Cliniclowns on Tour brengen humor in rampgebieden

De Cliniclowns beginnen medio 2011 aan hun eerste wereldwijde tour Laughing Against the Pain. De precieze tourdata zijn afhankelijk van eventuele rampen en oorlogen. De organiserende stichting Cliniclowns on Tour werd opgericht nadat cliniclown Edgar Kreukel de verschrikkingen van de aardbeving in Haïti op TV zag. “Ik zat naar de televisie te kijken en zag alleen maar huilende mensen en ik dacht: dat moet toch vrolijker kunnen?” Al gauw wist Kreukel een team van gelijkgezinde clowns op te trommelen. Ze reisden af naar Pakistan en daarmee was de stichting geboren. Het idee is simpel: de Cliniclowns on Tour passen hun voorstellingen aan aan de thematiek van het rampgebied. “Mensen moeten zich wel kunnen inleven in de grappen natuurlijk. Het is jammer dat er al een tijd geen grote catastrofe zoals die tsunami is geweest, want daar kun je zulke leuke dingen mee doen! Dan tover ik bijvoorbeeld een ballon van achter een opgezwollen lijk tevoorschijn, nou, dan moet je die gezichtjes eens zien oplichten!”

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Nieuw-Zeeland: Shaky Country

GeenCommentaar heeft ruimte voor Gastloggers. Dit keer is dat Jay, die recentelijk naar Nieuw Zeeland is verhuisd.

Kathedraal ChristChurch (Foto:Wikipedia)Ruim een week geleden is Christchurch, de tweede stad van Nieuw-Zeeland, getroffen door een zware aardbeving. De beving bedroeg “slechts” 6.3 op de schaal van Richter, maar doordat het epicentrum heel dicht bij de stad lag (en bovendien heel dicht bij de oppervlakte) is de impact enorm.

Tot nu toe zijn 163 doden geteld, verwacht wordt dat dit nog stijgt, tot rond de 220. Hulporganisaties zijn nog aan het zoeken, hoewel de kans dat mensen nog levend onder de puinhopen vandaan komen minimaal is. Vanaf vandaag is de men dan ook overgeschakeld van redding-modus naar opruim-modus.

Op foto’s is te zien dat het hart uit de stad gerukt is. De kathedraal is ingestort, het grootste deel van het zakencentrum ligt in puin: ruim 700 gebouwen in het centrum zullen compleet gesloopt moeten worden, een veelvoud daarvan heeft grootscheeps herstel nodig voor ze weer in gebruik genomen kunnen worden. In de buitenwijken zullen ruim 600 woningen compleet opnieuw opgebouwd moeten worden. Er is sprake van een wederopbouw-prijskaartje van rond de 10 miljard dollar, minimaal.

Intussen leven de inwoners van Christchurch in moeilijke omstandigheden. De infrastructuur is aan gort: basisvoorzieningen als stromend water, riolering en elektriciteit zijn nog altijd verre van vanzelfsprekend, hoewel men wel druk bezig is met het het herstel: 65% van de stad heeft intussen weer water, 80% heeft stroom. Het centrum van de stad is afgesloten: winkels en bedrijven zijn grotendeels dicht. Veel mensen kunnen niet naar hun werk en zitten noodgedwongen niets te doen – niet bepaald de ideale omstandigheden om het gebeurde achter je te laten en de draad weer op te pakken. Daar komt nog bij dat er nog altijd regelmatig naschokken zijn (sinds de grote klap op 22 februari zijn er 48 naschokken geweest met sterkte 4 of meer). Dit veroorzaakt uiteraard angst en onzekerheid bij de inwoners. Velen vluchten naar andere delen van het land, onder andere Wellington, waar, bij wijze van zout in de wonden, de afgelopen 24 uur ook twee duidelijk voelbare aarbevingen zijn geweest – geen schade gelukkig, maar als nieuwkomer hier snap je ineens waar die bijnaam “the shaky isles” (letterlijk “de bevende eilanden”) vandaan komt.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Closing Time | Princess Chelsea

Princess Chelsea staat garant voor minimale muziek, een kinderstemmetje en drie lagen ironie in een clipje vol pasteltinten. Het sigarettenduet is haar bekendste nummer.

Behalve Closing Time ook open draad: talk about whatever.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Volgende