Paarlen voor de zwijnen

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
,

Redacteur Arnoud Boer is op dit moment in Amerika. Vanuit het land van de onbegrensde mogelijkheden deze onderstaande column.

Supersize me (Foto: Flickr/inactualfact)

Supersize me? Om te voorkomen dat ik bij terugkomst uit Amerika voortaan naar de grote maten-winkel moet, nam ik in de pauze van de ijshockeywedstrijd New York Rangers versus Washington Capitals in de Madison Square Garden een kleintje cola en kleintje friet.

Tja.

Het helpt natuurlijk niet als de New Yorkse maten zich verhouden tot de Nederlandse als: small = stiekem toch king size. En de Amerikaanse large is eigenlijk super size. De meeste Amerikanen weten simpelweg niet beter, alles gaat in grote hoeveelheden. Het contrast tussen het gewicht van de meeste Amerikanen en de fitheid van hun president en zijn first lady is dan ook schrijnend. Het wekt dan ook weinig verbazing dat de toned arms van Michelle Obama zelfs onderwerp worden van een nationaal debat. Haar gespierde armen worden opgeblazen tot rollende spierballen: Michelle, ma belle?

Het is niet het enige dat opgeblazen wordt in Amerika. De laatste hype van het moment is de Swine Flu. Naar verluid overgewaaid vanuit Mexico en dan wordt het al gelijk verdacht hier. Of zoals gangster Jules uit Pulp Fiction al zei: I just don’t dig on swine. In de hele Verenigde Staten zijn er twintig gevallen van de gekke varkenziekte gevonden, maar CNN opent er elk bulletin mee. Wellicht niet verwonderlijk voor een land dat van hype en angst leeft in het verkopen van nieuws. Het gaat er net zo makkelijk in als een super size maaltijd. Amerikanen weten niet echt goed maat te houden. Een kuchje wordt een kop in de krant, een griepje een grote hype op alle nieuwszenders. Zei ik alle? Ja. Alle.

De derde obsessie van Amerikanen, naast voedsel en ziektes, is politiek. Dezelfde gekte en hype slaan hier dan ook toe bij de 100 dagen die Obama als president er op heeft zitten. Het is met politiek dus niet anders dan met ‘gewoon’ nieuws: opgeblazen. De traditie van het beoordelen van de eerste honderd dagen van een nieuwe bewoner van het Witte Huis bestaat al een tijdje, maar dit slaat alles: Obamania is weer helemaal terug van nooit weggeweest. De angst van media om iets te missen dat de ander wel brengt is zo groot, dat je hier alles in fast forward langs ziet trekken. En dan het liefst heel vaak herhaald. Elk uur graag! De Amerikanen zullen er zelf toch ook ziek van worden. Geen wonder dat politiek zo laag in aanzien staat. Het lijkt bij het consumeren van politiek door de grote Amerikaanse massa op hetzelfde mechanisme als bij voedsel, nieuws en de varkensgriep: pearls before swine.

Reacties zijn uitgeschakeld