna het presidentschap van de vorige Democraat Bill Clinton: grondige hervorming van de gezondheidszorg. Hoewel het lijkt alsof hij er nu vanaf gestapt is, wilde Obama dat het Congres uiterlijk 7 augustus een wet zou hebben om over te stemmen, dus het is niet gek dat de gemoederen in de Verenigde Staten onderhand hoog lopen. Erg veel schot lijkt er echter vooralsnog niet in te zitten en de Republikeinen speculeren al openlijk over de mogelijkheid ook dit Democratisch presidentschap eens flink op de pijnbank van de gezondheidshervorming te kraken. De GOP en hun supporters van de looney right hebben de talking points van Frank Luntz in ieder geval uitstekend bestudeerd.
“Als het sluiten blijkt vast te zitten op het onderbrengen van enkele mensen, dan moeten we zien wat de mogelijkheden zijn.”
Balkenende heeft Obama gezegd dat Nederland overweegt gevangenen uit Guantanamo Bay op te nemen. Toezeggingen zijn echter nog niet gedaan. Obama had daar dan ook niet om gevraagd: “Hij weet hoe gevoelig dit soort zaken liggen.”
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Nu president Obama zich aan zijn woord houdt en de Amerikaanse troepen terugtrekt uit Irak, rijst de vraag hoe Irak zich zal gaan gedragen als land. Sinds maart 2003 houdt een internationale troepenmacht huis en daarvoor zat het onder de plak van dictator Hoessein. Met de terugtrekking van de Amerikanen breekt er een periode van democratie aan in het land. Na dertig jaar is de macht weer terug bij het volk.
Het land Irak bestaat echter uit zeer verschillende en rivaliserende bevolkingsgroepen. In het dagelijks leven staan onder meer de Sjieten, Soennieten en Koerden tegenover elkaar. Tijdens de bezetting van de VS en haar bondgenoten drukte zich dat uit in zelfmoordaanslagen. Saddam Hoessein had de groepen redelijk onder controle. Dat resulteerde niet bepaald in een paleis van de vrede, maar het creëerde een stabiele situatie.
Hoessein gebruikte twee middelen om het volk bij elkaar te houden. Hij regeerde met ijzeren hand, benoemde vrienden op belangrijke posities en schuwde geweld tegen burgers niet. Tevens creëerde hij keer op keer externe vijanden om tegen te vechten, getuige de Iran-Irak oorlog, de Koeweit-invasie en de aanhoudende spierballentaal jegens de VS. Die conflicten versterkten de nationale identiteit – een gezamenlijke vijand werkt als smeerolie tussen rivalen – en hielp de aandacht af te leiden van binnenlandse problemen.
“It is a good facility. And if you are going to be engaged in a worldwide conflict, as we are in terms of the global war on terrorism, if you don’t have a place where you can hold these people, your only other option is to kill them. And we don’t operate that way.”
Obama’s prominentste antagonist in het martel-debat in de VS, Dick Cheney, verdedigt Guantanamo Bay in een toespraak voor de National Press Club. Zonder de gevangenis van Gitmo had de regering Bush de enemy combatants, de strijders van de Taliban en al-Qaida, moeten vermoorden, aldus de voormalige vice-president. Cheney herhaalt zijn voorspelling nog maar eens dat Barack Obama een erg zware dobber zal hebben aan het sluiten van het gevangenenkamp.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Barack Obama heeft Sonia Sotomayor genomineerd voor de Supreme Court, het hooggerechtshof van Amerika. Dat is het eerste deel van de procedure ter vervanging van een vertrekkende rechter. De nominatie moet ook goedgekeurd worden door de Senaat.
Sonia Sotomayor zal, mits ze veilig door de Senaat komt, de allereerste Latijns-Amerikaanse rechter in het hooggerechtshof zijn. Dit maakt het tegenstanders van Sotomayor moeilijk om oppositie te voeren, want niemand wil de Latijns-Amerikaanse kiezer – een erg grote electorale groep – tegen zich in het harnas jagen.
De koers van de Supreme Court zal met deze benoeming niet veel veranderen. Sotomayor volgt een andere liberale rechter op, David Souter. Daarmee blijft de balans binnen de groep rechters intact. Hoewel ze officieel geen politieke kleur hebben, zijn er vier conservatieve en vier liberale rechters, terwijl één rechter van beide walletjes snoept.
