Deze week vanuit Zuid-Amerika: John Kerry reageert op Braziliaanse NSA-kritiek, plannen voor meer grondstoffenextractie in Ecuador, Mexico en Chili, en een Mexicaanse chemisch ingenieur meent de landbouw van droogte af te kunnen helpen. Het nieuws over het gebruik van het PRISM-programma in Zuid-Amerika zette de afgelopen periode aardig wat kwaad bloed en verergerde het beeld van de VS als koloniale, imperialistische overheerser dat bestaat in delen van het Latijnse continent. Tijdens zijn reis door onder meer Brazilië ontkwam de Amerikaanse Secretary of State John Kerry er dan ook niet aan om te reageren, hoewel het voorlopig bij beloftes bleef. Brazilië zou een verklaring krijgen - hoe die eruit zou zien, aan wie die specifiek zou worden gegeven en per wanneer bleef nog even onduidelijk. Nieuws over toenemende grondstoffenextractie uit Ecuador, Mexico en Chili ondertussen. In Ecuador mislukte het no-drilling plan van president Rafael Correa. Het idee was dat Ecuador, in ruil voor US$3.6 miljard, opgehoest door de internationale gemeenschap, hun oliereserves in de grond zouden laten zitten. Uiteindelijk bleef de teller steken op US$13 miljoen. Ook uit Mexico kwam olienieuws, met een hervormingsplan uit de koker van president Enrique Peña Nieto, dat de productie aldaar eveneens zou moeten opschroeven. Tony Hayward biedt alvast excuses aan voor eventuele ongelukjes. En ten slotte zei de Chileense presidentskandidaat Michelle Bachelet afgelopen week dat ze aan een voorstel werkte voor een hervorming van de (koper)mijnindustrie. Het zou volgens de Washington Post passen bij haar campagne om meer economische gelijkheid te bewerkstelligen: werk in de mijnen is een belangrijke manier om aan armoede te ontsnappen in Chili. Het derde nieuws deze week kwam uit Mexico: daar beweert een chemisch ingenieur dat zijn 'poederregen' een effectieve remedie is tegen droogte. Het lijkt er niettemin op dat er nog wel iets meer onderzoek nodig is om zijn stevige claims te ondersteunen.
NIEUWS - Vandaag werd de partner van journalist Glenn Greenwald 9 uur lang verhoord en zoals hij zelf beschrijft een duidelijke poging van intimidatie door de Britse overheid.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Een held of een boef? Ideologisch gedreven of een opportunist? Ik stelde deze vragen al over Snowden, het NSA-lek. Na lezing van Jams Bamfords They Know Much More Than You Think (NYRoB) moet ik volledigheidshalve nog drie namen van klokkenluiders vermelden: Adrienne J. Kinne, William Binney en Mark Klein.
Alle drie hintten al eerder over de enorme aflusiterpraktijken van de NSA. James Bowden sprak ze eerder en in zijn stuk zijn ze weer tot leven gewekt. De journalisten die Snowden op de voet volgen, aangehaakt. Rijst de vraag: waarom we na Snowden deze bronnen wel serieus nemen en voor Snowden nog maar weinig aandacht hadden voor de NSA en haar klokkenluiders hadden. Het verschil zit ‘em waarschijnlijk in de vier laptops die Snowden wel en de anderen (waarschijnlijk) niet hadden. Daarop explosief materiaal dat onze ergste vermoedens, eerder geopperd door Kinne, Klein en Binney, definitief bevestigden.
Maar wie zijn deze klokkenluiders?
Adrienne Kinnen was afluisteraar. Zij vertelde Bowden in 2001 mee te luisteren met landgenoten die belde. Alsof ze dagboeken zat te lezen, vertelde ze Bowden. ‘It was incredibly uncomfortable to be listening to private personal conversations of Americans,’ she said. ‘And it’s almost like going through and stumbling and finding somebody’s diary and reading it.’
William Binney nam in 2001 afscheid van de NSA. Hij kon het afluisteren niet meer rijmen met zijn geweten. Bowden: ‘In March 2012, Wired magazine published a cover story I wrote on the new one-million-square-foot NSA data center being built in Bluffdale, Utah. In the article, I interviewed William Binney, a former high-ranking NSA official who was largely responsible for automating the agency’s worldwide eavesdropping network. (…) “They’re storing everything they gather,” he said.’
ELDERS - Deze week in Zuid-Amerika: verkrachting en (geen) abortus in Chili, Facebookboycotts en -klonen in Venezuela en Argentinië, en olienieuws uit Brazilië en Cuba.
Het abortusdebat in Latijns-Amerika is weer in volle kracht opgelaaid, nadat een elfjarig slachtoffer van verkrachting in Chili aangaf geen illegale abortus te zullen laten doen. President Sebastián Piñera prees haar “volwassen” beslissing. Dat het meiske herhaaldelijk door de partner van haar moeder was verkracht met dit als gevolg, en dat diezelfde moeder dat allemaal best vond, liet hij voor het gemak even buiten beschouwing. Ex-president Michele Bachelet, die naar verwachting ook de komende presidentsverkiezingen in Chili zal winnen, heeft gezegd abortus na verkrachting te willen legaliseren. Chili is momenteel een van de weinige landen wereldwijd waar abortus altijd illegaal is; volgens the Economist gebeuren proportioneel in Latijns-Amerika veruit de meeste illegale abortussen.
