Politiek Kwartier | Van discriminatie naar radicalisering

Hoe discriminatie radicalisering in de hand werkt. De afgelopen weken werd antizionisme door Asscher een aantal keren meteen antisemitisme genoemd. Maar dat is niet hetzelfde. Antizionisme komt nota bene ook in joods-orthodoxe kringen voor. Antizionisme gelijkstellen aan antisemitisme is van dezelfde orde als iedere jood voor zionist uitmaken: een walgelijke generalisatie. En generalisatie staat aan de basis van discriminatie. Nog zo een oefening: Je kan tegen IS zijn, maar het is een onjuiste generalisatie hier de hele islam de schuld van te geven. En je kan dan alsnog tegen de islam zijn, het heet pas discriminatie als daarom iedereen van moslim-komaf wordt aangepakt en anders wordt behandeld dan anderen. Het eerste is wat Wilders doet, het tweede is wat het kabinet van plan is. Generaliseren doen we allemaal. De filosoof Nietzsche leerde ons dat de grond van alle kennis het gelijk stellen van het ongelijke is. Zonder te categoriseren kunnen we niet oordelen, en dus niet handelen. Maar we kunnen daarin te grof te werk gaan. En dat is contraproductief.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022
Foto: Kort - illustratie Sargasso

KORT | Moslimhaat

, door

OPINIE - Vandaag verscheen op Republiek Allochtonië een artikel over moslimhaat. Vooral de volgende zin trok mijn aandacht:

Wat de omvang van het probleem is, weten we niet. Moslimdiscriminatie wordt door discriminatiebureaus niet apart geregistreerd, zoals met antisemitisme bijvoorbeeld wel het geval is.

Dit deed mij behoorlijk denken aan de cijfers over dodelijk politiegeweld in de VS. Of beter gezegd: het opvallende gebrek daaraan:

”There is no national database for this type of information, and that is so crazy,” said [University of South Carolina criminologist Geoff] Alpert. “We’ve been trying for years, but nobody wanted to fund it and the (police) departments didn’t want it. They were concerned with their image and liability. They don’t want to bother with it.”

Want als je de omvang van een probleem niet bijhoudt, hoef je je vanzelfsprekend ook niet te verdedigen tegen verwijten dat je niets onderneemt tegen een veelvoorkomende misstand. En dat komt – in het geval van moslimdiscriminatie – op zijn minst sommige politieke partijen wel goed uit, vermoed ik zo.

Overigens zou het me helemaal niets verbazen als moslimhaat veel vaker voorkomt dan antisemitisme (wat dus wel apart wordt bijgehouden). Maar ja, of dat zo is, weten we dus niet.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Vorige