‘Eindelijk een latina’
Sotomayors voordeel is dat ze al eerder door de Senaat is gekomen ten tijde van president Clinton, als onderdeel van de benoeming tot haar huidige functie. Ze is op dit moment rechter bij het nationale hof van beroep. De benoeming werd toen gesteund door enkele Republikeinen. Ook Bush senior heeft haar al eens voor een functie voorgedragen. Ze krijgt dus niet alleen steun uit Democratische hoek.
Redacteur Arnoud Boer is op dit moment in Amerika. Vanuit het land van de onbegrensde mogelijkheden deze onderstaande column.
Don?t panic, zei president Obama net op tv. Hij had het over varkensgriep. Je kunt niet vaak genoeg zeggen dat paniek niet nodig is. Het. Helpt. Niet. Paniek is hier nu eenmaal mode en de nieuwste rage wordt het mondkapje. Ik heb er al eentje gespot in de New Yorkse metro. Helaas maar eentje. Ik wil ook een mondkapje. Laten we allemaal een mondkapje dragen. Het ademt wat moeilijk, maar het geeft zo?n gezellig gemeenschappelijk gevoel.
Gevoel. Is er gevoel nodig om aan het televisiespelletje Deal or no Deal mee te doen? Het idee is simpel: je kunt door te gokken op het openen van koffertjes een miljoen dollar winnen. Hoe hoger de bedragen die in het spel blijven, des te hoger het bod van de bankier om een deal te sluiten. Het is simpel: Sluit de deal, win dat geldbedrag. Of ga door en gok op de koffer met het hoogste bedrag in het spel. Waarom een deelnemer gokte tussen twee koffers van $1 en $1,000,000 en daarmee een deal van $600,000 afwees? Het had weinig te maken met gezonde kansberekening.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Redacteur Arnoud Boer is op dit moment in Amerika. Vanuit het land van de onbegrensde mogelijkheden deze onderstaande column.
Supersize me? Om te voorkomen dat ik bij terugkomst uit Amerika voortaan naar de grote maten-winkel moet, nam ik in de pauze van de ijshockeywedstrijd New York Rangers versus Washington Capitals in de Madison Square Garden een kleintje cola en kleintje friet.
Tja.
Het helpt natuurlijk niet als de New Yorkse maten zich verhouden tot de Nederlandse als: small = stiekem toch king size. En de Amerikaanse large is eigenlijk super size. De meeste Amerikanen weten simpelweg niet beter, alles gaat in grote hoeveelheden. Het contrast tussen het gewicht van de meeste Amerikanen en de fitheid van hun president en zijn first lady is dan ook schrijnend. Het wekt dan ook weinig verbazing dat de toned arms van Michelle Obama zelfs onderwerp worden van een nationaal debat. Haar gespierde armen worden opgeblazen tot rollende spierballen: Michelle, ma belle?
Het is niet het enige dat opgeblazen wordt in Amerika. De laatste hype van het moment is de Swine Flu. Naar verluid overgewaaid vanuit Mexico en dan wordt het al gelijk verdacht hier. Of zoals gangster Jules uit Pulp Fiction al zei: I just don’t dig on swine. In de hele Verenigde Staten zijn er twintig gevallen van de gekke varkenziekte gevonden, maar CNN opent er elk bulletin mee. Wellicht niet verwonderlijk voor een land dat van hype en angst leeft in het verkopen van nieuws. Het gaat er net zo makkelijk in als een super size maaltijd. Amerikanen weten niet echt goed maat te houden. Een kuchje wordt een kop in de krant, een griepje een grote hype op alle nieuwszenders. Zei ik alle? Ja. Alle.
“Tiller was een massamoordenaar. Wij betreuren het dat hij niet de gelegenheid heeft gehad zijn ziel klaar te maken voor zijn confrontatie met God. Ik maak me vooral zorgen dat de regering-Obama zijn overlijden zal gebruiken om pro-lifers te intimideren hun meest effectieve woorden en acties op te geven.”
Randall Terry, leider van anti-abortus-groep Operation Rescue, reageert op ingetogen en respectvolle wijze op de moord op abortus-arts George Tiller.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.