Closing Time | I can see clearly now

Uit het enorm (te?) veel gecoverde liedje van Johnny Nash, presenteren wij u vandaag die van Holly Cole. https://www.youtube.com/watch?v=NtNnoWJJd8o Overigens is deze uitvoering weer een cover van Holly Cole’s eerdere cover. Ze nam het eerder op met haar Holly Cole trio (in de uitvoering hierboven ook aanwezig). In het kader van de vergrijzing, als u begrijpt wat ik bedoel….

Door: Foto: Ted (cc)

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Closing Time | DDDD The deer’s cry

13 dansers gefilmd door 13 verschillende telefoontoestellen, op 22 locaties in Den Haag, Lille, Niort en Parijs, tijdens de corona-virus pandemie maart 2020.

Dabs: De Dutch Don’t Dance Division, choreopgraaf Thom Stuart. Muziek: The Deer’s Cry van Arvo Pärt uitgevoerd door kamerkoor Kwintessens o.l.v. Raoul Boesten.

Choreograaf Thom Stuart maakte een indeling gemaakt van alle gezongen ‘zinnen’, op tijd-code en gaf de dansers de opdracht op hun zin(nen) een korte frase te choreograferen, die op te nemen op hun telefoon en te mailen. Rinus Sprong, mede artistiek leider van de DDDD monteerde het tot de korte film die je hierboven ziet.

Closing Time | Four women for Four women

2020 is het jaar van 75 jaar vrijheid. Het lijkt ons gepast dat in het juiste perspectief te zetten: dat het niet nog eens 75 jaar moet duren voordat uit vooroordeel geboren stereotypes alleen nog bezongen worden ter herinnering aan een verleden.

“Four Women”, geschreven door Nina Simone, wordt hier uitgevoerd door (v.l.n.r.) Lizz Wright, Lisa Simone (de dochter van…), Angélique Kidjo en Dianne Reeves.

We pakken de Wikipedia er even bij om dit lied te duiden: “Four Women” tells the story of four different African American women. Each of the four characters represents an African-American stereotype in society. We nemen de vier coupletten door….

Closing Time | Democracy

2020 wordt het jaar van 75 jaar vrijheid. Wij worden geacht ons gelukkig te prijzen in vrijheid én in een democratie te leven. Leonard Cohen dacht daar het zijne over.

Voor de Amerikanen hopen we dat de komende verkiezingen vrijheid voor alle Amerikanen zal opleveren.

Closing Time | Mala Vita

Mala Vita speelt El Camino

Bandjes komen bandjes gaan, zo is het ook Mala Vita vergaan. In 2002 opgericht, vijftien jaar later de afscheidstournee. De kern werd gevormd door Mickael Franci (zang /gitaar), Davor Lazic (ook gitaar en zang) en Emil Kunto (accordion). Of ze nog actief in de muziek, zijn heb ik niet op het interweb kunnen vinden. Maar datzelfde interweb is toch een mooi archief, dus Maka Vita leeft voort.

Vorige Volgende