Boekrecensie | De verbale guerrilla’s van Dijkshoorn

“Een warme zeehond, daar heb je een heel aardige kameraad aan. Van warmte worden zeehonden mild. Kom je thuis, hebben ze een kruiswoordraadsel opgelost. Potje thee op tafel. Dat soort dingen.” Nico Dijkshoorn, voor kijkers van ‘De Wereld Draait Door’ bekend als de huisdichter van het programma, bracht begin maart 2011 de bundel ‘Kleine Dingen’ uit.  De bundel bestaat uit columns en gedichten, verdeeld over negen thematische hoofdstukken. Zo is er het hoofdstuk ‘De Krant’, waarin Dijkshoorn krantenberichten op een andere manier interpreteert dan dat ze staan beschreven in de krant. Bij het bericht dat een man een val van 122 meter overleeft, vraagt Dijkshoorn zich af wat iemand onderweg denkt. “Wat gebeurt er als je als een baksteen naar beneden suist? Denk je, vlak voordat je te pletter valt: hé, wat een geinige gordijnen daar op de vierendertigste verdieping? Of denk je aan stoofpeertjes?” Veel van zijn stukken zijn ironisch en lachwekkend. Bijvoorbeeld wanneer Dijkshoorn ons vertelt hoe  moeilijk het is om zeehonden thuis te houden. Dat je ze warm moet houden, omdat ze anders typische zeehondendingen gaan doen, zoals zwemmen en geluiden uitstoten. En ook al overheerst de humor in de bundel, sommige stukken zijn juist serieus, zoals blijkt in het hoofdstuk ‘Ikea’. Hierin worden de verhalen verteld die schuilen achter het kopen van een slaapbank, of een  Stornäs eettafel. Deze hebben bijna allemaal met afscheid te maken. Een stel dat uit elkaar gaat, een geliefde die er niet meer is of een dochter die gaat samenwonen.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Steniging

, door

[qvdd]

“Nederland is ziek. Ongeneeslijk. Al jaren wordt geschreeuwd dat het in dit land gaat om vrijheid van meningsuiting. Dat we ons niet laten beteugelen. Dat is waar Nederland voor staat. Wat je ook vindt, je mag het zeggen. Maar dan moet je wel ongeveer vinden wat wij in Nederland allemaal vinden. Ruhulessin deed bij Pauw en Witteman precies wat wij zo graag willen. Hij legde geduldig iets uit waar wij het niet mee eens zijn en nu moet hij dood.”

Nico Dijkshoorn stelt een diagnose naar aanleiding van het publiekelijk ridiculiseren van Izz Ad-Din Ruhulessin, tijdens Pauw en Witteman afgelopen dinsdag. Hij vervolgt:

“Ik denk dat het juist heel verhelderend was. Het is onze zwerende open wond en daar zat Ruhulessin vergenoegd in te wroeten. We willen in Nederland dat Islamieten met ons in discussie gaan. We willen dialoog. We willen praten, maar blijkbaar maar met een rede: om ze te verscheuren als ze zijn uitgesproken. Om met onze eeuwenlange morele superioriteit er meteen keihard overheen te walsen.”

“Nederlanders zijn net fundamentalisten. Overtuigd van hun gelijk en niet vies van een steniging. Dinsdag was er eentje live te zien tijdens Pauw en Witteman.”

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Zomerquote | PowNed wordt een metaomroep

, door

zomerquotes3“PowNed wordt een metaomroep. We verstrekken informatie over de informatie. Dat sluit aan bij de vaardigheid van onze achterban om grote hoeveelheden informatie parallel te processeren en al onderzoekend een betekenisvol geheel te construeren uit onsamenhangende brokken informatie.” (Uit het beleidsplan van PowNed)

Het uitgelekte beleidsplan van PowNed doet ons hier en daar denken aan de tekst van een poep pratende mediadeskundige, annex leraar massacommunicatie, annex gesjeesde internetondernemer. En zou Dominique Weesie het ook allemaal echt geloven? Reaguurders die grote hoeveelheden informatie parallel weten te processeren?? Hahaha!

Voor de rest is het een zeer leesbaar beleidsplan. Op het sociologische stuk over de generatiekloof na dan, want daar schreef Weesie zichzelf toch echt in slaap. Maar is GeenStijl nou echt zo origineel met dat eigen internettaaltje (afgekeken van Alt0169.com)? En is de achterban van PowNed echt in staat om in drie muisklikken geoliede pr-machines onderuit te halen? En werd Nico Dijkshoorn echt ontdekt door GeenStijl? En is die Kouwes eigenlijk wel zo’n goede dichter?

Vragen, vragen, vragen….

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.