Het NSA-Snowden-nieuws druppelt ondertussen ook nog rustig door. Diplomatieke rellen over vliegtuigen en analyses waar Snowden het beste heen kan vluchten genoeg. Frappant genoeg is ook Facebook het doelwit van Zuid-Amerikaanse politieke woede over het spionagedebacle. Een Venezolaanse minister gaf aan dat Facebook boycotten een goed idee zou zijn om de CIA een hak te zetten. De man heeft niet helemaal ongelijk, maar dan mag hij nog wel een paar andere diensten aan die lijst toevoegen. Peronisten in Argentinië hebben de gelegenheid aangegrepen om hun eigen vreselijke Facebook-kloon aan te kondigen, met in plaats van emoticons gezichtjes van historische Peronisten. ‘Facepopular‘ gaat het heten. It’d be funny if it weren’t so sad.. Oprecht zorgwekkend is de sectie “Undesirable Person of the Week” die er volgens The Bubble en La Nación [ES] gaat komen. Die term ligt eng dicht bij het begrip ‘subversieven’ dat de militaire dictatuur gebruikte om hun vijanden aan te duiden.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Lijkt me alleen al uit milieu-overwegingen geen wenselijke situatie.
ELDERS - Deze week vanuit Latijns-Amerika: journalisten kwijlen de kolommen vol over Snowdenjacht en vergeten de inhoud, Brazilianen kunnen ook scheidsrechtermoorden en aardige analyse van de tweets die demonstranten in Brazilië de wereld insturen.
Sinds Latijns-Amerikaanse landen – inmiddels zes stuks – zich mengen in de discussie over waar klokkenluider Snowden asiel kan en mag en misschien wel zal aanvragen kan deze rubriek ook schaamteloos meehijgen in de jacht op de held/verrader/anderszins. Of nouja, schaamteloos.. De hoeveelheid verhalen over “Where Is Snowden“, is Greenwald wel een echte journalist (alsof dat ertoe doet) moeten we hem niet in het gevang gooien (uitstekende reactie van Greenwald hier) en meer onzinnige vragen staat natuurlijk in schandelijke proportie tot de wél inhoudelijke stukken, zoals de analyse van de Boston Review over (Amerikaanse) democratie, media en klokkenluiders. Met daarin de mooie Rawls-quote:
In a democratic society, each citizen is responsible for his interpretation of the principles of justice and his conduct in light of them. . . . The final court of appeal is not the court, nor the executive, nor the legislature, but the electorate as a whole. The civilly disobedient appeal in a special way to this body.
Een productie over uitleveringsverdragen van The Guardian is nog wel het vermelden waard, meer vanwege de vorm dan de inhoud, hoewel het overzicht van alle verdragen interessant is.
ACHTERGROND - Langzaam maar zeker merk je dat het afluisterschandaal rondom de NSA minder prominent in het nieuws komt. Het bespioneren van EU-diplomaten (dat is natuurlijk een stuk erger dan het bespioneren van EU-burgers) of de asielaanvraag van Snowden in Nederland uitgezonderd. Toch is er bijna dagelijks nog wat te melden. Een bloemlezing van de afgelopen dagen.
Vers van de pers is het nieuws dat Snowden asiel aangevraagd heeft in 21 landen, waaronder Rusland. Is Rusland een verstandige keus? Waarschijnlijk niet, maar in Frankrijk hebben al verschillende partijleiders een oproep gedaan om hem asiel te verlenen. Afgezien van het feit dat het procedureel niet mogelijk is, is Nederland ook niet zo’n verstandige optie omdat onze regering de banden met de VS niet graag op het spel zet. In Duitsland daarentegen roept het hele schandaal herinneringen op aan het Stasi-verleden. Nog een paar onthullingen maakt de geesten daar wellicht rijp voor het verlenen van asiel. En Ecuador heeft het niet zo op de VS.
In de VS zelf zijn het ondertussen met name de senatoren Wyden en Udall die af en toe halfslachtig lekken en officiële overheidsreacties ter discussie stellen. Zo bevestigen ze eigenlijk dat we waarschijnlijk nog lang niet alles van deze beerput hebben gezien (en vast ook niet allemaal te zien zullen krijgen).
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
ANIMATIE - PRISM, we raken er niet over uitgepraat. Maar welke informatie is er nou precies opgevraagd, en door welke overheden? Google maakte al die informatie openbaar en ene Felix Gonda, parttime student aan Harvard, maakte er een gave visualisatie van. Zo kun je per land kijken van welke van Google’s databases informatie is opgevraagd, en hoe vaak. Of andersom: per database kijken welke landen daar uit verzochten.
NIEUWS - De klokkenluider die het PRISM-schandaal openbaarde verblijft op dit moment nog op het vliegveld van Moskou.
Bedrijven kunnen best onder NSA-eisen uitkomen. Sla gewoon zo min mogelijk informatie op.
