Het Kartel Geert Boerjewa

ok, niet iedereen kan evenredig met rede bedeeld zijn, maar soms zijn grenzen bereikt. Het lijkt erop dat in België het dieptepunt (en mijn land heeft het al zo erg) bereikt is in de levensvorm Geert Bourgeois. Waar er anderen van zijn Nijdpartij NV-A (Nieuw-Vlaamse Alliantie *slik*) hun rabiate nationalisme-Gen in een verpakking van bijvoorbeeld sluwheid of intelligentie kunnen steken, is dat bij Geert niet het geval. Zijn breincapaciteit kon enkel een eigen soort van beleefd en vormelijk formuleren aan, verder ging de gebruiksaanwijzing niet. Wat deed meneer dan in de regering? Wel: glorieus als een derderangscoureur de armen in de lucht steken toen Het Kartel gewonnen was, en die armen daar houden toen hij een ministerpost kreeg. In de lucht als in 'géén idéé, maar het is wel leuk'. Toerisme, Media, Ontwikkelingssamenwerking, Buitenlands beleid en ...eeuh... Bestuurszaken: dat alles is door een in bloedarmoede verkerende ooit aan meneer Geert Bourgeois toegekend. Een kartel op z'n eigen, die Geert. Al viel dat in de praktijk gelukkig nog wel mee. Het enige departement waar Bourgeois de Vlaming in opgevallen is was Media. En wel met één standpunt (wat 'smans eenvoud siert): dat er namelijk een quotum Nederlandstalige Liedjes op de Vlaamse zenders moet gedraaid worden. Dat mocht van Geert vrijwillig, maar vanaf 2011 zou het verplicht worden. Dus, artiest, creatieve en andere kunstenaar des woords: wààg het niet om nog Englisch te praate, hier spreke men Vlaamsch. Wel, ter gelegenheid van zijn ontslag, en het grote gemis wat elk weldenkend mens in het hart voelt bij dit afgrijselijke gemis, roepen wij op om uw creativiteit Vlaams te botvieren. En wel door die ellendige Engelschtaalige songliederen voor eeuwig en definitief te vertalen, zodat onze eigen 13.521 vierkante kilometer niet langer Cheekbeats moeten ondergaan. Na de more, een eerste nederige poging - de winnaars krijgen het singeltje enkeltje, of toch de hoes met naam erop, in de bus.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.