De australische longvis (Neoceratodus forsteri) gaat eraan. Op 5 juli jl. gaf de lokale overheid van Queensland toestemming voor de bouw van een stuwdam in de Mary River ten noorden van Brisbane: het laatste ongestoorde leefgebied van de australische longvis (ABC). Deze unieke vis plant zich voort in ondiepe delen van de rivier tussen rijk begroeide onderwatervegetatie. Na de bouw van de dam zullen deze plekken verdwijnen en daarmee ook de laatste in het wild levende exemplaren van deze vissoort. Al ruim 150 miljoen jaar is het ontwerp van de australische longvis ongewijzigd en omdat het de meest tetrapod-achtige onder de levende vissoorten is bevat de australische longvis waardevole informatie over de evolutie. De australische longvis draagt het verhaal van hoe vissen destijds aan land kropen met zich mee. We'll be left with nothing but bones and tissue samples and few relics in aquaria. Those sure are beautiful, informative bones…but we can learn so much more from the living animal (Pharyngula Scienceblog). Wetenschappers zijn een actie begonnen om australische politici ervan te overtuigen om van de bouw van de stuwdam af te zien. "We will look so bad in the international scientific community if we go ahead with this dam and wipe them out" aldus professor Jean Joss longvis expert aan de Macquarie University in Sydney. U kunt zelf ook emails sturen aan de senatoren in Australië, alhier.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
In de komende maand zal de op één na grootste jaarlijkse zeehondenslachting weer van start gaan. Niet in het hoge Noorden, maar in Namibië en hier gaat het om pelsrobben en dan voornamelijk de zuigelingen. De Namibische overheid heeft een quotum afgegeven voor het slachten van 60.000 puppies en nog eens 7.000 volwassen mannetjes. The entire season brings part-time employment to less than 160 unskilled migrant workers and in 2000, when 42 000 seals were culled, the commercial value was less than U$3 per seal. (AllAfrica.com). Het doel van de slachting is “het in evenwicht brengen van de populatie”. Te veel pelsrobben eten te veel vis zegt men en de laatste jaren komen er duizenden pelsrobben om van de honger. Maar hier kunt u zien wie er daadwerkelijk vist voor de kust van Namibië. Het doodknuppelen van de pelsrobben voor de Skeleton Coast gebeurt uiterst wreed en onzorgvuldig, zes jaar terug bracht het IFAW al geheime beelden (BBC) naar buiten maar tot op heden gaat de slachting nog ieder jaar door. De organisatie Seal Alert S.A. zet zich nu in voor het verbieden van de slachting zoals in Zuid-Afrika al in 1990 gebeurde.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.