Ruzie in Europa
De top over de Europese begroting is een grote ramp geworden. Wat achterblijft zijn regeringsleiders die elkaar in niet mis te verstane woorden terechtwijzen.
Blair en Balkenende werden “volledige inflexibiliteit” en “nationaal egoïsme” verweten. Het blijkt maar weer dat de fout altijd bij de andere worden gezocht. Groot-Brittannië, dat toendertijd een relatief slechte economie had, hoefde “tijdelijk” minder bij te dragen aan de Unie. Het probleem is natuurlijk dat als we deze situatie willen corrigeren we daarbij door het aloude vetorecht de hulp van Groot-Brittannië nodig hebben. En die liggen, begrijpelijk, dwars. Niet dat ze er niets aan willen doen, maar ze willen dat pas op het moment dat de gehele begroting grondig wordt herzien en dat Frankrijk bijvoorbeeld afziet van een gedeelte van haar landbouwsubsidies. En laat dat nou net het issue zijn waarom de Fransen nee zeiden tegen de grondwet.
Dit is uiteraard al een patstelling waar niemand uit kan komen, maar Nederland wordt er dan wel makkelijk als zondebok bijgetrokken. Wij betalen per hoofd van de bevolking twee keer zoveel aan de Unie dan Duitsland, en uitgerekend dat land heeft het meeste kritiek en noemt ons egoïstisch.
Zelfs als Nederland haar zin zou krijgen zouden we nog meer betalen per hoofd van de bevolking dan Duitsland, dus waar is die uitspraak op gebaseerd?